Monday, January 9, 2017

thumbnail

ငွက္မသိလို႔ ဇရက္ဂ်ဳိးထင္


အိ၀ါမွတ္မိေနပါတယ္ေလ...ေရမလာခင္ ေၿမာင္းေပးမိတဲ႔ အိ၀ါအၿပစ္ရယ္လို႔ဘဲ ခံယူနားလည္ ထားပါတယ္.... ႏွင္းေတြက်ေနတဲ႔ ေန႔တစ္ေန႔ကို အိ၀ါ မွတ္မိေနပါတယ္ .. အဘ စပ္ခြန္ႀကာ ၀ယ္ေပးထားတဲ႔ ထရက္စုေလးကို၀တ္ၿပီး အိ၀ါ ၿခံထဲမွာ အေၿပးေလ႔က်င္႔ေန တဲ႔ေန႔ေပါ႔ .. .. .. ၿမသဲစံအိမ္ႀကီးဘက္ကိုအေရာက္မွာ မေမွ်ာ္လင္႔ဘဲနဲ႔ ကိုကို႔ကို ေတြ႔ခဲ႔ရတာပါ။ အဲဒီတုန္းက ကိုကိုက သိုးေမႊးေလာင္းကုတ္ႀကီးကို ၀တ္ထားတယ္မို႔လား။ ““အေမ႔....အိုး.....”” အဲဒါ အိ၀ါက လွ်မ္းတာပါ။ ကိုကိုက ကုန္းစပ္က ေရေႏြးေငြ႔ ေတြ တေထာင္းေထာင္းထေနတာကို ေငးေနတာ။ ထင္ရႈးပင္ကိုေကြ႔ၿပီး လမ္းအခ်ိဴး၀င္မွာ သူ႔ဖာ သာသူရပ္ေနတဲ႔ ကိုကို႔ကို အိ၀ါ ၀င္တိုက္မိတာပါ..... ““ဟိတ္....မင္းဒီၿခံႀကီးထဲကို ဘာလာလုပ္တာလဲ”” ““အ........အေၿပးေလ႔က်င္႔တာေပါ႔”” ““မင္းဘြားေအ....ငါ႔ကို ဦးဦးလို႔ေခၚရလားဟ”” ကိုကိုက စိတ္မဆိုးဘဲ စိတ္ဆိုးဟန္လုပ္ၿပတာကို အိ၀ါ အရမ္းသေဘာက်သြားမိတယ္...ဒါ ေႀကာင္႔လဲ ခ်က္ခ်င္းဘဲ ရင္းႏွီးသြားၿပီး ..... ““ဒါၿဖင္႔ ဘယ္လိုေခၚရမလဲ”” လို႔ ေမးပစ္လိုက္တယ္.. ““ကိုကိုလို႔ေခၚပါလား”” ““ေအာင္မာ...ခင္ဗ်ားက အိ၀ါရည္းစားမို႔ အဲလို ေခၚရမွာလား”” အိ၀ါေလ တင္စီးလြန္းတဲ႔ ကိုကို႔ကို ရန္ေတြ႔တာေပါ႔။ ““အခုမဟုတ္လဲ..ေနာက္ေတာ႔ ဟုတ္မွာေပါ႔”” ““ေအာင္မာ....ခင္ဗ်ားလို ေဂၚဇီလာႀကီးကို ရည္းစားမလုပ္ပါဘူးေနာ္.”” ““ေအး....ေဂၚဇီလာနဲ႔ သခင္မေလး ခ်စ္မွ ေကာင္းတာ”” ““ခင္ဗ်ား အရမ္းရိုင္းပါလားဗ်”” ““ဟားဟားဟား... မႏ္ၲေလးသူလဲ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ 
လုပ္ၿပီးမေၿပာနဲ႔ ရီစရာႀကီး ဟား ဟား ဟား ဟားးးးးးး”” ကိုကို႔ မ်က္ႏွာက ေယာက်္ားပီသတယ္.. အမူအယာေတြက သိက္ၡာရွိတယ္.. ဒါေတြကဘဲ အိ၀ါနဲ႔ ခင္မင္ဖို႔ ၿဖစ္လာတယ္။ ““ေအးကြာ...ေနာက္ကို မရိုင္းေတာ႔ပါဘူး။ ထားပါေတာ႔ မင္းက ဘယ္မွာေနလဲ”” ““ဒီ ၿခံထဲတြင္ရယ္”” ““ေႀသာ္ ...... ”” ကိုကိုက တစ္စံုတစ္ရာကို သေဘာေပါက္သြားဟန္ၿဖင္႔ ေခါင္းညိမ္႔ရင္း ပိတ္၀န္းက်င္ကို ေ၀႔၀ဲ ႀကည့္သည္။ ႏွင္းေတြ က ပိုသဲလာေနသည္။ မံႈ၀ါးလာေန၏။ ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုး တိတ္ ဆိတ္ေနသည္ကိုလည္း အိ၀ါ သတိၿပဳမိသည္။ ““မင္းမေႀကာက္ဘူးလား ခ်ာတိတ္”” ““ဘာကိုေႀကာက္ရမွာလဲ .. မေႀကာက္ေပါင္”” အားစကားအိမ္းက်ီထဲ လက္ႏိႈက္ရင္း ကိုယ္လံုးေလးကို ခါရမ္းရင္း မေႀကာက္ပါဘူးဟု ဟန္ေရး ၿပေနမိသည့္ အိ၀ါ ရင္ေတြ ခုန္လာခ်င္ၿပီ။
““ကိုကို အခုေန တစ္ခုခုေပါ႔ လုပ္ရင္ေလ...”” ““ေအာင္မာ... လုပ္ႀကည့္ပါလား .... ကရာေတးတတ္တယ္ေနာ္....ဟြန္း”” ““ဟုတ္လား ... ဒါၿဖင္႔ စမ္းႀကည့္ရေသးတာေပါ႔.....ဟိတ္...”” ““အြန္႔ ... အိုး.. လႊတ္ပါ.... အိုး .. ဟင္း းး းး”” တကယ္ဘဲ ကိုကိုက သိပ္ၿမန္တယ္။ လက္ကလဲ သြက္လိုက္တာ အိ၀ါ ႏို႔ေလးႏွစ္လံုးကို ပိုင္ ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ႀကီး ကိုင္ထားၿပီး အိ၀ါ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကိုလည္း ၿမဲၿမံစြာ စုပ္နမ္းရိႈက္ေနၿပီ။ အိ၀ါ ေၿခေထာက္ကေလးေတြ ေၿမမွာ ေၿခဖ်ားေထာက္မိလာတယ္..။
ထရက္စုအၿပာရင္႔ေရာင္ေအာက္က တင္ပါးႀကီးေတြကိုလည္း တစ္လံုးတစ္ခဲႀကီး ဖ်စ္ညွစ္နယ္ဖတ္ေနတယ္ေလ..... အိုး.. ေနာက္ေတာ႔ .... ေနာက္ေတာ႔ ...။ ““လိုးႀကရေအာင္ ခေလးရယ္... ”” ကဲ ႀကည့္ပါဦး။ ဟြန္း .... အိ၀ါ နားထဲကို ဘယ္လိုႀကီး၀င္လာမွန္း မသိဘူး။ အိ၀ါ ရုန္းတယ္.. ကန္တယ္..။ တြန္းတယ္။ အေက်ာအၿခင္ေတြက အားမၿပည့္ဘူး။ ကိုကို႔လက္တစ္ဘက္က ခံုးထ ေမာက္မို႔ေနတဲ႔ အိ၀ါ အဖုတ္ေလးကို အုပ္ကိုပြတ္သပ္လာတယ္။ အိ၀ါေလ.. ငို ခ်င္သလိုလို ရီခ်င္သလိုလိုနဲ႔ မ်က္ရည္ေတြ ၀ဲလာေနတယ္။ ကိုကို႔ေပါင္ႀကားက မာေတာင္ေနတဲ႔ လိင္တန္ႀကီးကလဲ အိ၀ါ ေအာက္ပိုင္းတ၀ိုက္ကို ထိုးထိုး မိေနတယ္။ ရင္ထဲက တလွပ္လွပ္ခံစားလာရတယ္။ ကိုကို႔လက္ေတြက အရမ္းကၽြမ္းက်င္တယ္ သိလား ။ ႏို႔ေလးႏွစ္လံုးလဲ ေႀကမြေနၿပီးလားလို႔ ထင္ရေလာက္ေအာင္ကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ႀကီး နယ္ဖတ္ေနတာေလ။ ဟင္႔အင္း လံုး၀မနာဘူး ခံလို႔ေကာင္းေနတယ္။ ဒါေပမယ္႔ သိတယ္မႈတ္ လား။ အိ၀ါ အရမ္းရွက္ေနမိတယ္ေလ...။ အဲဒါေႀကာင္႔ ကိုကို႔ ရင္ဘတ္ႀကီးကို တအား ေဆာင္႔ တြန္းၿပီး ေၿပးခဲ႔မိတယ္။ ကိုကို စိတ္ဆိုးသြားမလားလို႔လည္း စိုးရိမ္မိေသးတယ္။ တစ္မ်ိဴးဘဲေနာ္ ရည္းစားလဲ မဟုတ္ေသးဘဲနဲ႔ အဟင္း။ ဒါေတြဟာ ကိုကိုနဲ႔ စေတြ႔ခဲ႔ရတဲ႔ အိ၀ါရဲ႔ ခံစားမႈေလးေတြပါ။
++++ ++++ +++ +++ +++ xxxx ++++ xxxxx +++++ xxxx +++++ xx
ေနာက္ေတာ႔လဲ ကိုကို႔ ေထာင္ေၿခာက္ေတြထဲမွာ အိ၀ါ က်ဆင္းခဲ႔ရတာဘဲေလ။ ညဘက္ ၿမသဲစံ အိမ္မွာ ကိုကိုနဲ႔ ခ်ိန္းၿပီး လိုးခဲ႔ႀကတာေလးေတြ အိ၀ါ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ေမ႔လို႔ရမွာတဲ႔လဲ ကိုကိုရယ္ .....။ အိ၀ါ နားထဲမွာေတာ႔ ““လိုးႀကရေအာင္ ခေလးရယ္”” ဆိုတာဘဲ ႀကားေနတယ္။ အဟုတ္ေၿပာတာ။ ကိုကိုအဲလုိေၿပာရင္ အိ၀ါ အလိုလို ခံခ်င္လာတယ္ .. သိလား။ ““ေစာက္ပတ္ေလး ၿဖဲထားေပးပါလား ဟင္”” လို႔ ကိုကိုက နား၀မွာ တိုးတုိးေလး ေၿပာလိုက္တိုင္း လည္း အိ၀ါ လက္ကေလးႏွစ္ဘက္နဲ႔ တင္ပါးေအာက္ လက္လွ်ိဴၿပီး အစြမ္းကုန္ ၿဖဲေပးမိတာဘဲ။ အဲဒါဆို ကိုကို အရမ္းသေဘာက်တယ္ေလ။ အိ၀ါ ေၿခခ်င္း၀တ္ႏွစ္ဖက္ကို သူ႔ဗလႀကီးနဲ႔ ဆြဲကိုင္ၿပီး ေၿမာက္ထားလိုက္တဲ႔အခါ အိ၀ါ ဖင္ေလး ဟာ အလိုးခံဖုိ႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းႀကီး ေၿမာက္တက္လာေတာ႔တာဘဲေလ။ ကိုကိုက အရွိန္တက္လာရင္ ႀကမ္းခ်င္တယ္။ ““ ၿပြတ္ ဖတ္ ဖတ္ စြတ္ စြတ္ ”” ဆိုတဲ႔ အသံေတြ အရမ္းထြက္လာရင္ အိ၀ါရွက္တယ္။ ““ ကိုကိုကလဲကြာ.. အသံေတြ အရမ္းထြက္တာဘဲ”” လို႔ေၿပာရင္ ““လီးနဲ႔ေစာက္ပတ္လိုးတဲ႔အခါက်ရင္ ဒီလို အသံမ်ိဴး ထြက္မွ အရသာရွိတာ”” လို႔ နား၀မွာ ကပ္ေၿပာတတ္ေသးတယ္။ ““ သြား .. ကိုကို လူဆိုး ။ လူညစ္ပတ္ႀကီး ”” ဆိုၿပီး ကိုကို႔ပုခံုးႀကီးကို အိ၀ါ လက္သီးဆုပ္ေလးနဲ႔ ထုရင္ ကိုကိုက ပိုၿပီး ေဆာင္႔တတ္တယ္။ ““ေဆာင္႔တာမႀကိဳက္ဘူးလား”” လို႔လည္း ေမးတတ္ေသးတယ္။ ““ အရမ္းေဆာင္႔ရင္ ႏို႔ေတြ ခါရမ္းကုန္တာေပါ႔ ”” လို႔ေၿပာရင္ ““ ဒါဆိုရင္ ႏို႔ေတြကို ဒီလိုငံုၿပီး ေဆာင္႔ေပးမွာေပါ႔ ”” လို႔ေၿပာၿပီး အရမ္းေဆာင္႔လိုးတတ္တယ္။ ကိုကိုတစ္ေယာက္ မမေစာၿမသူဇာနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေၿမ႔ ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္.. ႏွင္းတို႔သည္ ေနၿခည္အလင္း မထြက္ေသးခင္ သဲသဲလႈပ္လွ်က္ က်ဆင္းေနသည္။ အိ၀ါတစ္ေယာက္ ၿမသဲစံအိမ္ အေနာက္ဘက္မွ ေရကန္ေဘးရွိ ထင္ရႈးပင္ေၿခရင္း နက္ရိႈင္းေသာ ေခ်ာက္ထဲသုိ႔ ခုန္ဆင္းသြားသည္။ ထာ၀စဥ္ ႏွင္းေငြ႔မ်ား လႊမ္းၿခံဳရစ္သိုင္းလွ်က္ အခ်စ္ရနံ႔ေလးမ်ားၿဖင္႔ မႊန္းထံုေနခဲ႔ ေသာ ၿမသဲစံအိမ္ႀကီး ၀န္းၿခံအတြင္း အသက္မဲ႔ေသာ သစ္ရြက္ေလးမ်ား လႈပ္ရွားမႈ ပ်င္းရိဖြယ္ နာက်ည္းဖြယ္၊ အထီးက်န္ဆန္ေသာ ေတာင္ေပၚငွက္ကေလးမ်ား၏ တိုးညွင္းေသာ ေအာ္ၿမည္သံေလးမ်ားက အိ၀ါရဲ႔ အၿဖစ္ကို တိတ္တိတ္ေလး သရုပ္ေဖာ္ေနဟန္ရွိသည္။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
အခန္း ( ၂ )
ေက်ာ္ေက်ာ္ ရင္ထဲတြင္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ခံစားခဲ႔ရသည္။ အခ်စ္ရမွတ္မ်ားစြာကို ဘ၀ပုစ္ၦာတိုင္း၌ ခြန္ပိုင္တစ္ေယာက္ အမွတ္ၿပည့္ရေနခ်ိန္တြင္ ေက်ာ္ေက်ာ္မွာ ေခၽြးသီးေခၽြးေပါက္က်လာေအာင္ သူဇာ႔ အခ်စ္စာေမးပြဲကို ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ခဲ႔ေသာ္လည္း သံုည ၊ ဘဲဥ ႏွင္႔ “ ၀” လံုး ကိုသာ ဘ၀စာမ်က္ႏွာေပၚ၌ သူဇာ ရက္စက္စြာ ၿခစ္ေပးခဲ႔သည္။
စိတ္နာသည္.. သူဇာ႔ကိုမဟုတ္။ မ်က္ႏွာလိုက္တတ္လြန္းေသာ ကံတရားကို နာတာ။ ဒါေပမယ္႔ ဘာတတ္ႏိုင္မွာလဲ မဟုတ္ဘူးလား။ ခံစားရတာေတြကိုေတာ႔ အတြင္းက်က် ဖြင္႔ေၿပာခ်င္တယ္။ သူဇာ႔ ႏို႔သီးေတြ၊ ပတ္ၲၿမားသီးေလးလို နီၿမန္းေနတဲ႔ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြ၊ ဒီအလွေလးေတြကို ခြန္ပိုင္ ေၿခမြ ဆုပ္နယ္ေနမွာ။ လွပရႊမ္းစိုတဲ႔ သူဇာ႔ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြ ဆိုရင္လဲ ခြန္ပိုင္ စုပ္နမ္း လို႔ ေရာင္ကိုင္း ဖူးၿပည့္ေနေရာ႔မယ္ေလ။ အိုဗ်ာ....ခင္ဗ်ားတို႔ဘဲ စဥ္းစားႀကည့္။ မ်က္စိထဲမွာ ဘယ္လိုမွ ဖ်က္လို႔မရတဲ႔ ၿမင္ကြင္းမ်ိဴးေတြ ခ်ည္းဘဲ၀င္ေနတာ။ ေက်ာ္ေက်ာ္ရယ္ ေမ႔ပစ္လိုက္ပါလားလို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ မေၿပာႀကနဲ႔ သိလား။ ေက်ာ္ေက်ာ္ဆိုတဲ႔ က်ဴပ္ က်ဴပ္ဟာ ဟိုး ခေလးဘ၀ထဲက သူဇာ႔ ေစာက္ဖုတ္ရဲ႔ ရနံ႔ေႏြးေႏြးေလး ေတြကို ခံစားရင္း ႀကီးၿပင္းလာခဲ႔ရတဲ႔ သူဇာ႔ရဲ႔ အခ်စ္ေက်းကၽြန္ေလးပါဗ်ာ။ အခ်စ္ငတ္သမားလို႔ ကဗ်ာ ဆန္ဆန္ မေၿပာခ်င္ဘူး။ နာက်င္ေနတဲ႔ ႏွလံုးသား အပိုင္းအစေတြကို တစ္စစီ ေကာက္ယူ စုစည္းရင္း ေပါင္းတြင္းေက်ာ ေတြ လိုက္လာတဲ႔အထိ လိုးခ်င္ေနတဲ႔ ဆႏ္ၵကို ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လို ေၿဖေဖ်ာက္ရမွန္းမသိတဲ႔ ကာမဆႏ္ၵရဲ႔ ၿပင္းၿပတဲ႔ ေတာင္႔တမႈေတြသာ တကိုယ္လံုး ကို လႊမ္းမိုးေနခဲ႔တယ္ေလ။ ကဲ .... ၿမသဲစံအိမ္ႀကီးအတြင္းမွာ ခ်စ္တလင္းကို စစ္ခင္းေနႀကတဲ႔ သူဇာ နဲ႔ ခြန္ပိုင္တို႔ ၿပစ္ၿပစ္ ႏွစ္ႏွစ္ ႀကိဳက္သလို ပံုစံေတြနဲ႔ လိုးေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္႔လီးထိပ္က ဆႏ္ၵအရည္ႀကည္ေလး မ်ားဟာ ထာ၀စဥ္လိုအတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးအတြင္းထဲမွာဘဲ စိုရႊဲ နစ္ေမ်ာေနခဲ႔ရၿပီေလ။ အခါခပ္သိမ္း မွန္ကန္တဲ႔ အႀကင္နာေတြနဲ႔ အခ်စ္ဆိုတာကို မရႏိုင္ဘူးဆိုတာေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔မွာ ကိုယ္ေတြ႔ႀကံဳေနရၿပီေလ။ ဒီေတာ႔ စစ္မွန္တဲ႔ တန္ၿပန္ထိုးစစ္နဲ႔ ၿပန္တိုက္ရမွာဘဲေလ။
ေက်ာ္ေက်ာ္႔ မ်က္၀န္းမ်ား တလက္လက္ တဖ်ပ္ဖ်ပ္ေတာက္ပလာသည္။ ထိုးစစ္၊ ထိုးစစ္ ဟုတ္ၿပီ။ တစ္စံုတစ္ခုကို လႈပ္ရွားရဖို႔ ေက်ာ္ေက်ာ္ဥာဏ္မ်ားပြင္႔ သြားၿပီ။ ႀကည့္စမ္းပါဦး ။ ငါ ေမ႔ထားလိုက္တာ။ ဟင္းဟင္းဟင္း။ ခြန္ပိုင္႔ ညီမ နန္းဥမ္ၼာ ကိုမွ ေမ႔ရသလားလို႔။ ခ်စ္စရာ စိတ္တက္ႀကြဖြယ္ နန္းဥမ္ၼာ ရဲ႔ တင္ပါးႀကီးေတြ ဖုလံုး မို႔ေမာက္ေနတဲ႔ ႏို႔ႀကီး ႏွစ္လံုးရဲ႔ ခါရမ္း သိမ္႔တုန္မႈေတြ၊ စိတ္ကူးနဲ႔မွန္းၿပီး ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးကို အၿမတ္တႏိုး လက္၀ါးကေလးနဲ႔ အုပ္ၿပီး တဖြဖြ ပြတ္သပ္ရင္း လက္ညိႈးနဲ႔ ထိုး လက္မအကူအညီနဲ႔ အသာက ေလးၿဖဲလို႔ ထြက္လာတဲ႔ ေစာက္ပတ္ရနံ႔ သင္းသင္းေလးေတြ .... ဟူး ..အဲလိုေတြးရင္းနဲ႔ေတာင္ ေက်ာ္ေက်ာ္တစ္ေယာက္ လီးႀကီးေတာင္လာသည္။ ဟုတ္ၿပီ။ ေက်ာ္ေက်ာ္ နန္းဥမ္ၼာထံ သြားရန္ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္သည္။
-------------------------------------------------
““ေႀသာ္ ေက်ာ္ေက်ာ္ ”” ““ ဟုတ္တယ္ ဥမ္ၼာ နင္နဲ႔ တိုင္ပင္စရာရွိလို႔ လာတာ ”” ““ ဘာကိစ္ၥလဲ ေက်ာ္ေက်ာ္ ”” ““ သူဇာ႔ ကိစ္ၥ ... ဥမ္ၼာ နင္သေဘာေပါက္ပါတယ္”” ““ ငါမွ မသိတာ ”” နန္းဥမ္ၼာ ဟန္ေဆာင္အၿပံဳးေလးကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး သဘာ၀က်ေအာင္ ၿပံဳးေပမဲ႔ သူ႔အၿပံဳးထဲမွာ ဟန္ေဆာင္မႈေတြက ေပၚလြင္ေနသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္က စီးကရက္ကို အေ၀းသို႔ပစ္ရင္း ““ ေအးေလ မသိဘူးဆိုေတာ႔လဲ ရပါတယ္။ အခု ၿမသဲစံအိမ္ႀကီးက အိ၀ါရဲ႔ အေလာင္းက အတိအက် သက္ေသခံပါလိမ္႔မယ္။ အိ၀ါနဲ႔ နင္႔အစ္ကို ခြန္ပိုင္တို႔ ဘယ္လို ဆက္ဆံခဲ႔ႀကတယ္ ဆိုတာကိုလည္း နင္ သိသားနဲ႔ ။ မသိဘူးဆိုလဲ ရတယ္..။ ကဲ သြားမယ္”” ေက်ာ္ေက်ာ္က အပိုင္ကိုင္ႏိုင္ေသာ ေလေအးေလးၿဖင္႔ ေၿပာၿပီး ေ၀ါ႔ကင္းရႈးဖိနိပ္ဦးၿဖင္႔ ခံတစ္လံုး ကို ေထာက္ကနဲ ကန္လိုက္ၿပီး လွည့္ထြက္ခဲ႔ေလသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ တြက္ဆထားသည့္အတိုင္း ပစ္မွတ္ကို တိုက္ရိုက္ထိမွန္ခဲ႔ေလသည္။ ““ ေက်ာ္ေက်ာ္ ေနပါဦး ။ နင္ကလဲ အဟင္း။ ”” နန္းဥမ္ၼာ၏ ေလခ်ိဴေလေသြးအသံေလးက ေက်ာေနာက္ပါလာသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္က ေက်နပ္စြာ ၿပံဳးလိုက္၏။ ““ ငါ ဘာကို သိခ်င္တာလဲ။ မမၿမသူဇာအေႀကာင္းလား။ အခု မမၿမသူဇာဘယ္မွာရွိတယ္”” ““ ၿမသူဇာ ဘယ္မွာ ရွိတယ္ဆိုတာကို ငါသိၿပီးၿပီ။ ၿမသဲစံအိမ္မွာ ငါေတြ႔ခဲ႔ၿပီးၿပီ။ ”” ေဟာေတာ႔ နန္းဥမ္ၼာ မ်က္လံုးေလးအၿပဴးသားၿဖင္႔ ေက်ာ္ေက်ာ္႔ကို ႀကည့္လိုက္သည္။ ““ ဟုတ္တယ္ .. ငါသိတယ္ ။ ဒါၿပသနာ မဟုတ္ပါဘူး ဥမ္ၼာရယ္ ငါသိခ်င္တာ တစ္ခုပါ ”” နန္းဥမ္ၼာ ႏွာေခါင္းေလး ရံႈ႔ရင္း ေခါင္းကုတ္လိုက္သည္။ ““ နင္ ဘာသိခ်င္လဲလို႔ ေက်ာ္ေက်ာ္ .. ””
““ နင္႔ မွာ ရည္းစား ရွိမရွိ ”” ““ အိုး.. ဘာဆိုင္လို႔လဲ ”” အပ်ိဴမေလးက အေငၚတူးသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္က ေအးေအးသက္သာ ၿပံဳးေနသည္။ ““ ငါ ေမးတာ နင္မေၿဖဘူး ဆိုပါေတာ႔ ”” ႏႈတ္ခမ္းစူထားေသာ ဥမ္ၼာ႔ မ်က္ႏွာေလးက ခေလးေလး စိတ္ေကာက္ေနပံုႏွင္႔ တစ္ထပ္တည္း။ ေက်ာ္ေက်ာ္က ဂ်ာကင္အိမ္းက်ီအိတ္ထဲမွ ပီေကတစ္ခုကို ထုတ္ယူလိုက္ၿပီး စက္ၠဴစေလးမ်ား ခြာလွ်က္ ပီေကတစ္ခုကို နန္းဥမ္ၼာထံသို႔ လွမ္းေပး၏။
““ မစားခ်င္ဘူး ”” ဥမ္ၼာက မ်က္ေစာင္းေလးထိုးၿပီးေၿပာလိုက္ရင္း အနီးရွိ စက္ၠဴပန္းၿခံဳကို အဓိပ္ၸါယ္မဲ႔စြာ ေငးေန လိုက္မိသည္။ ““ ပါးစပ္ေမႊးတယ္ဟ ”” ေက်ာ္ေက်ာ္က သူ႔ဖာသာ သေဘာက်သလို ဟက္ကနဲ တစ္ခ်က္ရယ္ၿပီး ပီေကႏွစ္ခ်ပ္ကို ပါးစပ္ ထဲ ပစ္သြင္းကာ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအိတ္ကပ္ထဲ လက္ကို စံုႏိႈက္ထားရင္း ““ ရပါတယ္ေလ .. မေၿဖပါနဲ႔ ။ နင္ ရည္းစားရွိတာ မရွိတာ ငါနဲ႔မဆိုင္ဘူး။ ဒါေပမယ္႔ ရဲစခန္းမွာ နင္႔ကို ဦးစပ္ခြန္ႀကာေခၚေတြ႔တဲ႔အခါမွာေတာ႔ သူတို႔ေမးတဲ႔အထဲမွာ အဲဒီေမးခြန္း က်ိန္းေသ ပါလာ လိမ္႔မယ္ ”” ယုတ္ၲိရွိစြာ ေၿပာေနေသာ ေက်ာ္ေက်ာ္႔စကားမ်ားထဲမွ ရဲစခန္း ဟူေသာ အသံက ဥမ္ၼာ႔တကိုယ္လံုး ကို ေတာင္႔တင္းသြားေစခဲ႔တာေတာ႔ အမွန္ပင္။ ““ ငါတို႔က ဘာလို႔ ရဲစခန္းေရာက္ရမွာလဲ ”” ““ ဖ်ားေယာင္းေသြးေဆာင္မႈ၊ မုဒိန္းမႈ ”” ““ မုဒိန္းမႈ ဟုတ္လား”” ““ နင္ စိတ္၀င္စားသြားၿပီမို႔လား ဥမ္ၼာ ”” ““ နင္ဘာေတြလာေၿပာေနတာလဲ ေက်ာ္ေက်ာ္ ”” ““ မေန႔ညက ၿမသဲစံအိမ္ကို ညဘက္ႀကီး ငါေရာက္သြားတယ္ နန္းဥမ္ၼာ။ အဲဒီမွာ နင္႔အစ္ကို စပ္ခြန္ပိုင္က ေစာၿမသူဇာ႔ကို စားပြဲေလးေပၚမွာ အရုပ္ကေလးတစ္ရုပ္ ေထာင္သလို ေဆာင္႔ေႀကာင္႔ေလးတင္ၿပီး ၿပဴးထြက္ေနတဲ႔ သူဇာ႔ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို အားရပါးရႀကီး လိုးေနတာ ငါေတြ႔ခဲ႔တယ္ ဥမ္ၼာ ”” ““ ဟင္ .. ဟင္.. နင္ နင္ ”” ““ ေအး ဟုတ္တယ္။ ငါ႔ကို သိပ္ရိုင္းတာဘဲလို႔ နင္ထင္တယ္ မဟုတ္လား။ ဟင္း ဟင္း ရိုင္းမွ လူေတြက နားလည္လြယ္တတ္ႀကတယ္ ဥမ္ၼာ။ ဒီေတာ႔ ေစာၿမသူဇာဆိုတာ ငါ႔အသက္၊ ငါ႔အသဲ နင္႔အစ္ကိုက ၿပစ္ၿပစ္ႏွစ္ႏွစ္ႀကီး လိုးေနတာ ေတြ႔ရေတာ႔ ငါဘယ္လိုေနမလဲ နင္စဥ္းစားႀကည့္ စမ္း။ သူဇာ႔ကို ငါဆံုးရံႈးလိုက္ရၿပီ ဥမ္ၼာ။ ဒီေတာ႔ ခြန္ပိုင္႔ ညီမကို ငါရဖို႔ လိုလာၿပီေလ။ ရွင္းရဲ႔လား ဥမ္ၼာ ”” ““ အင္ .. နင္.... နင္ ... ”” ဥမ္ၼာ႔ မ်က္လံုးေလး ၀ိုင္းသြား၏။ ““ မေႀကာက္ပါနဲ႔ အစ္မရဲ႔။ ဟဲ ဟဲ မသတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔ က်ဴပ္ လူသတ္ရဲတယ္ ဆိုတာကို ေတာ႔ ခင္ဗ်ားသိထား။ ငါ လူတစ္ေယာက္ကို မသတ္ခင္ နင္႔ကို လိုးရမွ ငါေက်နပ္မယ္ ဥမ္ၼာ ”” ေၿပာေၿပာဆိုဆို ေက်ာ္ေက်ာ္က ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲမွ ေမာင္းၿပန္ဓါးကို ေၿဖာင္းကနဲၿမည္ေအာင္ ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ ဓါးဦးက ဥမ္ၼာ႔ လည္တိုင္ေလးထဲ စပါးလံုးတေထာင္႔စာခန္႔ နစ္၀င္သြားသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္႔ မ်က္လံုးမ်ားက ၀င္း၀င္းေတာက္ေနသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္က ဥမ္ၼာ႔ လက္ေမာင္းေလးကို တင္းႀကပ္စြာ ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ သန္မာေသာ လူငယ္တစ္ဦးၿဖစ္၏။ ““ မေအာ္နဲ႔၊ မရုန္းနဲ႔ ငါ႔စိတ္တိုင္းက် ကုန္း ”” ေၿပာေၿပာဆိုဆို စက္ၠဴပန္းၿခံဳအကြယ္ ၿမက္ခင္းေလးထဲသို႔ ဆြဲေခၚသြားေလေတာ႔ေလသည္။
နန္းဥမ္ၼာ ေသြးပ်က္မတက္ ေႀကာက္ရြံ႔ေနၿပီ။ သူ႔အစ္ကို ခြန္ပိုင္႔ကိုလဲ ေဒါသ ၿဖစ္ေနမိေသး သည္။ ““ ထမီ ခၽြတ္ေလ .. ငါ .... တယ္.... ”” ““ နာ .. နာ တယ္ ေက်ာ္ေက်ာ္ရယ္ ... ငါ ခၽြတ္ပါ႔မယ္။ နင္႔ ဓါးႀကီးကို အရမ္းမေထာက္ထားပါ နဲ႔ေနာ္ ”” ““ ေအး .. နင္ ႀကည္ႀကည္ၿဖဴၿဖဴခံရင္ ငါဘာမွမလုပ္ဖူး .. ရုန္းလား ကန္လား လုပ္ရင္ေတာ႔ ငါ အေသသတ္မွာေနာ္ ”” ““ ေအးပါ.. ငါ ေၿပးလဲ မေၿပးပါဘူး ရုန္းလည္း မရုန္းပါဘူး ”” ဥမ္ၼာ မ်က္ရည္ေလးမ်ား လိမ္႔ဆင္းလာၿပီး ေၿမမွာ ရွက္ရြံ႔စြာ ထိုင္ခ်ၿပီး ထမီေလးကို ေလးကန္စြာ ခၽြတ္ၿပီး ဒူးႏွစ္လံုးပူးကာ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ တရံႈ႔ရံႈ႔ငိုရင္း ေခါင္းေလးကိုငံု႔ကာ မ်က္ႏွာကို လက္၀ါးၿဖင္႔ အုပ္ထားလိုက္ေလသည္။ ““ ဟိတ္ .. ဘာလုပ္ေနတာလဲ ထမီခၽြတ္ဆို ”” ““ ခၽြတ္ၿပီးၿပီေလဟာ .. အဟင္႔ . ဟင္႔ .. ဟင္႔ ”” ““ ေအာင္မာ... ဓါးနဲ႔ေ၀းလို႔ ေလသံေၿပာင္းလာတယ္ ဟုတ္လား ”” ေၿပာေၿပာဆိုဆို ေက်ာ္ေက်ာ္က ဓါးဦးကို ဆတ္ကနဲ ထိုးလိုက္ရာ ဥမ္ၼာ႔ မ်က္ႏွာေလး ၿဖဴေလွ်ာ္သြားသည္။
““ မ မလုပ္ပါနဲ႔ ေက်ာ္ေက်ာ္ရယ္။ ခၽြတ္ပါ႔မယ္ ... ”” ထမီေလးကို တံုရီစြာ ကြင္းလံုးခၽြတ္ၿပီးမွ ယခင္ပံုစံအတိုင္း ေပါင္ႏွစ္လံုးကပ္ၿပီး ထိုင္ေနၿပန္သည္။ ““ ႀကာတယ္ ဥမ္ၼာ .... ေလးဘက္ေထာက္လိုက္စမ္း.. ေတာက္ ”” ေက်ာ္ေက်ာ္က ေဘာင္းဘီဇစ္ကိုၿဖဳတ္ၿပီး ႀကိမ္း၀ါးလွ်က္ အဖုအထစ္မ်ားၿဖင္႔ ၿပည့္ေနေသာ သူ႔လိင္တန္ႀကီးကို ထုတ္လိုက္ေလသည္။ ဥမ္ၼာက ေမာ႔အႀကည့္ လီးႀကီးႏွင္႔ ဥမ္ၼာ႔မ်က္ႏွာေလး ရဲကနဲၿဖစ္သြားၿပီး ဆတ္ကနဲ ေခါင္းကို ၿပန္ငံု႔ပစ္လိုက္ကာ ငိုခ်လိုက္ၿပန္သည္။ ““ ကဲ ဥမ္ၼာ .... နင္႔ အသားနာခ်င္လား ဟင္ ”” ေက်ာ္ေက်ာ္က အံႀကိတ္ၿပီး ေၿပာရင္း ဓါးဦးကို လက္ေမာင္းသားေလးထဲ ဖိသြင္းလိုက္ၿပန္သည္။ ““ အား းးး ... နာတယ္ ဟ ။ ”” ““ နာရင္ ကုန္း ။ ကုန္းစမ္း ။ ေအး .. ဒီလိုမွေပါ႔ ”” နန္းဥမ္ၼာတစ္ေယာက္ ၿမက္ခင္းေပၚ ေလးဘက္ေလးေထာက္ၿပီး တရံႈ႔ရံႈ႔ ထိုင္ငိုေနရွာေလေတာ႔ သည္။ တင္းကားေနေသာ တင္ပါးႀကီးမ်ားက ေက်ာ္ေက်ာ္႔ေရွ႔တြင္ အလိုးခံရန္ အသင္႔အေနအထားသို႔ ေရာက္ရွိခဲ႔ေလၿပီ။ ၀ိုင္း၀န္းေသာ တင္ပါးႏွစ္ဖက္ႀကားမွ ေစာက္ပတ္ေလးမွာ တင္းက်စ္ၿပီး ၿပဴးထြက္ေန၏။ ေက်ာ္ေက်ာ္က သူ႔လီးႀကီးအား ေစာက္ဖုတ္အကြဲအေႀကာင္းေလးအတိုင္း အလ်ားလိုက္ေလး ပြတ္ သပ္လိုက္သည္။ အပ်ိဴစင္ နန္းဥမ္ၼာ အံႀကိတ္ၿပီး မ်က္စိမွတ္လွ်က္ ေထာက္ထားေသာ လက္ကေလးမ်ားက ဆတ္ဆတ္ခါ ေနေလသည္။ ေပါင္အတြင္းသားေလးမ်ားမွာလည္း ၿမွားဆိပ္မိေသာ သမင္မေလး အလား ဖ်တ္ဖ်တ္လူး တံုရီေနႀကသည္။
ေက်ာ္ေက်ာ္က လက္တစ္ဖက္မွ ဓါးကို ကိုင္ထားရင္း က်န္လက္တစ္ဖက္ၿဖင္႔ ဥမ္ၼာ႔ ဖင္ႀကီးကို ဆြဲယူပြတ္သပ္လိုက္ေလရာ ဥမ္ၼာ႔ ကိုယ္လံုးေလး တြန္႔ကနဲ ၿဖစ္သြားေလေတာ႔သည္။ ““ အဟင္႔ .. ၿမန္ၿမန္လုပ္ဟာ ။ ငါ ရွက္တယ္။ အဟင္႔ ”” အမွန္တကယ္ ဥမ္ၼာခမ်ာ ရွက္လြန္လြန္း၍ ငိုေနမိၿခင္းၿဖစ္သည္။ သူစိမ္းေယာက်္ားေလးတစ္ ေယာက္ေရွ႔မွာ မိမိေစာက္ဖုတ္ေလးကို အစြမ္းကုန္ၿပဴးၿပဲကာ အလိုးခံရန္ ကုန္းေပးရေသာ အပ်ိဴစင္မေလး တစ္ေယာက္အဖို႔ အဘယ္မွ် ရွက္ၿခင္းကို ခံစားရမည္နည္း။ ေက်ာ္ေက်ာ္က တရွိန္ရွိန္ လိမ္႔တက္လာေသာ ကာမဆႏ္ၵမ်ားေႀကာင္႔ သူ႔လီးႀကီးအား ေသးငယ္ က်ဥ္းႀကပ္ေသာ ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲသို႔ ၀င္ေစရန္ ကိုင္သြင္းရန္သာ ႀကိဳးစားေနေလေတာ႔သည္။ ““ ၿဗစ္ .. တစ္..... ၿပြတ္ ”” ဒစ္ထိပ္ႀကီးက ေစ႔ကပ္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ေသးေသးေလးကို တစ္ခ်က္ေခ်ာ္ထိုးၿပီးမွ အကြဲ ေႀကာင္းေလးသို႔ ေတ႔မိၿပီး ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို မပြင္႔မအာဘဲ အတင္းထိုးသြင္းလိုက္ေလ ရာ ေစာက္ဖုတ္ေလးမွာ တြန္႔ကနဲ ရံႈ႔၀င္သြားၿပီးမွ ခ်ိဴင္႔၀င္သြားသည္။ ထိုအေနအထားအတိုင္း သံုးစက္ၠန္႔မွ် လက္ေလွ်ာ႔လိုက္ဟန္ၿဖင္႔ ၿငိမ္ေနလိုက္ၿပီးမွ အတင္းထိုးသြင္းလိုက္ေလရာ လီး ႀကီးက ၿဗြတ္ကနဲ ၀င္ေရာက္သြားေလေတာ႔သည္။ ေႏြးကနဲ ႏူးညံ့ေႏြးေထြးေသာ လီးႀကီးအထိအေတြ႔က ေစာက္ေခါင္းေလးကို က်င္စိမ္႔သြားေစ သည္။ ေၿမႀကီးေပၚမွာ ေထာက္ထားေသာ လက္ႏွစ္ဖက္မွာ ေရွ႔သို႔ ရုတ္တရက္ ေကြးညြတ္သြား ေလသည္။ ေပါင္ႏွစ္လံုးက လီးႀကီး ၀င္ခ်ိန္တြင္ စု၀င္သြားေသာ္လည္း ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို႔ လီးဒစ္ႀကီး ၿမဳပ္သြားခ်ိန္တြင္မွာမူ အလိုလို ဆတ္ကနဲ ေနရာေရႊ႔ၿပီး အစြမ္းကုန္ ကားပစ္မိသည္။ လီး၀င္သြားမွ ဥမ္ၼာကုန္းထားေသာ ““ ပိုေဇရွင္ ”” ကပိုမွန္သြားသည္။ ဖင္ေလးက ပိုမိုေကာ႔တက္ သြား၏။ ေစာက္ဖုတ္ေလးလည္း ပိုမို ေဖာင္းလာ၏။ ေစာက္ဖုတ္ေလးက လီးအရင္းအထိ ကပ္ႏိုင္ရန္ ပိုမို ၿပဴးထြက္လာေလသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္က မဆန္႔မၿပဲ ၿဖစ္ေနေသာ သူ႔လီးအေၿခအေနကို သတိထားမိသည္။ ထို႔ေႀကာင္႔ အရမ္းကာေရာ ေဆာင္႔မသြင္းရဲ။ ေၿဖးေၿဖးခ်င္းသာ မွ်င္းထည့္ေန၏။ ““ ၿဗြတ္ .. တစ္ တစ္... ၿပြတ္ ... ”” ““ အင္႔ ... ဟင္း .. ဟင္း ”” ႏႈတ္ခမ္းေလးကို အေပၚသြားေလးႏွင္႔ ၿပတ္လုမတတ္ ကိုက္ထားရင္း ဥမ္ၼာက မတိုးမက်ယ္ေလး ၿငီးတြားရွာေလသည္။ မ်က္ေစ႔ေလးမ်ားလဲ ေမွးစင္းသြားႀက၏။ နထင္ရင္းကို အပူရွိန္ေတြ တက္လာသလိုလို၊ ေပါင္အတြင္းသားတြင္းသို႔ပင္ တစ္စံုတစ္ရာ သပ္လွ်ိဴခံရသလိုလို မလႈပ္ခ်င္၊ မရွားခ်င္ ... ။ ေစာက္ဖုတ္ေလးကိုသာ အားႏွစ္ၿပီး တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္မွ် ညွစ္ႀကည့္လိုက္မိသည္။ ဥမ္ၼာက အား ႏွင္႔ညွစ္ထားစဥ္ လီးႀကီးက ေရွ႔မတိုးႏိုင္ဘဲ တန္႔သြားၿပီး ေစာက္ဖုတ္ေလးအား ေပ်ာ႔သြားခ်ိန္မွာ ထစ္ကနဲ နစ္၀င္သြားေနေပေတာ႔သည္။ ““ ၿဗြတ္ ... ၿပြတ္ .. ၿပြတ္ .. ”” တစိမ္႔စိမ္႔ ယိုစိမ္႔က်လာေသာ ေစာက္ရည္ႀကည္ေလးမ်ားေႀကာင္႔ လီးႀကီးကုိယ္ထည္မွာ ေစာက္ ေခါင္းထဲသို႔ ေခ်ာဆီလိမ္းထည့္သလို အနည္းငယ္ ေၿပၿပစ္လာသည္။ လိုးစကဲ႔သို႔ ေၿခာက္ကပ္ကပ္ႀကီး မဟုတ္ေတာ႔ဘဲ အရည္ေလးရႊဲရႊဲၿဖင္႔ ေခ်ာေမာေၿပၿပစ္စြာ ၀င္ေရာက္သြားေလေတာ႔သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္လက္မွ ဓါးလဲ ေၿမၿပင္သို႔ ေရာက္ေနၿပီၿဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ဓါးကို သတိမထားႏိုင္ႀက ေတာ႔။ ေက်ာ္ေက်ာ္႔အာရံုကလဲ
ဥမ္ၼာေစာက္ဖုတ္ေလးေပၚမွာသာ စူးစိုက္ေနၿပီး ဥမ္ၼာကလည္း နာက်င္ၿခင္း၊ အီဆိမ္႔ၿခင္း၊ ယားယံေႏြးေထြးအိစက္ၿခင္း၊ ကာမအရသာဆိုေသာ အရသာထူးကို ပထမဆံုးတစိမ္႔စိမ္႔ၿမီးစမ္းရင္း တသိမ္႔သိမ္႔ခံစားေနခ်ိန္ၿဖစ္ေလရာ ဘာကိုမွ် သတိမရေတာ႔ေခ်။
““ ဥမ္ၼာ နာေသးလားဟင္ ”” ““ နည္းနည္း နာေသးတယ္ဟ .. နင္႔ဟာႀကီးကလဲ မဆံုးေတာ႔ဘူးလား .. အခုထိ ၀င္ေနတုန္းဘဲ”” ““ ဆံုးေတာ႔မယ္.. နင္ နာမွာစိုးလို႔ ေၿဖးေၿဖးခ်င္း သြင္းေနတာ .. နင္႔ေစာက္ပတ္ေလး ကြဲသြားလိမ္႔မယ္ ”” ““ ေအာင္မာ. ... အခုမွ ႀကင္နာမေနပါနဲ႔ေနာ္။ ဟင္း .. ေစာက္ဖုတ္ထဲဘဲ လီးတစ္ေခ်ာင္းလံုး၀င္ေနမွ ”” ““ နင္ အရမ္းနာၿပီး အရသာမရွိမွာစိုးလို႔ ဟ ”” ““ ဟုတ္တယ္.. ငါက အရသာရွိခ်င္လို႔ ခံေနတာကိုး ။ ”” ““ မဟုတ္ဘူးလားဟ။ လိုးမွေတာ႔ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ေကာင္းေအာင္ လိုးခ်င္တာေပါ႔ ”” ““ ကဲပါ .... လုပ္ပါ .. ၿမန္ၿမန္ၿပီးရင္ ေအးတာဘဲ ”” ““ ေအးေလ.. နင္႔သေဘာေနာ္.. ”” ေက်ာ္ေက်ာ္က ေသးက်ဥ္းေသာ ဥမ္ၼာ႔ခါးေလးကို စံုကိုင္ဆြဲၿပီး လီးႀကီးကို တ၀က္မွ် ဆြဲထုတ္ကာ ဖိေဆာင္႔ခ်လိုက္သည္။ ““ ၿဗစ္ .. ၿဗစ္ .. ၿဗြတ္ ... ”” ““ အီး ဟီး ... ”” ဥမ္ၼာ ေရွ႔သို႔ ဆတ္ကနဲ ယိုင္သြားၿပီး ၿပန္မတ္လိုက္ရွာသည္။ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို႔ တင္းကနဲ ပီၿပင္စြာ အလံုးအရင္းႏွင္႔ ေဆာင္႔၀င္လာေသာ လီးႀကီးအင္အားမွာ မေသးလွ။ ေစာက္ေခါင္းတစ္ ခုလံုး ရွိန္းကနဲ ၊ ဖ်င္းကနဲ၊ သိမ္႔ကနဲ တုန္လႈပ္သြားေစ၏။ ထိုနည္းအတိုင္း သံုးေလးခ်က္မွ် ခပ္နာနာေလး ဆက္ေဆာင္႔လိုက္ေသာအခါ ဥမ္ၼာေစာက္ဖုတ္ ေအာက္ဖက္ႏႈတ္ခမ္းစြန္းေလးမွာ ႏွစ္လက္မခန္႔ ၿဖတ္ကနဲ ကြဲသြားၿပီး ေသြးစေလးမ်ား စီးက်လာ ေလေတာ႔သည္။ ““ ကြဲသြားၿပီ ထင္တယ္ .. ကၽြတ္ . .. ကၽြတ္ ”” ဥမ္ၼာ ၿငီးတြားသံေလးက သနားစဖြယ္ တိုးတိတ္လွ၏။ ““ ေဆာရီးကြာ ။ ဥမ္ၼာ႔ ေစာက္ဖုတ္ေလးက က်ဥ္းတာကိုး ”” ““ အပ်ိဴဘဲ က်ဥ္းမွာေပါ႔ ။ ဟြန္း မေၿပာခ်င္ဘူး ။ က်ယ္တာႀကိဳက္ရင္ ကေလးအေမေတြကို သြားခ်ပါလားလို႔ ”” ““ နင္ကလဲဟာ ဘယ္ေယာက်္ားက က်ယ္တာႀကိဳက္မွာလဲ။ နင္႔ေစာက္ဖုတ္ေလးက စီးစီးပိုင္ပိုင္နဲ႔ ”” ““ နင္ ပါးစပ္အရသာ မယူနဲ႔ေနာ္ ေက်ာ္ေက်ာ္ ။ ၿပီးေအာင္သာ ၿမန္ၿမန္လုပ္ ”” ပါးစပ္က စကားမ်ားက တတြတ္တြတ္ေၿပာေနႀကေသာ္လည္း ေက်ာ္ေက်ာ္က စည္း၀ါးမွန္မွန္ေလး ေဆာင္႔လိုးေနေလရာ တၿပြတ္ၿပြတ္အသံမ်ား ညံေနေလ၏။ ““ ၿဗြတ္ .. ၿဗစ္ ... ဖတ္ ဖတ္.... ၿဗြတ္ .. ဗလြတ္ .. ၿဗစ္ ”” ““ ဟိတ္ . .. အသံေတြ အရမ္းၿမည္ေအာင္ မလုပ္နဲ႔ဟာ ”” ““ သူ႔ဖာသာ ထြက္တာဘဲ ။ ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲဟ ”” ““ ၿဗြတ္ .. ဖတ္ .. ၿဗြတ္ .. ဖတ္ .. ဖတ္ ”” ““ အား ... အား..... နာတယ္ .. ေၿဖး ..ေၿဖး ဟ ”” တေၿဖးေၿဖး တထစ္ၿခင္း လွမ္းလာေသာ ကာမ ပန္းတိုင္ဆီသို႔ ႏွစ္ဦးသား ခ်ဥ္းကပ္မိႀကၿပီမို႔ ဥမ္ၼာကလည္း ဖင္ေလးကို ေနာက္သို႔ ၿပန္လည္ ေဆာင္႔ေဆာင္႔ေပးလာရာ ေက်ာ္ေက်ာ္၏ လိင္တန္ႀကီးက အဆံုးအထိ နစ္၀င္သြားၿပီး ေဂြးဥႀကီးက ဥမ္ၼာ႔ ဖင္ၿဖဴၿဖဴေလးကို ““ ဖတ္ကနဲ ”” ၿမည္ေအာင္ ရိုက္မိေနေလေတာ႔သည္။ ဥမ္ၼာမွာ အားအင္မ်ား၀င္လာသလို ခပ္ႀကမ္းႀကမ္းေလး ေနာက္ၿပန္ ပစ္ေဆာင္႔လိုက္ၿပီး ““ အင္း ”” ခနဲ ၿငီးရင္း သုတ္ရည္ၿဖဴၿဖဴေလးမ်ားကို ပန္းထုတ္လိုက္ေလေတာ႔သည္။ ထုိအခါမွ ေက်ာ္ေက်ာ္ က ဥမ္ၼာ႔ကိုယ္လံုးေလးကို ပက္လက္အေနအထားသို႔ ၿပန္ထားၿပီး ဒူးႏွစ္လံုးကို ေမးေစ႔ေအာက္အ ထိ ဆြဲတင္မလိုက္ၿပီး ၿပဴးထြက္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ေလးအား ကန္႔လန္႔ၿဖတ္ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္း ဆန္႔ထားၿပီး လွ်ာမထိ အာမထိ လီးခ်ည္းသက္သက္ ခပ္သြက္သြက္ေလး ေဆာင္႔လိုးလိုက္ေလ ရာ တဖိန္းဖိန္း ၊ တရွိန္းရွိန္း ခံစားလုိက္ရၿပီး ေက်ာ္ေက်ာ္႔လီးထိပ္မွ သုတ္ရည္မ်ား ဥမ္ၼာ႔ေစာက္ ေခါင္းအတြင္းသို႔ ၿဗင္းကနဲ ပန္းထုတ္လုိက္ေလေတာ႔သည္။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
““ ေတာက္ ..... အမ်ိဴးမ်ိဴး ဒုက္ၡေပးတယ္”” ၿပင္းထန္ေသာ ေတာက္ေခါက္သံႏွင္႔အတူ ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအိတ္ထဲသို႔ လက္ႏိႈက္ခါ ၿမသဲစံအိမ္ႀကီးထဲ ၀င္လိုက္သည္။ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ လူသူကင္းရွင္းေနသည္။ ထို႔ ေႀကာင္႔ အေပၚထပ္သို႔ ဆက္ၿပီး တက္ခဲ႔ေလသည္။ ဦးစပ္ခြန္ႀကာက သူ႔သမီးမဂၤလာေဆာင္ ကိစ္ၥအတြက္ အကူအညီေတာင္းေန၍ အစီအစဥ္မ်ား ေမးၿမန္းခိုင္းလုိက္ၿခင္းၿဖစ္ေလသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ ေဒါပြေနသည္။ ေဒါသေႀကာင္႔ ခ်မ္းေအးရမွန္း ပင္မသိေတာ႔ ။ အိမ္အေပၚထပ္သို႔သာ ေလွခါးအတိုင္း ဆက္တက္လာခဲ႔ေလသည္။ ““ ဟာကြာ ... အဲလို အရမ္းေဆာင္႔ေတာ႔ နာတာေပါ႔ ””
““ ေဆာရီးအခ်စ္ရယ္.... ၿဖည္းၿဖည္းေလးဘဲ လုပ္ေပးမယ္ေနာ္ ”” ေစာေစာစီးစီး မေအလိုးႏွယ္ဗ်ာ ... ေက်ာ္ေက်ာ္ ႀကိမ္ဆဲလိုက္ရင္း တံခါး၀တြင္ ရပ္လိုက္၏။ ““ ႀကည့္ပါလား ... ႏို႔ကို အရမ္းကိုင္တာဘဲ .. နာတယ္ ေမာင္ ....”” ေစာၿမသူဇာ အသံေလးက ေက်ာ္ေက်ာ္ရင္ထဲကို ပိုၿပီး နာက်င္ပူေလာင္ေစ၏။ ““ အဲလိုႀကီးက မေကာင္းဘူးကြာ .. . ေညာင္းတယ္။ ရိုးရိုးပဲလိုးပါလား .. ေနာ္ ေမာင္ ....ေမာင္က လိမ္ၼာပါတယ္ေနာ္...”” ခုကတည္းက ခြန္ပိုင္႔ကို နင္အရံႈးေပးေနရၿပီလား သူဇာရယ္ . ... ... ေတာက္။ ေအးေလ ... လင္မယားဆိုတာ ဒီေလာက္ေတာ႔ ရွိရမွာေပါ႔ .. ေက်ာ္ေက်ာ္အခန္းတံခါးကို ေခါက္ရန္ လက္ကို ေၿမွာက္လိုက္ရာ အထဲက အသံေလးမ်ားက ထြက္လာၿပန္ပါသည္။ ““ ဟင္႔အင္းကြာ ... လီးေတာ႔ မစုပ္ခ်င္ဘူး ။ ေမာင္ရယ္ ”” ေစာၿမသူဇာ အသံက တိုးတိတ္ညင္သာစြာ ေပၚလာၿပန္သည္။ ““ ေမာင္႔ကို မခ်စ္ဘူးလား ကဲ ေၿပာ ... ”” ““ ခ်စ္တာေပါ႔လို႔ ”” ““ ခ်စ္ရင္ေရာ႔ ...... တစ္ခါဘဲ ... တစ္ခါဘဲ ... ”” ““ ဟာကြာ .. ... ေမာင္ကလဲ .... အု အု ၿပြတ္ ၿပြတ္ ”” ေက်ာ္ေက်ာ္ ေမးေႀကာႀကီးမ်ား ေထာင္သြား၏။ ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲမွ ေမာင္းၿပန္ဓါးကို စမ္းလိုက္သည္။ ““ ေတာက္ ငါ႔ ခ်စ္ဦးသူကို ကိုယ္ေမကိုယ္လိုး လီးစုပ္ခိုင္းရတယ္လို႔ .... ခြန္ပိုင္ .. ခြန္ပိုင္ ေအး ေလ... သူဇာက မင္းမယားၿဖစ္ေနၿပီဘဲ .. မင္းလုပ္ေပါ႔ကြာ ။ ဟင္း ဟင္း ... ေက်ာ္ေက်ာ္ ေအာက္ထပ္သို႔ ၿပန္ဆင္းၿပီး ဧည့္ခန္းတြင္ ေၿခပစ္လက္ပစ္ထိုင္ရင္း သူတို႔အၿပီးကို ေစာင္႔ေနလိုက္၏။
----------------------------------------------
““ ခြန္ပိုင္ ဓါးထိုးခံရလို႔တဲ႔ ”” ““ ဘာ .... ဘာေၿပာတယ္ ... ”” ေက်ာ္ေက်ာ္ၿပဴးၿပဴးၿပာၿပာၿဖစ္သြားသည္ကို ဒုရဲအုပ္ ဦးတင္ထြန္းေအာင္က မ်က္လံုးေမွး၍ ႀကည့္လိုက္သည္။ ““ ဟုတ္တယ္... ခြန္ပိုင္ ေသၿပီကြ။ သူ႔ညီမ နန္းဥမ္ၼာက မင္းၿဖစ္ရမယ္လို႔ တိုင္ခ်က္ဖြင္႔တယ္။ သူ႔ကိုလဲ အဓမ္ၼက်င္႔မႈနဲ႔ တရားစြဲတယ္ ကိုယ္႔လူ။ အခု မင္းကို တို႔ လာဖမ္းႀကတာပါ ”” ““ ဟာ ဆရာ ..... က်ေနာ္ လူမသတ္ဖူးဗ်......... မသတ္ဖူး ”” ““ သူခိုးက ခိုးတယ္ ဘယ္ေၿပာမလဲကြ ... ”” ေက်ာ္ေက်ာ္ ႏံုးခ်ိသြားသည္။ အားအင္ေတြလည္း ဆုတ္ယုတ္သြားသည္။ ေနရာမွ ေၿဖးေလးစြာ ထရပ္ၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ကို ရဲအရာရွိေရွ႔သို႔ ပူးကပ္ ဆန္႔တန္းေပးလိုက္သည္။ ဦးတင္ထြန္းမ်က္ႏွာတြင္ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ္႔ၿခင္းမ်ား ေ၀ၿဖာေနေလသည္။ သူသိခ်င္သည့္ ေမးခြန္း မ်ားကို ထပ္ေမး၏။ +++++ xxxx +++++ xxxxx ++++ xxxx +++++++ xxxxx +++++++ ေစာၿမသူဇာႏွင္႔ နန္းဥမ္ၼာတို႔ ႏွစ္ေယာက္သား ၿခံထဲတြင္ ယွဥ္ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ရင္း စကားေၿပာ လာႀကသည္။ ““ ကိုကို ေသရတာ ငါ႔ေႀကာင္႔ ”” ““ ဘာဆိုင္လို႔လဲ ဥမ္ၼာရယ္ .. မဆိုင္တာေတြ ... ”” ““ ဟုတ္တယ္.... ၿမသဲစံအိမ္ကို ကိုကိုေရာက္လာခဲ႔တာကိုက ႀကမ္ၼာငင္တာပဲေလ.. သူဇာရယ္ ”” သူဇာက အေ၀းသို႔ ေငးရင္း သက္ၿပင္းခ်သည္။ ““ ငါမွားတယ္ ... သူဇာရယ္ ... ကိုကိုေသလို႔ ေက်ာ္ေက်ာ္ကို တိုင္တာ မဟုတ္ဘူး သိလား ... ကိုကိုမရွိရင္ ေက်ာ္ေက်ာ္ သူဇာ႔ကို လက္ထပ္မွာဘဲ ဆိုၿပီး မစားရတဲ႔အမဲ သဲနဲ႔ပက္လိုက္တာ ဘဲ သူဇာ .... ဟုတ္တယ္ သူဇာ ေက်ာ္ေက်ာ္႔ကို ဥမ္ၼာ တကယ္ခ်စ္မိေနၿပီ သူဇာ ”” ““ ဟာ... ဒါဆို ေက်ာ္ေက်ာ္ လူသတ္သမား ဆိုတာ မေသခ်ာဘဲနဲ႔ တုိင္လိုက္တာေပါ႔ ”” ““ ဟုတ္တယ္... သူဇာရယ္.... ဥမ္ၼာ ဘာလုပ္ရမလဲဟင္”” ““ ဟင္.. ဥမ္ၼာရယ္.. ဒုက္ၡပါဘဲ ”” နန္းဥမ္ၼာ အသဲႏုႏု၀ယ္ အကိုင္အတြယ္ အပြတ္အသတ္တို႔ႏွင္႔ ရင္းႏွီးခဲ႔ေသာ ေက်ာ္ေက်ာ္႔ကို စြဲလန္းခဲ႔ရသည္ကို သူဇာ လက္ခံမိပါသည္။ ေယာက္်ားေလးမ်ားကဲ႔သို႔ ေနရာတကာ ႏွလံုးသားကို ပြဲထုတ္၍ မရေသာ မိန္းမသားဘ၀ကို သူဇာနာက်ည္းမိ၏။ ““ တို႔ႏွစ္ေယာက္ ေက်ာ္ေက်ာ္႔ကို ေထာင္၀င္စာ သြားေတြ႔ရေအာင္ ”” ““ အင္း .. ေကာင္းသားဘဲ ... အခု သြားရေအာင္ေလ ”” ရဲစခန္းအၿပင္ဖက္တြင္ ကားေလးတစ္စင္း ၿငိမ္႔ကနဲ ရပ္လိုက္သည္။
ကားထဲမွ ရွမ္းမ ေခ်ာေခ်ာေလးႏွစ္ေယာက္ထြက္လာ၏။ ႏွစ္ေယာက္လံုး အလွက တစ္မ်ိဴးစီ စာဖြဲ႔ႏိုင္ေလသည္။ လံုးႀကီးေပါက္လွ ထြားထြား ဖြ႔ံဖြ႔ံႀကီး လွပေနေသာ ၿမသဲစံအိမ္ အရွင္သခင္ မေလး ေစာၿမသူဇာ ..... ပြင္႔သစ္စ ႏွင္းဆီငံုေလးကဲ႔သို႔ အဖုအထစ္ အနိမ္႔အၿမင္႔အေမာက္မ်ားၿဖင္႔ ပန္းပုရုပ္ေလးလိုလွေန ေသာ နန္းဥမ္ၼာ .. ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အေနာက္မွ ထာ၀ရ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ မ်က္ႏွာၿဖင္႔ ၿခံေစာင္႔ႀကီး ဦးစိုင္းလံုက ဒရိုင္ခန္းမွ ယိုးဒယားလက္ဆြဲခ်င္းကို ဆြဲၿပီးလိုက္လာ၏။ ““ သံုးရာ႔ႏွစ္ ေက်ာ္ေက်ာ္ ။ ဧည့္သည္ ”” တန္းစီအခန္းေစာင္႔က က်ယ္ေလာင္စြာ ေအာ္ေၿပာလိုက္သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ ေပ်ာ႔စိစိ မ်က္ႏွာၿဖင္႔ သံတိုင္မ်ားနား ကပ္လာေလသည္။ ““ ေက်ာ္ေက်ာ္ ေနေကာင္းရဲ႔လားဟင္ ”” ဂရုဏာၿပည့္လွ်ံစြာ ေမးလိုက္ေသာ္လည္း ေက်ာ္ေက်ာ္က မ်က္ရည္၀ိုင္းေသာ မ်က္လံုးမ်ားၿဖင္႔ သူဇာ႔ကို ႀကည့္ေနရင္း ငိုမဲ႔မဲ႔ၿပံဳးၿပရွာသည္။ ဥမ္ၼာက ငိုသည္။ သူဇာကလဲ ႀကိတ္ရိႈက္သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ မ်က္ေစ႔မွတ္ၿပီး တင္းကနဲ အံႀကိတ္ လိုက္သည္။ ““ မေန႔က ေရွ႔ေနက ေၿပာတယ္..”” ““ ဘာတဲ႔လဲ ေက်ာ္ေက်ာ္ ”” ““ ေသဒါဏ္နဲ႔တစ္သက္တစ္ကၽြန္း .. တစ္ခုခု ၿဖစ္ခ်င္ၿဖစ္မယ္ .. မၿဖစ္ရင္ ႏွစ္ခုလံုး က်ခံရမွာဘဲတဲ႔ ”” ““ အိုး .... ဟင္ .. ဟာ .. ”” ဦးစိုင္းလံုကပါ စိတ္မေကာင္းစြာ ေရရြတ္လိုက္ရွာသည္။ ““ ဒါေပမယ္႔ ငါေပ်ာ္ပါတယ္ သူဇာ ”” ““ ေပ်ာ္တယ္ ဟုတ္လား ေက်ာ္ေက်ာ္ရယ္ ”” ““ ဟုတ္တယ္... ငါလို မုဒိမ္းသမား ၊ လူသတ္ေကာင္တစ္ေယာက္ ေဟာဒီ ေလာကႀကီးက ထထြက္သြားရမွာ ၀မ္းနည္းစရာလား ”” ၀မ္းနည္းစရာလားဟု ေမးရင္း ေက်ာ္ေက်ာ္ငိုသည္။ မိန္းကေလးႏွစ္ဦးကလည္း သံတိုင္ကို ကိုင္ထားေသာ ေက်ာ္ေက်ာ္လက္ဖ်ားကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ငိုခ်လိုက္ႀကသည္။ ““ အခ်ိန္ေစ႔ၿပီ ။ ဧည့္သည္ၿပန္ခ်ိန္ ”” ေႀကကြဲေသာ မ်က္လံုးမ်ားၿဖင္႔ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ စိုက္ႀကည့္ေနႀကသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္အား ရဲသားတစ္ဦးက ပုခံုးကို ဆြဲကိုင္ၿပီး သတိေပးရင္း ဆြဲေခၚသြားသည္။ ““ ေက်ာ္ေက်ာ္ .......... ေက်ာ္ေက်ာ္ရယ္..”” ““ ေမာင္ရယ္ ........ ေမာင္ရယ္..”” ေက်ာ္ေက်ာ္ နန္းဥမ္ၼာကို တအံ့တႀသ လွည့္ႀကည့္သည္။ ““ ေမာင္ .. ဥမ္ၼာ႔ကို ခြင္႔လႊတ္တယ္လို႔ ေၿပာသြားဦးေလ ”” ဥမ္ၼာက ေသြးရႈးေသြးတန္းေလး လွမ္းေအာ္သည္။ သူဇာက ဥမ္ၼာ႔ ပုခံုးေလးကို သတိေပးသလို ကိုင္ရင္း လႈပ္ရင္း ““ သူငယ္ခ်င္းရယ္... ၿပန္ႀကစို႔ေနာ္ ”” ဟုေၿပာလိုက္သည္။ လူငယ္မ်ားအၿဖစ္ကို ႀကည့္ရင္း ဦးစိုင္းလံုတစ္ေယာက္ မ်က္ရည္ေတြ တေထြေထြ က်ဆင္းလာ သည္။ ထို႔ေနာက္ ခ်ာကနဲ လွည့္ထြက္သြားၿပီး ““ စခန္းမွဴးႀကီးခင္ဗ်ာ ....... ခြန္ပိုင္႔ကို သတ္တာ က်ဴပ္ပါ ..... ”” ““ ဗ်ာ ............ ဗ်ာ ..................... ”” ““ ဟုတ္တယ္........က်ဴပ္သတ္တာ ။ ဒီေကာင္ က်ဴပ္သမီးေလး နန္းအိ၀ါကို ဖ်က္ဆီးၿပီး မယူလို႔ က်ဴပ္သမီးေလး သူ႔ကိုယ္သူ သတ္ေသရတာ ... ဒါေႀကာင္႔ က်ဴပ္ .. က်ဴပ္ ဓါးေၿမွာင္နဲ႔ ေၿခာက္ခ်က္တိတိ မေသမခ်င္း ထိုးသတ္ခဲ႔တာေပါ႔ ။ က်ဴပ္အၿပစ္ကို က်ဴပ္ဘဲ ခံသင္႔တယ္လို႔ ၿမင္လာခ႔ဲပါၿပီ ”” ““ ေႀသာ္... ဦးေလးရယ္...”” ေစာၿမသူဇာႏွင္႔ နန္းဥမ္ၼာတို႔ ၿပိဳင္တူေရရြတ္မိႀက၏။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
““ သြားပါေနာ္ ဟြန္႔ .. ဟိုမွာ သူ႔မိန္းမက ”” ေစာၿမသူဇာက ေက်ာ္ေက်ာ္႔ကို တြန္းလႊတ္ရင္း နန္းဥမ္ၼာကို မ်က္ေစာင္းထိုးၿပသည္။ ““ အားလံုးကိုယ္စား ေက်းဇူးတင္စကား ေၿပာမလို႔ လာခဲ႔တာပါ ”” ““ ဒါဆို အခု ဘယ္ကိုမ်ား ေၿခစႀကာ ၿဖန္႔ေတာ္ မူဦးမွာလဲ ”” ““ အားလံုးနဲ႔ေ၀းရာကိုေပါ႔ သူဇာရယ္ ”” ေက်ာ္ေက်ာ္႔အသံက အားငယ္၀မ္းနည္းသံ ပါေနေလသည္။ ““ ဥမ္ၼာ႔ကို နင္မသနားေတာ႔ဘူးလား ေက်ာ္ေက်ာ္ရယ္ ””
““ ဥမ္ၼာ႔ကို သနားပါတယ္.... ဒါေပမယ္႔ အႏိုင္က်င္႔ခဲ႔မိလို႔ ေနာင္တရမဆံုး ၿဖစ္ေနမိတယ္... ငါ႔ကိုလဲ သူ မုန္းေနမွာပါဟာ ”” ေက်ာ္ေက်ာ္႔မ်က္လံုးက ဥမ္ၼာ႔ထံ သို႔ေရာက္လာ၏။ ““ ႀကည့္ပါလား ဟြန္း ”” ဥမ္ၼာက ေရကူးကန္ထဲမွ ေရႏွင္႔ လွမ္းပက္သည္။ ““ အခု နင္႔ကို ဥမ္ၼာက မမုန္းေတာ႔ဘူးဟ ။ သိၿပီလား ။ ”” ““ ဘာၿဖစ္လို႔လဲ ဟင္ ”” ““ ေလးဘက္ေထာက္မိတိုင္း နင္႔ကို သတိရတယ္လို႔ ငါ႔ကို ခဏခဏ ေၿပာေနတယ္ ”” ““ ဟာ သူဇာေနာ္......... ညစ္တီးညတ္ပတ္ေတြ ...သြား ”” နန္းဥမ္ၼာက ရွက္ကိုးရွက္ကန္းေလးေၿပာရင္း ၊ တဖက္သို႔ လွည့္ထြက္သြား၏။ ေစာၿမသူဇာက ေက်ာ္ေက်ာ္႔ကို တြန္းလႊတ္သည္။ ““ သြားပါဟ။ ငါေရွာင္ေပးမွာပါ။ ဟင္း ဟင္း”” ေစာၿမသူဇာက ေၿပာေၿပာဆိုဆို ေနေရာင္ခံ ကုလားထိုင္ေပၚမွ ေစြ႔ကနဲ ထသြားေလသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္က ေရကူးကန္စပ္သို႔ သြားထိုင္လိုက္ေလသသည္။ ““ ဟိတ္.... သူဇာေၿပာတာ ဟုတ္လား ... ဥမ္ၼာ။ ေလးဘက္ေထာက္တိုင္း ေမာင္႔ကို သတိရတယ္ ဆိုတာေလ ”” ““ လာၿပန္ၿပီ ။။ ေမာင္ေနာ္.... မစနဲ႔ ဟြန္း ”” အေၿခအေနအရပ္ရပ္သည္ ဇာတ္ေပါင္းခန္းသို႔ ပို႔ေဆာင္ေနၿပီၿဖစ္ေသာ္လည္း ဦးစပ္ခြန္ႀကာက တေရးေမွာင္႔၍ ေစာၿမသူဇာခမ်ာ အပူမ်ားထူရၿပန္ပါေလသည္။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
အပိုင္း (၃)
““ သူက သမီးနဲ႔ လက္ထပ္ပါ႔မယ္တဲ႔ကြယ္ ”” ““ ဟာ သမီးမွ မၿမင္ဖူးတာ ေဖေဖကလဲ .. ”” ““ ေအးေလ ... ဒါေႀကာင္႔ ေဖေဖ ေခၚလာပါတယ္။ ”” ““ ဟြန္း .. သူငယ္ခ်င္းေတြကပါ .. ေဖေဖနဲ႔ေရာၿပီး လက္ထပ္ဖို႔ခ်ည္းဘဲ ေၿပာေနတာ။ သူ႔သမက္ေလာင္းကၿဖင္႔ ၿဖဴသလား မဲသလားေတာင္ မၿမင္ဖူးဘဲနဲ႔ ”” ““ ေဟာဗ်ာ ....ဒီေမာင္ ... အသက္ရွည္ဦးမယ္..”” ၿခံ၀မွာ ညင္သာစြာ လွိမ္႔၀င္လာေသာ တိုယိုတာ ေကာ္ရိုလာ အၿဖဴေလးတစ္စင္းက ဆင္၀င္ေအာက္တြင္ ရပ္လိုက္သည္။ ကားတံခါးဖြင္႔ၿပီး ဆင္းလာသည္က ဗိုက္ရႊဲရႊဲ အသားမည္း မည္း ကုလားႀကီး။ ““ ဟင္ ဒါလား .... ေဖေဖ..... ေဒါက္တာ မင္းထိုက္ဆိုတာ ”” ေစာၿမသူဇာက စိတ္ပ်က္စြာ မ်က္ႏွာေလးအိုၿပီး ေၿပာလိုက္ရာ ဦးစပ္ခြန္ႀကာက တဟားဟား ရယ္လိုက္၏။ ““ ဟုတ္ပ .. ဟုတ္ပဗ်ာ။ အဲဒါေဒါက္တာမင္းထိုက္ပါဘဲ ။ ဟား ဟား .. ႀကံႀကံဖန္ဖန္ သမီးကလဲ အဲဒါက သူ႔ဒရိုင္ဘာ ကုလားပါဟ။ ဟိုမွာေလ သူက အခုမွ ဆင္းလာတာ ေတြ႔တယ္မွတ္လား ”” ““ အိုး ... ”” အာေမဋိတ္သံေလးပင္ ထြက္သြားမိသည္။ သပ္ယပ္မြန္ရည္ေသာ လူရြယ္တစ္ဦးပါလား။ ေခ်ာေမာခန္႔ညားေသာ မ်က္ႏွာက လူတိုင္းကို သနားတတ္ဟန္ၿဖင္႔ ႀကည္လင္ သန္႔စင္ေနသည္။ ““ လာေဟ႔ ေမာင္မင္းထိုက္ .. မင္းဒရိုင္ဘာကို အဲဒါေဒါက္တာမင္းထိုက္လားလို႔ သမီးက ေမးေနတယ္ကြ ”” ““ အင္း ... သူဘယ္မွတ္မိပါ႔မလဲ အန္ကယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေဆးတက္ၠသိုလ္တက္ေနေတာ႔ သူက (၅) တန္းဘဲ ရွိေသးတာကိုး။ ”” ““ သမီးမွတ္မိလားကြဲ႔ ”” ““ ဟင္႔အင္း မမွတ္မိဘူး ေဖေဖ ”” ““ ေညာင္ေရႊသြားတိုင္း ေဖေဖအၿမဲ၀င္တဲ႔ေဆးခန္းက သူ႔ေဆးခန္းေပါ႔ကြဲ႔ .. လာ.. အိမ္ထဲ၀င္ႀကရေအာင္ ”” ေစာၿမသူဇာအား သူက ေဖာ္ေရႊႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းေသာ အၿပံဳးၿဖင္႔ ၿပံဳးၿပရင္း အိမ္ထဲသို႔ ၀င္သြားသည္။ သူဇာ သူ႔အၿပံဳးေႀကာင္႔ ရင္ထဲတြင္လႈိင္းထ က်န္ခဲ႔သည္။
-------------------------------------
““ ေမာင္ အိပ္ေတာ႔မလားဟင္ ”” ““ ေမာင္ စာနည္းနည္း ဖတ္လိုက္ဦးမယ္။ ခ်ာတိတ္ အိပ္ႏွင္႔ေလ ”” ဘယ္လို ဘယ္လို မဂၤလာဦးညမွန္းလဲမသိ .. ။ သတိုးသားက စာဖတ္ေနသည္မွာ ည (၁) နာရီ ေက်ာ္ေနၿပီ။ သူဇာ အိပ္ခ်င္လာသည္။ မယား၀တ္ၲရားမေက်မွာ စိုးသည္။ ပထမဦးဆံုးညမို႔ သူဘယ္လိုလိုးမည္ဆိုတာကိုေတြးလွ်က္ ရင္တုန္ေမာပမ္းေနမိသည္။ တေနကုန္ မဂၤလာအခမ္းအ နားႀကားမွာ လႈပ္ရွားခဲ႔ရ၍လဲ ေၿခကုန္လက္ပမ္းက်ဆင္းေနသည္။
သို႔ေသာ္လည္း ကိုယ္က အိပ္ယာ အေစာႀကီး၀င္လို႔ သိပ္မေကာင္း။ ယခုေတာ႔ အိပ္ခ်င္ေနၿပီ။ ႀကည့္ .. ည (၁) နာရီ ထိုးေနၿပီဟာကို။ လူပ်ိဴႀကီးေတြက ဒီအတိုင္းဘဲေလ .... ဘယ္ကစရမွန္းမသိတာနဲ႔ ၿခင္ေထာင္ထဲ မ၀င္ၿဖစ္ဘူးထင္တယ္။ သူဇာ တရႈးရႈးအိပ္ေမာက်သြားေတာ႔မွ ဟန္ေဆာင္ႀကည့္ေနတဲ႔ စာအုပ္ကို စားပြဲေပၚခ်ခဲ႔ၿပီး ၿခင္ေထာင္ထဲ ၀င္မိသည္။ ည၀တ္အိမ္းက်ီပါးပါးေလးေအာက္မွ ရုန္းကန္ လႈိင္းထေနတဲ႔ သူဇာ႔ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လံုးက မီးေခ်ာင္း အလင္းေရာင္ေအာက္မွာ တင္းေၿပာင္လို႔ေနသည္။ ဆရာ၀န္ေပမယ္႔ မိန္းမေတြနဲ႔ ကိုယ္က မပတ္သတ္ေအာင္ ေနခဲ႔သူၿဖစ္သည္။ လင္မယားၿဖစ္လာလွ်င္ေတာ႔ လိုးႀကရမည္။ လိုးဖို႔လည္း ယူႀကၿခင္းၿဖစ္သည္။ ဘ၀အေဖာ္မြန္ ေတြ ဘာေတြ တင္စားၿပီး ေပါက္တတ္ကရေလးဆယ္ေၿပာေနႀကသည္။ ညာၿပီးလွ်င္ေတာ႔လိုး ၊ လိုးၿပီးလွ်င္ ခေလးထြက္ ။ အဲဒါေႀကာင္႔ မဂၤလာေဆာင္တာ လိုးဖို႔ဘဲ ။ ခုေတာ႔ ကိုယ္႔ဟာက ည (၂) ေက်ာ္ၿပီ။ မဂၤလာဦးည အဓိပ္ၸါယ္ကို မေဖာ္ႏိုင္ေသး။ လွပႏုေထြးေသာ သူဇာ႔မ်က္ႏွာေလးကို ၿမတ္ႏိုးစြာ ငုံ႔ႀကည့္ရင္း လီးႀကီးက ဇာတိၿပလာသည္။ ေတာင္လာသည္။ သူဇာ႔ေပါင္ႀကားကိုလည္း မ်က္စိကေရာက္သည္။ ဖူးဖူးစိုစို ႏႈတ္ခမ္းေလးအစံုကို မရဲတရဲ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းထိကပ္ရင္း နမ္းသည္။ သူဇာမႏိုးေသး။ သူ ရဲတင္းလာၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးကို တဖြဖြေလး စုပ္ယူၿပီး ႏို႔ႀကီးမ်ားကို ပြတ္သပ္လိုက္သည္။ သူဇာ အသက္မွန္မွန္ရႈၿပီး အိပ္ေမာက်ေနဆဲ။ ည၀တ္အိမ္းက်ီ ခါးစည္းႀကိဳးကို ေၿဖးေၿဖးခ်င္း ေၿဖခ်လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ႔ ရင္ဘတ္မွအိမ္းက်ီကိုလည္း ခြာခ်လွန္ဟလိုက္သည္။ ခါး၊ ရင္ ၊ တင္ ပန္းပုရုပ္တစ္ရုပ္ကို အသက္သြင္းထားသလား ထင္မွတ္မွားေလာက္ကို ေစာၿမသူဇာက လွပေနသည္။ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လံုးကို ဖိကပ္စုပ္နမ္းလိုက္ၿပီးမွ ခါးမွ ပုဆိုးကို ခၽြတ္ခါ ကုတင္ေၿခရင္းတန္းေပၚ တင္လိုက္ေလသည္။ ““ ဟင္ ......... ေႀသာ္ ......... ေမာင္ ”” သူဇာ လန္႔ႏိုးလာသည္။ ေနာက္မွ သတိရသြားၿပီး ၊ ေခါင္းေလးကို ေစာင္းကာ မ်က္စိေလး မွတ္ထားလိုက္ရွာသည္။ ေမာင္႔သေဘာဆိုသည့္သေဘာ။ မင္းထိုက္က အခုမွ လိုးခန္းစႏိုင္ေလေတာ႔သည္။ ႏို႔ႏွစ္လံုးကို အလကားေန တရံႈ႔ရံႈ႔နမ္းေန သည္။ ႏို႔သီးေခါင္းကို စုပ္သည္လဲမဟုတ္ အေတာ္ခက္သည့္ လူပ်ိဴႀကီး။ သူဇာက ႏႈတ္ခမ္းေဒါင္႔ေလးမ်ား ေကြးၿပီး ၿပံဳးခ်င္ေနသည္။ လီးကေတာ႔ မာေတာင္ေနပါသည္။ ပူေႏြးေသာ လီးႀကီးက ေစာက္ဖုတ္ထဲမ၀င္၊ ေပါင္ႏွစ္လံုးႀကားမွာ ရွိေနေလရာ သူဇာက အသည္း ယားၿပီး သူမ ေပါင္ႀကားႏွစ္ဖက္ကို အစြမ္းကုန္ ေလးဘက္ေလးတန္ ကားေပးလိုက္ေလေတာ႔ သည္။
ထိုအခါမွ ပူေႏြးေသာ သူ႕လီးႀကီးက တဆတ္ဆတ္တုန္ကာ သူဇာ႔ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲ တလႀကမ္း ႀကီး ၀င္သြား၏။ ““ အား .. အား .... ”” သူဇာ လႊတ္ကနဲ ေအာ္လိုက္၏။ ““ ၿဗြတ္ ”” သူက လီးႀကီးခ်က္ခ်င္း ၿပန္ခၽြတ္ရင္း ““ အရမ္းနာလို႔လားဟင္”” ဟုေမးသည္။ သူဇာ သက္ၿပင္းမသိမသာ မႈတ္ထုတ္ရင္း မ်က္လံုးဖြင္႔ကာ ခင္ပြန္းၿဖစ္သူကို ၿပံဳးၿပီး ႀကည့္သည္။ ““ မနာပါဘူး ေမာင္ ၊ လန္႔ၿပီး ေအာ္မိတာပါ ”” ““ ဒါၿဖင္႔ အဲ ဟုိလိုလုပ္မယ္ေနာ္”” ““ အင္း အင္း ”” ႏႈတ္ခမ္းကို လွ်ာေလးၿဖင္႔ ရက္ရင္း သူေခါင္းၿငိမ္႔ၿပ၏။ အေထာက္အကူမ်ားၿဖင္႔ လူပ်ိဴစစ္စစ္ႏွင္႔ တစ္ခုလပ္မေလးတို႔၏ မဂၤလာဦးညကို စတင္ ဆင္ႏႊဲႀကပါေလေတာ႔သည္။ ေလွႀကီးထိုး ရိုးရိုးေဆာင္႔လိုးေနသၿဖင္႔ သူဇာ ပူအိုက္လာသည္။ သူကေတာ႔ ေညာင္႔လိုးေကာင္း ဆဲ ...... ““ ေမာင္ ”” ““ ဟင္ .. ဘာလဲ .. သူဇာ ”” ““ သူဇာ ေလးဘက္ကုန္းေပးမယ္ေလ ”” ““ အင္း ... ဟုတ္ .. ”” ခင္ပြန္းၿဖစ္သူ လူရိုးႀကီးအား သူဇာက ေလးဘက္ေလးကုန္းၿပီး လိုးပံုလိုးနည္းပါ ၿပရၿပန္ပါ သည္။ ““ ဒူးေထာက္ၿပီးမွ ထည့္ေလ ေမာင္ ... ဒူးေကြးၿပီးရပ္ေနေတာ႔ ေညာင္းေနမွာေပါ႔ ေမာင္ရဲ႕ ”” ေဒါက္တာမင္းထိုက္လုပ္ေနပံုက ရႈးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနသည္မ်ားလားဟုပင္ သူဇာ ထင္မိၿပန္ သည္။ အမွန္က ေဒါက္တာမင္းထိုက္မွာ မိန္းမႏွင္႔ လံုး၀ ကင္းသူပင္။ ““ နာနာေလးေဆာင္႔ .. ေဆာင္႔ ..အဲ .. ဟုတ္ၿပီ .. အဲဒါမွ ထိတာ ”” ““ ၿဗစ္ .. ၿပြတ္ .. ၿပြတ္ ... ဖတ္ ““ ““ အား းးး .... အားးးး .. ေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ရယ္ ကၽြတ္ ““ အမွန္က သည္ေလာက္ ေအာ္ရေလာက္ေအာင္ မေကာင္းေသာ္လည္း သည္အသံေလးႀကားမွ ေယာက္်ားေတြက
ဖီလင္တက္တတ္ႀကမွန္း တစ္ခုလပ္မေလး သူဇာက ေနာေႀကေနၿပီမို႔ ထိုသုိ႔ တဟင္းဟင္း ၿငီးၿပလိုက္ၿခင္း ၿဖစ္၏ ( က်ဴးပစ္မ်ားလည္း သတိထားႀကပါ .. စကားခ်ပ္ ) ႀကံဳးေနေသာ လူပ်ိဴႀကီးက ဖီလင္ေတြအၿပည့္ ..... ““ ကဲ .. ေမာင္ .. ေအာက္ကအိပ္ .. သူဇာ လိုးေပးမယ္ ”” ““ အင္းပါ .. အြန္.. သူဇာက လိုးေပးမယ္ ဟုတ္လား ”” ““ အာ .. ေမာင္ကလဲကြာ ... ဒါေလာက္ေတာင္ ဗဟုသုတ နည္းရတယ္လို႔ မဟုတ္ေသးပါဘူး ”” သူဇာက ၿပံဳးစစႏွင္႔ ေၿပာလိုက္ရာ သူက ရယ္၏။ ““ ခ်ာတိတ္ ေၿပာလဲ ခံရေတာ႔မွာဘဲ .. ကိုယ္က မ ဘက္မွာ အားနည္းတာလဲပါတယ္ .. ေဆးပညာမွာေတာ႔ ေလ႔လာဖူးတာေပါ႔ .. ဒါေပမယ္႔ ကိုယ္က ခႏ္ၶာေဗဒသေဘာနဲ႔ဘဲ ေလ႔လာရ တာ ”” ““ ကဲပါ .. ဆရာ၀န္ႀကီးရယ္... ကၽြန္မကဘဲ ၿပီးေအာင္ လိုးေပးပါ႔မယ္ရွင္ ”” သူဇာက ၿပံဳးစိစိနဲ႔ အိပ္ရာေပၚမွ လူးလဲထလိုက္ခါ မင္းထိုက္ကို အိပ္ေစလိုက္သည္။ သူဇာက ပါးစပ္ကေၿပာရင္း ခင္ပြန္းသည္ႏွင္႔ ရင္းႏွီးမႈရေစရန္ လီးႀကီးကို ကိုင္၍ ၿဖဲခ်လိုက္ သည္။ ကိုမင္းထိုက္ ေမးေက်ာႀကီးမ်ားက တင္းကနဲ ေထာင္သြားၿပီး .. အံႀကိတ္လိုက္ရင္း .. ““ အင္႔ .. အား .. နာတယ္ .. သူဇာရဲ႕ .. ”” ဟုဆိုသည္။ သူဇာက လီးႀကီးထိပ္ကို လွ်ာဖ်ားေလးၿဖင္႔ ဦးစြာထိုးၿပီး ကလိေပးပါသည္။ က်င္ေခ်ာင္းႀကီး တစ္ခုလံုး ဆန္႔ငင္ဆန္႔ငင္ ႏႈတ္ခမ္းေလးႏွစ္လႊာ ၿဖင္႔ ငံုခဲၿပီး ၿပြတ္ကနဲ စုပ္လိုက္သည္။ ““ ဟုိး .. အိုး .. ေကာင္းလိုက္တာ မိန္းမရယ္ ”” ကိုမင္းထိုက္ လႊတ္ကနဲ ေၿပာလိုက္မိသည္အထိလဲ အရသာ ရွိလွပါသည္။ အၿပဳအစုေကာင္းေသာ မယားေလးကို ပိုမိုၿပီး ခ်စ္ၿမတ္ႏိုးစိတ္မ်ားလည္း ၀င္လာေလသည္။ သူဇာက တထစ္ၿပီး တစ္ထစ္ တိုက္စစ္ဆင္ေနသည္။ ၿပြတ္ကနဲ အေပၚသို႔ ဆြဲၿပီး ဆြဲၿပီး စုပ္ေပး ေနရာမွ ပါးစပ္ထဲတြင္ ငံုလွ်က္ လွ်ာဖ်ားေလးၿဖင္႔ ဒစ္တ၀ုိက္ကို ေကြ႕ပတ္ၿပီး ထိုးလိုက္ေသာအခါ ကိုမင္းထိုက္ဖင္ႀကီးမွာ ေကာ႔ေကာ႔ၿပီး ေၿမာက္တက္ခါ ေမြ႕ယာေပၚသို႔ ဘံုးကနဲ ၿပန္က်သြား သည္။ ႏႈတ္ခမ္းကို လွ်ာၿဖင္႔ ရက္ရင္း တဟင္းဟင္း ၿငီးတြားေနပါေတာ႔သည္။
““ သူဇာရယ္ ေမာင္႔လီးႀကီးထဲမွာ စိမ္႔စိမ္႔သြားေအာင္ ေကာင္းလွခ်ီလား အခ်စ္ရယ္”” ကိုမင္းထုိက္ အရွိအတိုင္း သူဇာ႔ကို ေၿပာေနၿပန္သည္။ ထိုသို႔ အေပၚသို႔ ဆြဲၿပီးစုပ္လိုက္ ဒစ္တ ၀ိုက္ကို လုပ္ေနရာမွ ေခါင္းကို လိမ္ေစာင္းၿပီ လီးကို ပါးစပ္ၿဖင္႔လိမ္ကာ လိမ္ကာ ပြတ္သပ္ရင္း ေလၿဖင္႔မႈတ္ခါ အရင္းအထိ စုပ္ခ်လိုက္ၿပန္ေသာအခါ ကိုမင္းထိုက္လီးႀကီးမွာ ဆတ္ကနဲ တင္းသြားၿပီး သုတ္ရည္မ်ား သူဇာ႔ပါးစပ္ထဲသို႔ စြတ္ကနဲ စြတ္ကနဲ ၿပင္းထန္စြာ ပန္းသြင္းလိုက္ သည္။ သုတ္ရည္မ်ားက သူဇာ႔အာေခါင္ထဲအထိ ေရာက္သြားၿပီး သူဇာက တံေတြးမ်ား သုတ္ရည္မ်ားကို ကုတင္ေဘးသုိ႔ ေထြးခ်လိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ေၿပာင္တင္းၿပီး တဆတ္ဆန္တုန္ေနေသာ လီးႀကီးကို သူမ မ်က္ႏွာေလးၿဖင္႔ ပြတ္သပ္ ရင္း လည္တိုင္၊ နဖူး ၊ ႏွာေခါင္းမက်န္ ပြတ္သပ္ေခ်ာ႔ၿမဴေပးလိုက္ရာ လူပ်ိဴႀကီး ကိုမင္းထိုက္မွာ အလြန္အမင္း အရသာ ေတြ႕ေနေလေတာ႔သည္။ ““ ကဲ .... ေမာင္႔ အလွည့္ ”” ““ ေမာင္႔ အလွည့္ .. ဟုတ္လား ... ဘာလုပ္ေပးရမွာလဲဟင္ ”” ““ ႀကည့္ ... သူမ်ားကေတာ႔ စုပ္ေပးရတယ္.. ဟြန္း ”” ““ ေအာ္ ....... အင္း .... ေမာင္လဲ ရက္ေပးပါ႔မယ္.. အခ်စ္ရယ္... ”” သူဇာ႔ ေစာက္ပတ္ေလးမွာ အရည္ႀကည္မ်ားၿဖင္႔ ၀င္းလက္ေနသည္။ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသား ႏွစ္ခုမွာ ၿပည့္ေဖာင္းေနၿပီး ခပ္အာအာေလး ၿဖစ္ေနပါသည္။ မိန္းမ ေစာက္ပတ္ အေတာ္မ်ားမ်ားကို ကိုင္တြယ္ခဲ႔ဖူးေသာ္လည္း ယခုကဲ႔သို႔ ကာမစပ္ယွက္ရ ေသာ ကိုယ္႔မိန္းမ ေစာက္ဖုတ္ကို ပထမဆံုးရက္ေပးရမည္ဆိုေသာ အသိက ကိုမင္းထိုက္ကို ရင္ခုန္ေစသည္။ ကိုမင္းထုိက္ လက္ႏွစ္ဖက္ၿဖင္႔ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးမ်ားကို ဆြဲၿပီး ၿဖဲလိုက္သည္။ နီရဲ ေသာ ေစာက္ေခါင္းေလးအတြင္း အရည္ႀကည္မ်ားက ၿပည့္လွ်ံကာ မီးေခ်ာင္း အလင္းေရာင္ ေအာက္တြင္ တရြရြ လႈပ္ရွားေနေလရာ ေငြမွင္ေရာင္ သုတ္ထားေသာ ပိုးေကာင္ကေလးမ်ား ရြစိ ရြစိ လႈပ္ရွားေနသည္ႏွင္႔ တူလွေပသည္။ ကိုမင္းထိုက္ မ်က္လံုးမ်ားက ေစာက္ပတ္အထက္နားမွ ဆီးၿပြန္ေလးကို ဖံုးအုပ္ထားေသာ ေစာက္စိေလးဆီသုိ႔ ေရာက္သြားေလသည္။ ထို႔ေႀကာင္႔ ပထမဆံုး ေစာက္စိေလးကို လွ်ာေႏြးေႏြးႀကီးၿဖင္႔ ထိုးေပးလိုက္၏။ ““ အင္း ..... ကၽြတ္ .. ကၽြတ္ .... ေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ရယ္ ”” သူဇာက ေခါင္းအံုး အစြန္းေလးကို လက္ၿပန္ေလးဆြဲကိုင္ၿပီး ေခါင္းေလးေစာင္း မ်က္ေစ႔ေလး မွိတ္ကာ ညည္းၿငဴလိုက္ရွာေလသည္။ ကိုမင္းထိုက္ လွ်ာႀကီးက အတင္႔ရဲလာၿပီး ေစာက္ဖုတ္တစ္အံုလံုးကို သံုးေလးခ်က္မွ် ရက္လိုက္ ရာ သူဇာမွာ ဖင္ေလးရႈံ႕၀င္သြားၿပီး ဆတ္ကနဲ အထဲသို႔ တြန္႔၀င္သြားေလ၏။
ကိုမင္းထုိက္ လွ်ာေစာင္းႀကီးမ်ားက ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားကို တဖန္ ရက္ေပးၿပီး ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ လွ်ာၿဖင္႔ စုခၽြန္ထိုးထည့္ကာ ေမႊပစ္လိုက္ၿပန္သည္။ ““ အ .... အ .... ေမာင္က တတ္သားဘဲ .... ဟင္း .... ဟင္း ”” သူဇာက ေက်နပ္ႏွစ္သိမ္႔စြာ ေရရြတ္ရင္း ခါးေလးကို ဘယ္ညာ လူးလြန္႔ေပးလိုက္မိသည္။ ““ ေမာင္ ......... ေမာင္ ... ”” ““ ဟင္ ... ဘာလဲ .. သူဇာ ”” ““ လိုးေတာ႔ ေမာင္ရယ္ .... သူမ်ား မေနႏိုင္ေတာ႔ဘူး .. အရမ္းထလာၿပီ ... ဟင္း .. ဟင္း ”” မင္းထုိက္က သူဇာ႔ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲယူကိုင္ေၿမွာက္ခါ ႀကြတက္လာေသာ ဖင္ႀကားေလးထဲ သို႔ ဒူးေထာက္ၿပီး ၀င္ထိုင္လိုက္ရာ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနေသာ လီးႀကီးက ေစာက္ဖုတ္ကေလး တြင္ ေတ႔လွ်က္သားေလး ၿဖစ္သြားေလေတာ႔သည္။ မင္းထိုက္က ေတ႔မိေနေသာ ဒစ္ႀကီးကို သူဇာ႔ ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲသို႔ ထိုးသြင္းခ်လိုက္သည္။ ““ ၿပြတ္ .. အိ .. အီး ... ကၽြတ္ .. ကၽြတ္ ”” မခ်ိမဆန္႔ ၀င္သြားေသာ လီးကို မညွာမတာ သြင္း၍ အားရွိပါးရွိ လိုးလိုက္ေသာေႀကာင္႔ သူဇာ ၿငီးေဆာင္႔သြားသည္။ မ်က္ႏွာေလး ရံႈ႕မဲ႔ၿပီး မ်က္ေစ႔ေလးမွိတ္ကာ တဖက္သို႔ ေစာင္းသြားၿပီး အံႀကိတ္ထားလိုက္မိရွာသည္။ ““ ေမာင္႔ဟာႀကီးကလဲကြာ .... ႀကည့္ေတာ႔ ေပ်ာ႔စိစိနဲ႔ .. လိုးေတာ႔လဲ မသက္သာဘူး .. ႀကီးၿပီး ရွည္ေနတာဘဲ ...။ ”” ““ သူဇာ .. ဘယ္ေလာက္မွ ႀကီးတာ မဟုတ္ဘူး .. တခ်ိဴ႕ဆို လံုးပတ္ေတာင္ ငါးလက္မေလာက္ရွိႀကတယ္ ”” ““ အမေလးေလး ေမာင္ရယ္... အဲဒါ မိန္းမေတြက ဘယ္လို ခံႀကတာလဲ ဟင္ ”” ““ မိန္းမ ေစာက္ပတ္ဟာ ရႊံ႕နဲ႔ပံုသြင္းထားသလိုဘဲ သူဇာ။ ႀကိဳက္သေလာက္ႀကီးပါေစ ၀င္သြားတာဘဲ .. ခံစားရတာၿခင္းကေတာ႔ အႀကီးအေသးအလိုက္ မတူႀကဘူးေပါ႔ .. သူဇာကေရာ ႀကီးတာႀကိဳက္လား .. ေသးတာႀကိဳက္လား ဟင္ ”” ““ ဟာကြာ ... ေမာင္ကလဲ ဘာေတြ ေလွ်ာက္ေမးေနမွန္းမသိဘူး။ ကိုယ္႔လင္လီးဘဲ .. ေသးေသး ႀကီးႀကီး ႀကိဳက္တယ္ ”” ခပ္ေဆာင္႔ေဆာင္႔ေလး ေၿပာလိုက္ေသာ သူဇာ႔အေၿဖကို ကိုမင္းထိုက္ သြားႀကီး ၿဖဲကာ အႀကီးအက်ယ္သေဘာက်လွ်က္ ဆတ္ခါဆတ္ခါ ေဆာင္႔လိုးပစ္လိုက္ေလသည္။ ““ ၿဗြတ္ .. ၿဗစ္ ... ပတစ္ .. ဖတ္ .. ဖတ္ ”” ““ ဟင္႔ ... ဟင္႔ ..ဟင္ း ... ေမာင္က အေဆာင္႔သန္တယ္ ... အဲဒါ အရသာမရွိဘူး ေမာင္ရဲ႕။ ”” ““ ဟုတ္လား .. ဘယ္လိုလုပ္ရင္ အရသာရွိလဲဟင္ ”” ““ သူဇာ႔အႀကိဳက္ကေတာ႔ လီးကို ေစာက္ပတ္ထဲမွာ ခပ္တင္းတင္းေလးဖိသြင္းၿပီး ကပ္ကပ္ၿပီး ႀကိတ္ေဆာ္တာမ်ိဴးေလးက အရသာရွိတယ္ ေမာင္ ”” သူဇာ အရသာရွိတယ္ဆိုေသာ ပံုစံကို မင္းထိုက္က လုပ္ေပးရင္းမွ တကယ္ပင္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အရသာ ရွိလြန္းႀကတယ္။ ေစာက္ပတ္ႏွင္႔လီး ကုတ္နဲ႔ေကာ္ၿပီး ခြာခ်ရမတတ္ ဖိကပ္လွ်က္ အေမႊးခ်င္း တၿဗိၿဗိ ကပ္ပြတ္သံေလးမ်ားပါ ထြက္လာကာ သုတ္ရည္မ်ား အသီးသီးပန္းထုတ္ လိုက္ႀကၿပီး မဂၤလာဦး ကုတင္ႀကီးေပၚတြင္ လိုးပြဲေလး တစ္ပြဲ ၿပီးဆံုးၿငိမ္သက္သြားေလေတာ႔ သည္။
-------------------------------------------

ေမာဟိုက္ႏံုးခ်ိစြာ ရင္ခုန္လႈပ္ရွားခဲ႔ရေသာ မဂၤလာဦးညကို ၿပန္ေတြးရင္း တဖက္တြင္ ပက္လက္ ႀကီး ေၿခပစ္လက္ပစ္ အ၀တ္ကင္းမဲ႔စြာ အိပ္ေမာက်ေနရွာသည့္ ေမာင္႔ကုိ သူဇာ အေပၚမွ မိုး၍ ႀကည့္ေနမိသည္။ ေမာင္က ခန္႔ခန္႔ေခ်ာေခ်ာ ဆရာ၀န္မို႔ သူဇာ ေမာင္႔ကို ေက်နပ္စြာ အလိုးခံခဲ႔ၿပီးၿဖစ္သည္။ တစ္ ခ်ိန္က လိုးပံုအမ်ိဴးမ်ိဴးကို သင္ႀကားေပးခဲ႔ေသာ ခြန္ပိုင္႔ကိုလဲ လွစ္ကနဲေတာ႔ သတိရမိ လိုက္ေသးသည္။ ဘာဘဲေၿပာေၿပာ ယခုကဲ႔သို႔ အႀကင္လင္မယားဘ၀မွာ ေမာင္႔အေပၚမွာ သူဇာက တာ၀န္ေက်ခ်င္းၿခင္းၿဖစ္သည္။ ေမာင္႔ ရင္အုပ္အေပၚမွာ ႏူးညံ့အိစက္ေသာ သူဇာ႔ ပါးမို႔မို႔ေလးမ်ားၿဖင္႔ တယုတယ ပြတ္သပ္ေပး မိသည္။ ေမာင္႔ထံမွ ဟင္းကနဲ သက္ၿပင္းရွည္ႀကီးခ်လိုက္သံကို ႀကားရၿပီး တရႈးရႈး ၿပန္လည္ အိပ္ေမာက်ေနၿပန္သည္။ ေမာင္ရယ္ .. တကယ္႔ခေလးဆိုးႀကီးလိုပါဘဲလား .. အခ်စ္ရယ္။ ေမာင္႔ လီးႀကီးက တဒိတ္ဒိတ္ေသြးတိုးေနသည္ကို သူဇာ လက္ကေလးက ခံစားသိရွိေနမိသည္။ သူဇာ ေမာင္႔ႏႈတ္ခမ္းကို စိတ္မထိန္းႏိုင္ဘဲ ခပ္ဖိဖိေလး စုပ္လိုက္သည္။ ေမာင္႔ မ်က္လံုးမ်ား ေလးကန္စြာ ပြင္႔လာသည္။ တၿပိဳင္တည္းတြင္ ေမာင္႔လိင္တန္ႀကီးမွာ ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ လူးလြန္႔ႏိုးထလာေလရာ သူဇာ႔ လက္ဖ၀ါးေလးအတြင္း ေႏြးေထြးမာေက်ာစြာ ႀကီးထြားလာေလရာ သူဇာက ၀မ္းသာအားရေလး ဆုပ္ကိုင္ထားရင္း မသိမသာေလး ညင္သာစြာ ဂြင္းတိုက္ေပးလိုက္မိသည္။ ““ လိမ္မာလိုက္တဲ႔ အခ်စ္ရယ္ ”” ေမာင္က သူဇာ႔ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ၿပန္လွန္စုပ္ယူကာ သူဇာ႔ ကိုယ္ေလးကို သူ႔ကိုယ္ေပၚသို႔ ဆြဲတင္လိုက္သည္။ အ၀တ္မဲ႔ ကိုယ္ခႏ္ၶာႏွစ္ခု အထိအေတြ႔က ၿငိမ္သက္စြာ မွိန္း၍ အရသာခံရ ေလာက္ေအာင္ ႏူးည့ံအိစက္ ေႏြးေထြးေနႀကေလေတာ႔သည္။
““ သူဇာ အခ်စ္ရယ္ ... ”” ေမာင္က လႈိက္ေမာတုန္ရီစြာ ကတံုကရီႀကီးေခၚလိုက္သည္။ သူဇာ ေမာင္႔မ်က္ႏွာကို မႀကည့္ရဲ။ မရဲတရဲေလးသာ ၿပန္ထူးလိုက္သည္။ ““ ေမာင္ေလ... သူဇာ႔ကို လိုးရတာ အရသာ ရွိလိုက္တာကြာ ”” ““ လူပ်ိဴႀကီးေနာ္ .. ဟြန္း .... ေနာက္ေတာ႔ သူဇာ႔ဟာေလးက ရိုးသြားၿပီး အသစ္ကေလးေတြ ရွာဦးမွာမို႔လား .. သြားပါ .. ”” ““ ဒါက သူဇာတို႔ မိန္းမေတြ အေပၚမွာ တည္ပါတယ္ကြာ ”” ကိုယ္႔လင္ ကိုယ္႔ေယာက်္ားအတြက္ အၿမဲအဆင္သင္႔ ၿဖစ္ေနမယ္ .. စိတ္လႈပ္ရွားစရာ အေၿခအေနေလးေတြ ဖန္တီးေပးရမယ္ေလ။ ၿပီးေတာ႔ ပို႔စ္ ေလးေတြလဲ ေလ႔လာထားတတ္ရမယ္။ ဒါဆို ေယာက်္ားက ဘယ္စိတ္ကုန္မလဲ”” ““ ႀကည့္ လူလည္ႀကီး ”” ေၿပာေၿပာဆိုဆို ေမာင္႔ကိုယ္ေပၚမွာ ကားယားခြလွ်က္ ေမြ႔ယာေပၚတြင္ ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္ရာ ငုတ္တိုႀကီးတစ္ေခ်ာင္းလို မတ္ေတာင္ေနေသာ ေမာင္႔လီးတန္ႀကီးမွာ သူဇာ႔ စအို၀ေလးကိုေတ႔ သြားမိသည္။ ““ သူဇာ .. ထိုင္ခ်လိုက္ေလ... ေတ႔မိေနၿပီ”” ““ ဟာ ... ဒါက ဖင္ေလ .. ေမာင္ကလဲ ”” ““ အဲဒီ ႏွစ္ေပါက္လံုးကို အလိုးခံတတ္ေအာင္ က်င္႔ရမွာ ဒါမွ အမ်ိဴးမ်ိဴး လိုးလို႔ရမွာေပါ႔ေနာ္ .. သူဇာ ”” ““ ဟာကြာ ဖင္ထဲေတာ႔ မလုပ္နဲ႔ေမာင္ရယ္”” ““ ခံႀကည့္ပါဦး။ မေကာင္းေတာ႔လဲ ေနာက္မလုပ္နဲ႔ေပါ႔ ... ေနာ္ ... ”” ေမာင္႔ကို သူဇာ အရံႈးေပးလိုက္သည္။ ေမာင္႔အလိုက် ေမာင္႔လိင္တန္ႀကီးကို ကိုင္ၿပီး ဖင္၀တြင္ ေတ႔ၿပီး အံေလးႀကိတ္ကာ ထိုင္ခ်ပစ္မိလိုက္သည္။
““ ဟ အား .. အား ... ကၽြတ္ .. ကၽြတ္ .. နာတယ္ အီး ”” သူဇာ ေအာ္ၿပီး ၿပန္ထမည္အၿပဳ ေမာင္႔လက္ႏွစ္ဖက္က သူဇာ႔ပုခံုးႏွစ္ဖက္ကို ဖိခ်ခ်ဴပ္ကိုင္ထား ကာ အားႏွင္႔ ဖိခ်ၿခင္းခံလိုက္ရသည္။ ““ ၿဗစ္ .. ၿဗစ္ .. ၿဗစ္ .. ”” ““ အား .. အား ... နာတယ္ .. နာတယ္ မရဘူး .. မလုပ္ပါနဲ႔ ေမာင္ရယ္ ..။ ေစာက္ပတ္ကိုဘဲ လုပ္ပါကြာ ..”” သူဇာ မ်က္ရည္၀ဲ၀ဲေလးၿဖင္႔ ေတာင္းပန္ရွာသည္။ သို႔ေသာ္ ေမာင္မွာ ဘာအရသာ ပိုထူးေနသလဲမသိပါ။ သဲႀကီးမဲႀကီး ဖိခ်ရင္း ေအာက္မွ ေကာ႔ ေကာ႔ၿပီး အားရပါးရႀကီး ေဆာင္႔လိုးေနၿပန္ပါသည္။ စအိုေလးထဲသို႔ တင္းႀကပ္ေႏြးေထြးေသာ ေမာင္႔လိင္တန္ႀကီး ခပ္ႀကမ္းႀကမ္း ၀င္ထြက္လွ်က္ရွိ ေနရာ သူဇာ႔ေစာက္ပတ္ေလးမွာ စအိုေလးဘက္သို႔ အၿပံဳလိုက္ေလး ေရြ႕သြားလိုက္ ပံုမွန္ေနရာ ၿပန္ေရာက္လိုက္ ၿဖစ္ေနေလေတာ႔သည္။ ထိုသို႔ လႈပ္ရွားေဆာင္႔လိုးေနရာမွ သူဇာကိုယ္တိုင္ အားေလးႏွင္႔ ဖိခ် ေဆာင္႔ထိုင္ကာ လိုးေနမိ ၿပန္သည္။ ထိုအခါ ေစာက္ပတ္ေလးက တရဲရဲေလး ၿပဲၿပဲသြားၿပီး ေမာင္႔လေမႊးႀကမ္းႀကမ္းႀကီးမ်ားကို ပြတ္သပ္မိၿပီး ေစာက္စိေလးမွာလည္း လေမႊးမ်ား၏ ပြတ္သပ္မႈၿဖင္႔ ခံခ်င္စိတ္မ်ား ၿပင္းထန္စြာ ေပၚထြက္လာသည္။ ““ စိတ္ .. စိတ္ေတြထလာၿပီ ေမာင္ရယ္.. ”” ႏို႔ႀကီးမ်ားကို စံုကိုင္နယ္ဖတ္ေနေသာ ေမာင္က ေအာင္ၿမင္သြားေသာ သူ႔သင္ခန္းစာကို အၿပီး တိုင္ သင္ႀကားပို႔ခ်ေန၏။ ““ ေတာ္ပါကြယ္ .. ေစာက္ပတ္ကို လိုးေတာ႔ကြယ္ေနာ္။ ”” သူဇာ မရွက္ႏိုင္ေတာ႔ဘဲ ေမာင္႔လီးႀကီးကို ၿပြတ္ကနဲ စအိုေလးထဲမွ ခၽြတ္ၿပီး ေစာက္ပတ္၀ေလး သို႔ ေတ႔ေပးကာ မီးကုန္ယမ္းကုန္ ဖင္ေလးေၿမွာက္ခါ အားရပါးရႀကီး ေဆာင္႔လိုးေနမိပါေတာ႔ သည္။ ေမာင္က မ်က္လံုးေလးမွိတ္ကာ ဇိမ္ခံေနပါေလသည္။ ““ ၿပြတ္ .. စြတ္.. . စြတ္ ... ၿဗြတ္ .. ၿဗြတ္ ”” ““ အင္း .. ဟင္း ... အ ဟင္း ... ဟင္း ”” သူဇာ မ်က္ႏွာေလး အဆီၿပန္လာၿပီး နီရဲတြတ္လာသည္။ ေစာက္ပတ္ေလးထဲသို႔ အရည္မ်ား အရြဲသားႏွင္႔ ပိုင္ႏိုင္စြာ လိုးေနေသာ ေမာင္႔လီးႀကီးမွာလဲ ပို၍ပို၍ မာေက်ာ တင္းမာလာၿပီး ေမာင္႔တကိုယ္လံုးမွာ ဓါတ္လိုက္ခံရေသာ ေၿမြႀကီးအလား ဘယ္ညာ အထက္ေအာက္ တုန္ခါ လာေလေတာ႔သည္။
““ သူဇာ ေမာင္ ေမာင္ ထြက္ေတာ႔မယ္”” ““ အား .. အား ”” ေသးက်င္ေသာ သူဇာ႔ခါးေလးကို ေမာင္က ဆြဲကိုင္ၿပီး ဖိခ်ရင္း ေအာက္မွ တအားေကာ႔ ေဆာင္႔ လိုက္ရာ သူဇာ႔ခမ်ာ အေပၚသို႔ လြင္႔ကနဲ လြင္႔ကနဲ ေၿမာက္တက္သြားရၿပီး ေစာက္ေခါင္းေလးထဲ မွ စိမ္႔ကနဲ ခံစားလိုက္ရၿပီး လီးႀကီး၏ ဒါဏ္ကို အရသာ ရွိရွိေလး ခံစားလိုက္ရေလေတာ႔သည္။ ေမာင္႔လီးႀကီးထိပ္မွ သုတ္ရည္မ်ား ၿဗင္းကနဲ အရွိန္ၿပင္းၿပင္းေလး ေစာက္ေခါင္းေလးအတြင္း ၀င္ ေရာက္သြားသည္ကို သားအိမ္ထဲမွ ပူကနဲ ခံစားလိုက္ရမိသည္ႏွင္႔ သိလိုက္မိေလရာ သူဇာ ႀကည္ႏူးေက်နပ္သြားမိေလသည္။ စိတ္ထဲမွ ႀကည္ႏူးေက်နပ္မိသည္ႏွင္႔လည္း သူဇာသည္ ေမာင္႔ ပါးကို ဘယ္ၿပန္ ညာၿပန္ ခပ္ႀကမ္းႀကမ္းေလး ဖိနမ္းရင္း သုတ္ရည္မ်ား ပန္းထုတ္မိေလသည္။
““ ေကာင္းရဲ႕လား သူဇာ ”” ““ ေကာင္းတယ္ . ေမာင္ရယ္ .. ေစာက္ေခါင္းေလးထဲမွာ က်င္ၿပီးအီဆိမ္႔သြားေအာင္ ေကာင္းတယ္ သိလား ...”” ““ အဲဒါ လင္မယား ခိုင္ၿမဲနည္းဘဲ သူဇာ ”” ““ သူဇာ သေဘာေပါက္ပါတယ္.. ေမာင္”” ““ အခုလို ၿပီးသြားရင္ မခၽြတ္နဲ႔ဦး ။ ေမွးေနရေသးတယ္”” ““ အင္း .. သူဇာလဲ မလႈပ္ခ်င္ေတာ႔ဘူး .. ဟင္း ဟင္း ”” ““ သူဇာက အလုိးေကာင္းတယ္ .. ေနာက္ဆို ေမာင္က ေအာက္ကဘဲ ခံေတာ႔မယ္ေနာ္ ”” ““ အမယ္ ... အမယ္ ... ဟင္း .. လူပါး ... ဘယ္ရမလဲ .. သူဇာလဲ တခါတေလ ေအာက္က ခံဦးမွာေပါ႔လို႔ ”” ““ ကဲ .. ဒါၿဖင္႔ ေနာက္တစ္ခါလိုးဦးမယ္ .. ပက္လက္လွန္လိုက္”” ““ အာ .. အခုေၿပာတာ မဟုတ္ဘူး ေမာင္ကလဲ .. ေနာက္မွ .. ေမာင္ အလုပ္ေနာက္က်ေနဦးမယ္”” သူဇာက အေလာသံုးဆယ္ေလး ေမာင္႔ကိုယ္ေပၚမွ ဖယ္ဆင္းလိုက္ရာ လီးႀကီးက ေပ်ာ႔ေခြၿပီး ဗလြတ္ကနဲ ထြက္သြားေလေတာ႔သည္။ သုတ္ရည္မ်ားကလဲ စူးစူး၀ါး၀ါး အၿပိဳင္အဆိုင္ အနံ႔ေလးမ်ား ထြက္လာပါေတာ႔သည္။

ျပီး။
thumbnail

ႀကီးႀကီးရဲ့ ပိပိ


က်ေနာ္ရဲ့ မိဘေတြႏွစ္ဦးစလံုးက အလုပ္လုပ္ၾကေတာ့ တစ္ႏွစ္တာ ေက်ာင္းတက္လို႔ ၿပီးသြားရင္ ေႏြရာသီ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေရာက္တိုင္း က်ေနာ္ကို မိဘမ်ားရဲ့ ဇာတိခ်က္ေၾကြ ရြာကို ျပန္ပို႔ထားၾကတယ္ေလ၊ ဒါကလည္း မိဘေတြ ႏွစ္တိုင္း မပ်က္မကြက္လုပ္တတ္တဲ့ ဓေလ့ေလးတစ္ခုပါ၊ ရြာမွာက က်ေနာ္ရဲ့ အဖိုး၊ အဖြား၊ ႀကီးေတာ္၊ အန္တီတို႔နဲ႔ ဝမ္းကြဲ ညီအကိုေမာင္ႏွမေတြက အမ်ားႀကီးဆိုေတာ့ က်ေနာ္လည္း ရြာကို သြားရတာ အေတာ္ေပ်ာ္ပါတယ္၊ ေဆြမ်ိဳးေတြရဲ့ အိမ္ေတြက လမ္းတစ္လမ္းထဲမွာဆိုေတာ့ က်ေနာ္ရြာေရာက္ရင္ ေနေပ်ာ္တဲ့ အိမ္မွာပဲ ေနတာမ်ားတယ္၊

အဖိုးတို႔ အိမ္မွာက အိမ္ေထာင္မက်ေသးတဲ့ ဦးေလးနဲ႔ အေဒၚက ရွိေနေတာ့ အၿမဲတမ္း အဆူခံေနရလို႔ မေပ်ာ္ဘူးဗ်ာ၊ ေျခရင္းဖက္မွာလဲ ဘႀကီးတို႔လင္မယား၊ သူ႔မိန္းမႀကီးေတာ္က မ်က္ႏွာႀကီးက စူပုတ္ပုတ္၊ အဖိုးတို႔ အိမ္ေရွ႕မွာေတာ့ အၿပိဳႀကီး တစ္ျဖစ္လည္း ႀကီးေတာ္ႀကီးတစ္ေယာက္ရွိတယ္၊ အၿပိဳႀကီး တစ္ျဖစ္လည္း ဆိုတာက ဒီလို၊ သူ အသက္ ၂၀ ေက်ာ္ေတာ့ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့တယ္၊ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ပဲ ေပါင္းသင္းလိုက္ရၿပီး ေယာကၤ်ားတိမ္းပါးသြားေတာ့ လယ္ေတြ ယာေတြနဲ႔ အိမ္တစ္လံုး အေမြရခဲ့ၿပီး တစ္ဦးတည္းေနတာေပါ့၊ ေျပာရရင္ မုဆိုးမေပါ့ဗ်ာ၊ ေနာက္အိမ္ေထာင္လည္း ထပ္မျပဳေတာ့ပဲ အလုပ္ေတြကို ကိုယ္တိုင္ ဦးစီးလုပ္ကိုင္ၿပီး အဖိုးတို႔ကို ေထာက္ပံ့ေနခဲ့တာ၊

သူကလည္း က်ေနာ္ကို ဟိုးးးးငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ခ်စ္ခဲ့တာ၊ သူ႔ရဲ့ သားတစ္ေယာက္လိုပဲ ရြာေရာက္တိုင္း ႀကီးေတာ္နဲ႔ အရင္ဆံုး အလြမ္းသယ္၊ ေနာက္ေတာ့မွ အဖိုးတိုးကို ကန္ေတာ့၊ က်န္တဲ့သူေတြကို ႏႈတ္ဆက္ အဲလို႔ေနခဲ့တာ၊ ၿပီးလွ်င္ ေနတာစားတာနဲ႔ ညအိပ္ရင္လည္း အဲဒီႀကီးေတာ္ရဲ့ အိမ္မွာပဲ၊ ေျပာရဦးမယ္ ညအိပ္ရာဝင္လည္း ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ႀကီးေတာ္ႀကီးရဲ့ အိပ္ခန္းထဲမွာပဲ ႀကီးေတာ္ႀကီးကို အၿမဲခြအိပ္လာခဲ့တာ အခုေတာ့ က်ေနာ္လူပ်ိဳေတာင္ ျဖစ္လာခဲ့ၿပီ၊ မနက္ အိပ္ရာႏိုးရင္ ႀကီးေတာ္ႀကီးနဲ႔ အတူဆြဲျခင္းေတာင္းကိုင္လို႔ ေစ်းကိုလိုက္တယ္၊ မနက္စာစားတယ္၊ ေစ်းဝယ္လို႔ၿပီးသြားလွ်င္ ႀကီးေတာ္ႀကီးက ဆြဲျခင္းေတာင္းနဲ႔ အတူ ဆုိက္ကားစီးလို႔ အိမ္ျပန္၊ က်ေနာ္ကိုေတာ့ မုန္႔ဖို႔ေပးလို႔ ရြာထဲက လၻရည္ဆိုင္မွာ ထားခဲ့ေနၾက၊ မုန္႔ဖိုးဆိုတာကလည္း တစ္ေန႔တာ ႀကိဳက္တာသံုးဖို႔ အလံုအေလာက္ေပးခဲ့တာ၊ 

က်ေနာ္လည္း တစ္မနက္လံုး ရြာထဲမွာ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္၊ ေန႔လည္း ထမင္းစားရင္ေတာ့ အိမ္ျပန္ရတယ္၊ ႀကီးေတာ္နဲ႔ အတူ ထမင္းစားရတယ္၊ ျပန္မစားရင္ေတာ့ ႀကီးေတာ္က ဆူေတာ့မဆူဘူး စိတ္ေကာက္ေနေလေရာ၊ ေနလည္စာစားၿပီးရင္ တစ္ေရးအိပ္၊ ၿပီးေတာ့မွာ ညေနပိုင္း လစ္ခ်င္တဲ့ ေနရာလစ္၊ ညဆိုျပန္လာ၊ ၉ နာရီထက္ေတာ့ ေက်ာ္လို႔မရ၊ ဒီထက္အခ်ိန္ေက်ာ္ၿပီး ရြာထဲလည္း ေနစရာမွ မရွိတာ၊ အိမ္ျပန္ကုန္ၾကၿပီေလ၊ ရာသီဥတုက ပူေတာ့ အိပ္ခါနီးတိုင္း ေရခ်ိဳးၿပီးမွ အခန္းထဲကိုဝင္ၿပီး အိပ္ရတာ၊

ရြာဆိုေတာ့ဗ်ာ အိမ္ထဲမွာ ေလေတာ့ ဝင္ပါရဲ့ အပူဒါဏ္ကိုေတာ့ မတြန္းလွန္းႏိုင္ဘူး၊ ပူလြန္းေတာ့ အိပ္မေပ်ာ္ေသးပဲ ဟိုဖက္လိွမ့္လိုက္ ဒီဖက္လွည့္လိုက္နဲ႔ေပါ့၊ ေတာ္ေသးတာက ႀကီးေတာ္ရဲ့ အိပ္ခန္းကလည္း က်ယ္တယ္၊ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ေမႊ႔ယာႀကီးေပၚမွာ ဖ်ာတစ္ထပ္ခင္းလို႔ အိပ္ၾကရေတာ့ လူးလွမ့္ဖို႔က ေနရာအေတာ္ရတယ္ေလ၊ ဒါေတာင္ က်ေနာ္က လိွမ့္ရင္းနဲ႔ ႀကီးေတာ္ႀကီးကိုဖက္လိုက္ ခြလိုက္လုပ္လိုက္ေသးတာ၊ ငယ္ငယ္ကတည္းက
လည္း ဒီလိုပဲေနလာေတာ့ ႀကီးေတာ္ႀကီးရဲ့ တစ္ကိုယ္လံုးမွာ ေပါင္ၾကားထဲ့က ပိပိကလြဲလို႔ က်န္တဲ့ေနရာေတြအားလံုးကို က်ေနာ္ထိကိုင္ခဲ့ဘူးတယ္ေလ၊ ဒါေပမယ့္ အဝတ္အစားအျပည့္နဲ႔ေပါ့၊ ဒီလိုနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းအိပ္မေပ်ာ္ေသးေတာ့ က်ေနာ္အေတြးေတြက ေတာင္ေတာင္ အီအီရယ္၊

ႀကီးေတာ္ႀကီးလည္း အခု အသက္ ၄၀ ေက်ာ္လာၿပီ၊ အသားအရည္က ဝါညက္၊ ကိုယ္လံုးကေတာ့ အခ်ိဳးက်ၿပီး တုတ္တုတ္ခဲခဲ၊ ရင္သားေတြလည္းထြားတယ္၊ ဖင္လံုးႀကီးဆိုတာ လမ္းေလွ်ာက္သြားရင္ တစ္တံုတံု၊ တစ္ခါတေလမ်ား ႀကီးေတာ္ႀကီး အိမ္ေဘးမွာ ရင္လ်ားေလးနဲ႔ ေရခ်ိဳးတိုင္း က်ေနာ္ သြားထိုင္ၿပီး ၾကည့္ေနတတ္တယ္၊ ႀကီးေတာ္က မဆူတဲ့အျပင္ ၿပံဳးစိစိနဲ႔ေပါ့၊ လံုခ်ည္ေတြ ေရစိုသြားေတာ့မွာ ႀကီးေတာ္ရဲ့ ကိုယ္လံုးက အလံုးလိုက္ အထည္လိုက္ ေပၚလာေတာ့တာ၊ က်ေနာ္ေပါင္ၾကားမွာေတာ့ တင္းလာတတ္တယ္ေလ၊ ေရခ်ိဳးလို႔ ၿပီးသြားရင္လည္း ႀကီးေတာ္က အိပ္ခန္းထဲမယ္ သနပ္ခါးကို ေျခဆံုးေခါင္းဆံုးလိမ္းတတ္တာေပါ့၊ 

က်ေနာ္ဆိုတဲ့ ေကာင္ကလည္း လူပ်ိဳျဖစ္လာေတာ့ အက်င့္မေကာင္း မ်က္ႏွာေတြ လိမ္ၿပီးခ်ိန္ေလာက္ မွန္းၿပီး အခန္းထဲကို ဝင္သြားတာ၊ အဲဒီအခ်ိန္ဆို ႀကီးေတာ္က လံုခ်ည္ ရင္လ်ားကို ေျဖခ်ၿပီး ရင္ဘတ္နဲ႔ ရင္ညႊန္ေတြကို သနပ္ခါးလိမ္းတယ္၊ ၿပီးရင္ လံုခ်ည္ေအာက္နားကိုလည္း လွန္တင္ၿပီး ေပါင္ရင္းအထိ လိမ္းတတ္တာေပါ့၊ အဲဒါကို ၿမင္ခ်င္လို႔ အခ်ိန္ကိုက္ဝင္ ၿပီးရင္ ႀကီးေတာ္ႀကီးကို ခေလးတစ္ေယာက္လို႔ ခ်ိဳခ်ိဳတိုက္ဆိုၿပီး သြားပူဆာေတာ့တာ၊ ႀကီးေတာ္ႀကီးကလည္း ခ်စ္လြန္းလို႔လားေတာ့မသိ “ ဟဲ့…ေကာင္ေလးေနာ္” လို႔သာေျပာၿပီး သူ႔ရင္ခြင္ထဲကို ထည့္လို႔ ႏို႔စို႔ခိုင္းေတာတာ၊ ဇိမ္ပဲ၊

လူပ်ိဳတစ္ေယာက္ႏို႔စို႔တာပဲဗ်ာ၊ ခေလးႏို႔စို႔သလိုေတာ့ ဘယ္ဟုတ္မလဲ၊ ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို လွ်ာဖ်ားနဲ႔ပါေမႊ၊ ရင္သားေဘးေတြေတာင္ လွ်ာနဲ႔ ပတ္ၿပီးလွ်က္လိုက္ေသးတာ၊ ပထမေတာ့ ႀကီးေတာ္ႀကီးလည္း တစ္ခုခု ေကာင္းေနပံုရတယ္၊ မ်က္စိေလးကို မွိတ္လို႔၊ ေနာက္ေတာ့ သတိရသြားၿပီး “ဟဲ့…ေကာင္ေလးေလး ေတာ္ေတာ့” လို႔ ေျပာရင္း က်ေနာ္ကိုဖယ္လို႔ လံုခ်ည္ကို ျပန္ဝတ္ေတာ့တာ၊ ပါးစပ္ကလည္း ေျပာလိုက္ေသး “ ခေလးစို႔သလို မစို႔ဘူး အတတ္ေကာင္းေတြ တတ္ေနတယ္” ဆိုပဲ၊ ဒီလိုနဲ႔ပဲ က်ေနာ္လည္း အိမ္သာထဲကို ေျပးၿပီး တစ္ေၾကာင္းေရွာ့လိုက္ရျပန္ေရာ၊ 

ေရွာ့ေနတုန္းလည္း ႀကီးေတာ္ႀကီးကို မွန္းလိုက္ေသးတာ၊ ရင္သားေတြက ေတာ္ေတာ္ထြားၿပီး တင္းေနတာပဲ၊ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြက စို႔ေပးေနရင္းနဲ႔ မာၿပီး စူထြက္လာတတ္တာလည္း ပါးစပ္ထဲမွာ သတိထားမိတယ္ေလ၊ အဲလိုႏို႔စို႔ေပးေနတုန္း ႀကီးေတာ္ႀကီးရဲ့ အသက္ရွဴသံ ျပင္းျပင္းနဲ႔ သက္ျပင္းခ်လိုက္တာဟာ က်ေနာ္မ်က္ႏွာေပၚေတာင္ ရွဴထုတ္လိုက္တဲ့ ေလေတြ လာရိုက္တတ္တယ္။ ႀကီးေတာ္ႀကီးေတာ့ ဘယ္လိုေနမလည္းမသိ က်ေနာ္ေတာ့ ေကာင္းလြန္းလို႔ ကိုယ္ဟာကို လုပ္လိုက္တာ အရည္ေတြ ထြက္သြားေရာဗ်ာ၊အဲဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္အိမ္သာဖက္ကေန ျပန္လာလို႔ ႀကီးေတာ္ႀကီးနဲ႔ ဆံုမိလို႔ကေတာ့ ေမးခြန္းေတြက လာပီ၊ ေမးမယ္ဆိုလည္း ေမးခ်င္စရာေလ၊ လူက အားကုန္လာတဲ့ရုပ္နဲ႔ ေခၽြးေတြလည္း ထြက္လို႔၊ တစ္ကယ္ေတာ့ ႀကီးေတာ္ႀကီးက က်ေနာ္ဆို အရိပ္တစ္ၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ကို ေနခဲ့တာေလ၊ က်ေနာ္မ်က္ႏွာ အမူအရာကို အၿမဲပဲ ၾကည့္ေနေတာ့တာေပါ့၊ က်ေနာ္အိမ္သာက ျပန္ထြက္လာေတာ့ ႀကီးေတာ္က မီးဖိုးခန္းကေန ေစာင့္ေနၿပီး ေမးခြန္းေတြ စပါေလေရာ၊ “အိမ္သာထဲမွာ ဘာေတြလုပ္ခဲ့တာလည္း…ေခၽြးေတြက ဘာလို႔အဲေလာက္ေတာင္ ထြက္ေနရတာလည္း…အိမ္သာတက္တာေရာ ဟုတ္လို႔လား” နဲ႔ဗ်ာ စံုလို႔ပါပဲ၊ 

ကိုယ့္ဟာကိုယ္ မလံုမလဲ ျဖစ္လာရတဲ့အထဲ ႀကီးေတာ္ႀကီးရဲ့ ေမးခြန္းေတြက ေျဖရမွာေတာင္ ရွက္ေနမိေတာ့တာ၊ က်ေနာ္လည္း သူခိုးလူမိသလို ျဖစ္ေနေတာ့ ေျဖရမွာလည္းခက္တယ္၊ ဒီေတာ့ မခ်ိသြားၿဖဲေလးနဲ႔ ႀကီးေတာ္ေရွ႕ကေန အျမန္လစ္ေတာ့တာေပါ့၊ ေက်ာခိုင္းလိုက္တုန္း ႀကီေတာ္ရဲ့ ေျပာလိုက္တဲ့ အသံေတာင္ နားထဲကေနမထြက္ေတာ့ဘူး၊ “ ေကာင္ေလး ဖန္ေပ်ာက္(ေဖာက္ျပန္) ေနတယ္” တဲ့၊ ဒီလိုနဲ႔ နီရဲတဲ့ မ်က္ႏွာကို အပိုးသတ္ရင္း ႀကီးေတာ္နဲ႔ လြတ္ရာ ကၽြတ္ရာ ရြာထဲကို လစ္ေတာ့တာ၊ လၻရည္ဆိုင္ကိုေတာင္ ဘယ္လိုေရာက္သြားမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး၊ ညေနေစာင္း ေမွာင္ခ်ိန္ေရာက္မွပဲ အိမ္ကို ျပန္လာျဖစ္ေတာ့တယ္၊ 

ေရခ်ိဴးၿပီး ႀကီးေတာ္နဲ႔ ညစာစားေတာ့ မ်က္ႏွာပူတယ္ဗ်ာ၊ သူကေတာ့ က်ေနာ္ကို ထမင္းေတြ ဟင္းေတြထည့္ေပးရင္း ခြံ႔မေကၽြးရံုတစ္မယ္ပဲ၊ က်ေနာ္ေတာ့ သူ႔မ်က္ႏွာ မၾကည့္ရဲ၊ ေခါင္းကို ငံု႔လို႔ ထမင္းကိုေလြးေတာ့တာ၊ တစ္ခါတခါေတာ့ မ်က္စိေအာက္မွာ ႀကီးေတာ္ႀကီးရဲ့ ရင္သားကို ျမင္လိုက္မိရင္ ရင္ေတြတုန္လို႔ ႏို႔ထမင္းစားရသလိုပဲဗ်ာ၊ ညမအိပ္ခင္ေတာ့ အဖိုးတို႔အိမ္ သြားလိုက္ေသးတယ္၊ ႀကီးေတာ္ႀကီးကေတာ့ ည ၉ နာရီ မထိုးခင္ ျပန္လာခဲ့တဲ့၊ အဖိုးတို႕ဆီမွာ လၻက္သုတ္ေလး သြားအုပ္လိုက္ၿပီး ေျပာသမွ်နားေထာင္ ေမးသမွ်ေျဖ ၿပီးေတာ့ ျပန္လစ္လာခဲ့ေတာ့တာေပါ့၊ 

ႀကီးေတာ္ရဲ့ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ရာသီဥတုက အေတာ္ပူတယ္ဆိုၿပီး ႀကီးေတာ္က ေရထပ္ခ်ိဳးေလရဲ့၊ က်ေနာ္ကိုလည္း အိပ္ရင္ အအိုက္သက္သာေအာင္ ထပ္ခ်ိဳးခိုင္းျပန္ေရာ၊ အတင္းေခၚေတာ့လည္း ကန္႔လန္႔ ကန္႔လန္႔နဲ႔ ပါသြားၿပီး အိမ္ေဘးက ေရခ်ိဴးတဲ့ ေနရာကို ေရာက္သြားေရာေလ၊ ေရခ်ိဴးတဲ့ေနရာက ေမွာင္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ေဘးေတြက ကာထားေတာ့ အိမ္ဖက္ပဲ ျမင္ရၿပီး အျပင္ကေန လံုးဝမျမင္ရေလာက္ေအာင္ လံုၿခံဳတဲ့ ေနရာေပါ့၊ ႀကီးေတာ္လည္း လံုခ်ည္ရင္လ်ား၊ က်ေနာ္ကေတာ့ ပုဆိုးေလးနဲ႔ စၿပီး အတူတူေရခ်ိဴးၾကတာေပါ့၊ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ကို ဆပ္ျပာတိုက္ရင္း ေခ်းတြန္းေပးေသးတာ၊ က်ေနာ္ရဲ့ ေပါင္ဂြၾကားဆံုေတာင္ မခ်န္ဘူး ပြတ္ေပးေနတာ၊ ႀကီးေတာ္ႀကီးရဲ့ လက္ေတြက အသဲယားတယ္ဗ်ာ၊

ၿပီးေတာ့ ႀကီးေတာ္ႀကီးရဲ့ ေက်ာကုန္းကိုလည္း ဆပ္ျပာတိုက္ရင္ ေခ်းျပန္တြန္းေပးရတယ္၊ သူကေတာ့ ရင္လ်ားထားတဲ့ လံုခ်ည္ေလးကို ေအာက္ကို ေလ်ာခ်ေပးတာေပါ့၊ က်ေနာ္လက္ေတြက ဖင္လံုးေတြအထိေတာင္ တမင္တကာ ေခ်ာ္ပြတ္လိုက္မိေသးတယ္၊ ႀကီးေတာ္ႀကီးက ဘာမွ မေျပာေတာ့ လက္ေတြကရဲတင္းလာၿပီး ဂ်ိဴင္းေအာက္ကေန လက္လွ်ိဳလို႔ ရင္သားေတြရဲ့ ေဘးဖက္ေတြကိုေတာင္ ဆက္ျပာနဲ႔ ပြတ္ေပးလိုက္မိတယ္ေလ၊ ႀကီးေတာ္က သူ႔ကိုယ္လံုးကို ေနာက္ဆုတ္ၿပီး က်ေနာ္ဆီကိုကပ္လိုက္ေတာ့ ေပါင္ရင္းက သူ႔ရဲ့ ဖင္လံုးႀကီးဆီကို ကပ္သြားၿပီး၊ က်ေနာ္လက္ေတြကလဲ ရင္သားေတြတစ္ခုလံုးကို အုပ္ကိုင္မိသြားေရာေပါ့၊ 

က်ေနာ္လည္း ကိုင္လို႔ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ အသာအယာပဲ ရင္သားေတြကို ပြတ္ေပးေနရင္း ဖင္လံုးႀကီးကိုလည္း က်ေနာ္လိင္တံနဲ႔ ဖိေပးထားမိတယ္ေလ၊ အခ်ိန္ေတြ အေတာ္ေတာင္ၾကာသြားတယ္လို႔ ထင္မိလိုက္တယ္၊ ႀကီးေတာ္ႀကီးရဲ့ ႏို႔သီေခါင္းေလးေတြေတာင္ ေတာ္ေတာ္ကို စူထြက္ေနခဲ့ၿပီ၊ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္လက္ေတြကိုေတာ့ ေနာက္ထပ္ ေအာက္ပိုင္းကို ဆင္းခြင့္မေပးေတာ့ဘူး၊ ဆင္းမယ္လုပ္လိုက္တိုင္း လက္ေတြကို ဖမ္းထားတတ္တာေပါ့၊ က်ေနာ္လည္း စိတ္ေတြကို ထိန္းမရေတာ့ဘူး ႀကီးေတာ္ႀကီးရဲ့ တစ္ကိုယ္လံုးကို ထိခ်င္ပြတ္ခ်င္ေနခဲ့ၿပီ၊ အထူးသျဖင့္ ေပါင္ၾကားထဲက ပိပိကို ကိုင္ၾကည့္ေနခ်င္ခဲ့ၿပီ၊ တစ္ခါမွ မထိဖူး မျမင္ဖူးေသးေတာ့ စိတ္မွန္းနဲ႔ လက္ေတြ ဘယ္ေလာက္ကြာလည္းဆိုတာကို အရမ္းပဲ စပ္စုေနခ်င္ခဲ့တာေပါ့၊

ေနာက္ေတာ့ ႀကီးေတာ္ႀကီးက လံုခ်ည္ကို ရင္ျပန္လ်ားလိုက္ၿပီး က်ေနာ္ ဖက္ကို လွည့္လာေတာ့တာေပါ့၊ ရင္ဘတ္နဲ႔ ဝမ္းဗိုက္ပိုင္းေတြကို ဆပ္ျပာထပ္တိုက္ေပးေသးတယ္ေလ၊ ပတ္ဝန္းက်င္ကလည္း နဲနဲေမွာင္ေနေတာ့ ႀကီးေတာ္ႀကီးကို ရွက္စရာ သိပ္မျဖစ္မိဘူး၊ ႀကီးေတာ္ႀကီးက က်ေနာ္ေရွ႕မွာ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ခ်ၿပီး အရင္ဆံုး ေျခေခ်ာင္းနဲ႔ က်ေနာ္ရဲ့ ေျခေထာက္ေတြကို ဆပ္ျပာတိုက္ေပးတာေပါ့၊ ေနာက္ေတာ့ ႀကီးေတာ္ႀကီးရဲ့ လက္ေတြက ေအာက္ကေန အေပၚကို တစ္ျဖည္းျဖည္း တက္လာလိုက္တာ အဆံုးမေတာ့ လက္ေတြက က်ေနာ္ရဲ့ ေပါင္ၾကားဂြၾကားဆံုကိုေတာင္ ေရာက္လာခဲ့ၿပီေလ၊ 

ႀကီးေတာ္ႀကီးက အိမ္ေထာင္က်ဖူးထားလို႔လား၊ က်ေနာ္ကိုပဲ သူ႔ရဲ့ သားလို ခေလးတစ္ေယာက္လိုပဲ ထင္ေနမိလို႔လားေတာ့ မသိေတာ့ဘူး၊ ေနာက္ေတာ့ သူက်ေနာ္လိင္တံကို ေသေသခ်ာခ်ာကိုင္ၿပီး ဆပ္ျပာတိုက္ေပးေတာ့တာေပါ့၊ အေပၚယံ အေရျပားကိုေတာင္ လွန္လို႔ ထိပ္ေခါင္းေလးကို ဆပ္ျပာအတိုက္ခံေနရတာမ်ား ဖီးလ္ေတြတက္လာၿပီး လိင္တံေတာင္ မာေတာင္လာခဲ့ရၿပီ၊ ႀကီးေတာ္ႀကီး ေမးေနတာေတာင္ မၾကားမိေတာ့မွ ျပန္ေမးမိတာ “ဒီလိုမ်ိဳး ကိုယ္ဟာကိုယ္ သန္႔ရွင္းေရးေရာ လုပ္ရဲ့လား” တဲ့၊ “ အင္း” လို႔သာ အသံေလးေလးပင္ပင္ႀကီးနဲ႔ ျပန္ေျဖမိတာ ဖီးလ္ေတြက အေတာ္တက္ေနၿပီး က်ေနာ္ရဲ့ လိင္တံလည္း မာေတာင္ေနခဲ့ၿပီး ႀကီးေတာ္ရဲ့ မ်က္ႏွာတည့္တည့္ကို ခ်ိန္မိရက္သားေလ၊ 

ေကာင္းခန္းေရာက္တုန္း မီးပ်က္သြားတယ္ဆိုရမလားပဲ၊ ႀကီးေတာ္ႀကီးက ေရခြက္နဲ႔ လိင္တံေပၚကိုေရေလာင္းခ်လိုက္တာ ဖီးလ္ေတြလဲ ငုပ္သြားေရာေပါ့၊ လိင္တံကေတာ့ မာေတာင္ေနဆဲပဲေလ၊ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ဦးသား လက္စသတ္ေရခ်ိ္ဴးလိုက္ၿပီး အဝတ္ေတြကို လဲလို႔ အိမ္ေပၚတက္လာမိေတာ့တယ္၊ က်ေနာ္ရဲ့ စိတ္ေတြကေတာ့ အေတာ္ထန္ေနခဲ့ၿပီ၊ ႀကီးေတာ္ႀကီးကေတာ့ လုပ္စရာရွိတာေတြကို ပံုမွန္လုပ္ေနတုန္းေပါ့၊ သနပ္ခါးလိမ္းေတာ့ က်ေနာ္က အိပ္ရာေပၚမွာ လွဲေနခိုက္ ႀကီးေတာ္ႀကီးရဲ့ ကိုယ္လံုးကို ေနာက္ကေန ၾကည့္ေနမိရင္း ကိေလသာေတြပြားလို႔ တဏွာစိတ္ေတြ ထၾကြေနရၿပီေပါ့၊ေနာက္ေတာ့ ႀကီးေတာ္ႀကီးက က်ေနာ္ရွိတဲ့ ေနာက္ကို မၾကာခဏလွည့္ၾကည့္ေနတာနဲ႔ မ်က္စိကို မွိတ္လို႔ အိပ္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနလိုက္ေတာ့တယ္၊ အဝတ္အစားလဲသံေလးေတြ မီးပိတ္သံေလးေတြ ၾကားၿပီးေနာက္ အိပ္ယာရဲ့ တစ္ဘက္စြန္းမွာ ဝင္လွဲလိုက္တာကို မၾကည့္ပဲနဲ႔ စိတ္ထဲက သိေနခဲ့တယ္ေလ၊ ပထမဦးဆံုး ခံစားမိလိုက္တာက သနပ္ခါးနံ႔ေလးပါပဲ၊ ေနာက္ေတာ့ ႀကီးေတာ္ႀကီးဆီက စကားသံ စၾကားမိတယ္ေလ၊ “သား…..အိပ္ၿပီလား” တဲ့၊ က်ေနာ္လည္း အိပ္မေပ်ာ္ေသးပါဘူးလို႔ ျပန္ေျဖရင္း ႀကီးေတာ္ႀကီးဖက္ကို လွည့္လိုက္တယ္၊ အားလံုးက ေမွာင္ေနေတာ့ လူလံုး လူေယာင္ကလြဲလို႔ ဘာမွာေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ မျမင္ရဘူးေပါ့၊

တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္မႈေတြၾကားမွာ အသက္ရွဴသံေတြပဲ ၾကားေနရတဲ့ အခိုက္ “ သား….ဒီေန႔ႀကီးႀကီးေရခ်ိဴးေပးတာေတြရယ္ ေနာက္ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္သူကိုမွ ျပန္မေျပာရဘူးေနာ္” လို႔ ၾကားလိုက္ရေတာ့ က်ေနာ္လည္း ျမန္ျမန္ပဲ “ဟုတ္ကဲ့” လို႔ အေျဖျပန္ေပးမိတာေပါ့၊ ေနာက္ေတာ့ ႀကီးႀကီးက က်ေနာ္ဆီကို တိုးလာခဲ့ၿပီး က်ေနာ္ရဲ့ ေခါင္းကို သူရင္ခြင္ထဲ ထည့္လို႔ “သိပ္ လိမၼာတာပဲ” လို႔ေျပာရင္း ဖက္ထားေတာ့တာေလ၊ ေျပာရရင္ က်ေနာ္မ်က္ႏွာက ႀကီးေတာ္ရဲ့ ရင္သားေပၚမွာ၊ က်ေနာ္လည္း ႏွခမ္းေလးနဲ႔ အကၤ် ီေပၚကေန အသာေလး ကစားလိုက္ေတာ့ အတြင္းခံဝတ္မထားတာကို သိလိုက္ၿပီေလ၊ အကၤ် ီေပၚကေနပဲ ႏို႔သီးေခါင္းေနရာေလးကို ရွာၿပီး သြားေလးနဲ႔ ကိုက္လိုက္ လွ်ာေလးနဲ႔ ထိုးလိုက္ လုပ္ေပးေနတာ ၾကာလာေတာ့ ႀကီးေတာ္ႀကီးလဲ က်ေနာ္ကို ပိုၿပီး တိုးလို႔ ဖက္ထားၿပီး ေပါင္တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ေတာင္ ခြထားလိုက္ေသးတာ၊ 

ေရခ်ိဳးေနတုန္းက ၾကြခဲ့ရတဲ့ စိတ္ေတြ ျပန္ၿပီး ေပါက္ကြဲလာခဲ့ရၿပီး ႀကီးေတာ္ရဲ့ အကၤ် ီကို အေပၚလွန္တင္လို႔ ရင္သားေတြကို အားပါးတရ နမ္းရွိဴက္မိၿပီေလ၊ က်ေနာ္ရဲ့ လက္တစ္ဖက္ကလဲ ႀကီးေတာ္ႀကီးရဲ့ တင္ပါးနဲ႔ ဖင္လံုးႀကီးကို ပြတ္လိုက္ ဖင္ၾကားေျမာင္းေလးထဲ လက္ညိွဳးေလး ေလ်ာထိုးလိုက္နဲ႔ လုပ္ေနရင္း မသိမသာနဲ႔ ႀကီးေတာ္ရဲ့ လံုခ်ည္ကို မတင္လာေတာ့တာေပါ့၊ ႀကီးႀကီးရဲ့ အသက္ရွဴလိုက္လို႔ ထြက္လာတာ ေလေတြဟာ က်ေနာ္ရဲ့ ေခါင္းထိပ္က ဆံပင္ေတြကို ျပင္းထန္စြာ ရိုက္ခတ္ေနေတာ့တာ၊ 

ႀကီးႀကီးကလည္း က်ေနာ္လံုခ်ည္ကို မတင္ေနတုန္း အဆင္ေျပေအာင္ မသိမသာၾကြေပးထားတယ္ေလ၊ ႀကီးႀကီးရဲ့ ေပါင္လံုးႀကီးက ဖင္လံုးႀကီး ႀကီးသလိုပဲ ျပည့္တင္းေနတာကို ပြတ္ေပးရင္း ခံစားမိေတာ့တာ၊ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ႀကီးႀကီးရဲ့ လံုခ်ည္ဟာ အေပၚအထိ လွန္လို႔ရသြားၿပီး ဖင္လံုးႀကီးကို က်ေနာ္လက္ႏွင့္ ေသေသခ်ာခ်ာ ပြတ္လို႔ ညွစ္လို႔ရသြားၿပီေလ၊ ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို ရြရြေလး စို႔လိုက္ လွ်ာနဲ႔လွ်က္လိုက္နဲ႔ လက္တစ္ဖက္ကလဲ ဖင္ၾကားထဲ လက္ညိွဳးထည့္လို႔ ေလ်ာတိုက္ေပးေနမိေတာ့တာ၊ ၾကာလာေတာ့ ႀကီးႀကီးက သူ႔ရဲ့ ဆီးခုံႀကီးကို က်ေနာ္ ဝမ္းဗိုက္ေနရာနဲ႔ ဖိကပ္ထားၿပီး ေျခတစ္ေခ်ာင္းက က်ေနာ္ကိုခြညွပ္ထားေတာ့တာေပါ့၊

က်ေနာ္ရဲ့ လက္ညိွဳးကလဲ ဖင္ၾကားကေနၿပီးေတာ့ ေရွ႕ဖက္ကို ရသေလာက္ က်ဴးေက်ာ္တိုးဝင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနမိတယ္ေလ၊ ေပါင္သားေတြက ပိတ္ေနလို႔ လြယ္လြယ္နဲ႔ မေရာက္တာလား၊ ႀကီးႀကီးကပဲ ညွပ္ထားသလာေတာ့ မသိခဲ့ဘူး၊ နဲနဲေလး ဝင္ဖို႔ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ႀကိဳးစားေနရေတာ့တယ္၊ ႀကီးႀကီးက က်ေနာ္ကိုခြထားတဲ့ ေပါင္ေလးကို ၾကြၿပီး ျပန္ခြလိုက္ေတာ့ က်ေနာ္ရဲ့ လက္ညိွဳးက ပိပိဆီကို စၿပီး စမ္းမိၿပီေလ၊ က်ေနာ္အရမ္း အံၾသသြားခဲ့မိတယ္၊ ႀကီးႀကီးရဲ့ ပိပိအဝမွာ အရည္ေတြ အေတာ္စိုရႊဲေနခဲ့ၿပီ၊ က်ေနာ္လည္း စိုရႊဲေနတဲ့ အရည္ေတြကို အားျပဳလို႔ လက္ညိွဳးကို ဝင္သေလာက္သြင္းရင္း ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ စလုပ္ေပးေတာ့တာေပါ့၊ က်ေနာ္ရဲ့ လက္က ဖင္လံုးႀကီးကိုလည္း ဖက္ထားရေသးတယ္ဆိုေတာ့ လက္ညိွဳးက တစ္ဆံုးမဝင္ဘူးေပါ့ဗ်ာ၊ လက္တစ္ဆစ္ေလာက္မွာတင္ ရပ္ေနေရာ၊ 

ႀကီးႀကီးလည္း လက္တစ္ဆစ္ေလာက္နဲ႔ အားရပံုမေပၚပဲ ခါးေတြကို လႈပ္ၿပီး ကစားၾကည့္ေသးတယ္၊ မတိုးတက္ဘူး လက္တဆစ္ကေန၊ ဒါေၾကာင့္မို႔ ထင္ရဲ့ က်ေနာ္ကို ခြထားရာကေန ပတ္လတ္ျပန္လွန္လိုက္ေတာ့ က်ေနာ္လည္း လံုခ်ည္ကို အျမန္မတင္လိုက္ၿပီး လက္နဲ႔ အုပ္ကိုင္လိုက္တာ အေမႊးထူေတြ အုပ္ဆိုင္းထားတဲ့ ႀကီးႀကီးရဲ့ ပိပိႀကီးဟာ ေဖာင္းတက္ေနတာကို သိလိုက္ရတာေပါ့၊ ပထမေတာ့ ပိပိေဖာင္းေဖာင္းႀကီးကို အေမႊးေတြနဲ႔ အတူ ကစားေနမိလိုက္ေသးတယ္၊ ႀကီးႀကီးလည္း တၿငီးၿငီး တျငဴျငဴ ျဖစ္လာၿပီး ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို အစြမ္းကုန္ ကားလိုက္ေတာ့ က်ေနာ္ရဲ့ လက္ေတြက ပိပိဆီကို တန္းေရာက္သြားပါေလေရာ၊

အခုမွ ေသေသခ်ာခ်ာ ကိုင္ၾကည့္မိတာ၊ ႀကီးႀကီးရဲ့ ပိပိကလည္း ေဖာင္းေဖာင္းႀကီး၊ ႏွခမ္းသားအဖတ္ေတြကလည္း ထူထူထဲထဲ၊ အရည္ေတြလည္း ေတာ္ရႊဲေနေတာ့ လက္ညိွဳးေလးကို စထည့္လိုက္တာ ပိပိရဲ့ ေဘးဘယ္ညာက အတြင္းသားနံရံေတြက အသာႏု အဖုအထစ္ေလးေတြကို တစ္ခုခ်င္း ပြတ္ဆြဲသြားၿပီး ေနာက္ဆံုး ထိပ္က သားအိမ္ေဂါင္းကို လက္ညွိဳးထိပ္က စမ္းမိပါေလေရာ၊ ႀကီးႀကီးလဲ ေကာင္းလို႔ ထင္ပါရဲ့၊ က်ေနာ္ရဲ့ လက္ညိွဳး အဝင္အထြက္ေတြမွာ ခါးကို ေကာ့ၿပီး ဖင္ႀကီးက ၾကြတက္လာေတာ့တာ၊ အထဲကို လက္ညွိဳးနဲ႔ လုပ္ေပးေနရင္း ျပန္ထုတ္ၿပီး အစိကို ရွာေဖြ စမ္းသပ္လိုက္ေတာ့ ပိပိရဲ့ အျပင္ ႏွခမ္းသားႏွစ္ခု ၾကားမွာ အစိေမ်ာေမ်ာရွည္းရွည္ႀကီးဗ်ာ၊ က်ေနာ္ရဲ့ လက္သန္းေလာက္ရွိမယ္ထင္မိတယ္၊

က်ေနာ္လည္း အဲဒီအစိကို မနားတမ္းပြတ္ေပးေနမိလိုက္တာ ခဏေနေတာ့ ႀကီးႀကီးလည္း ခါးကိုေကာ့ ဖင္ႀကီးကို အိပ္ရာေပၚကၾကြလို႔ အာေခါင္သံႀကီး ထြက္သြားလာၿပီး ကိုယ္လံုးက တဇတ္ဇတ္တုန္လို႔ ၿငိမ္က်သြားပါေလေရာ၊ ၿပီးေတာ့မွ က်ေနာ္ကို သူ႔ရဲ့ ကိုလံုးေပၚကို ဆြဲတင္လိုက္ၿပီး ႏွခမ္းခ်င္း နမ္းမိေတာ့တာေပါ့၊ ေနာက္ေတာ့ ႀကီးႀကီးရဲ့ လက္က က်ေနာ္လိင္တံကို ကိုင္လို႔ သူ႔ရဲ့ အရည္ေတြ အရမ္းထြက္ေနတဲ့ ပိပိရဲ့ အေပါက္ကို ေတ့ေပးၿပီး စထည့္ခိုင္းေတာ့တာေပါ့၊ ပိပိမွာ အရည္ေတြက ရႊဲေနေပမယ့္ က်ေနာ္ရဲ့ လိင္တံဝင္သြားတာ စီးစီးပိုင္ပိုင္ပါပဲ၊ ႀကီးႀကီးလည္း လိင္ကိစၥကို တစ္ႏွစ္ေလာက္ပဲ ေတြ႔ခဲ့ရၿပီး ခေလးမေမြးဘူးတာရယ္၊ အခုေနာက္ပိုင္း အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ လိင္မဆက္ဆံခဲ့တာေၾကာင့္လားမသိ ပိပိက က်ပ္ေနတုန္းပဲေလ၊ 

ေကာင္းလိုက္တာ ႀကီးႀကီးရယ္၊ လိင္တံကို တစ္ဆံုးသြင္းလိုက္တာ ႀကီးႀကီးကလည္း အလိုက္သင့္ ျပန္ေကာ့ေပးေတာ့ က်ေနာ္ရဲ့ လိင္တံက ပိပိရဲ့ နံရံေတြကို ပြတ္တိုက္ၿပီး အဆံုးရဲ့ အဆံုးကို တိုးေခြ႔လို႔ ဝင္သြားေတာ့တာေလ၊ အဝင္အထြက္ေတြ လုပ္တိုင္းမွာလည္း ႀကီးႀကီးရဲ့ ခါးက အလိုက္သင့္ကစားေပးေနခဲ့ၿပီး၊ ပါးစပ္ကလည္း ညီးျငဴသံေတြ ညံစီေနေအာင္ ၾကားေနမိတယ္ေလ၊ အခ်ိန္လည္း သိပ္မၾကာပါဘူး၊ ႀကီးႀကီးက က်ေနာ္ရဲ့ ဖင္ကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ကိုင္ၿပီး အရမ္းကို ေဆာင့္ခိုင္းေတာ့ ေနာက္ထပ္ အခ်က္ ၂၀ ေလာက္ ေဆာင့္ၿပီး က်ေနာ္ရဲ့ သုတ္ရည္ေတြ ပိပိထဲကို အမ်ားအျပား ပန္းလႊတ္မိေတာ့တာေပါ့၊ 

အဲဒီညက က်ေနာ္ ႀကီးႀကီးကို ၅ ခါေလာက္ လုပ္မိၿပီး က်ေနာ္တို႔ ႏွစ္ဦး မနက္ ၃ နာရီေလာက္မွပဲ အိပ္ျဖစ္ေတာ့တယ္၊ ေနာက္ေန႔ေတြမွာလည္း ေန႔လည္ေနခင္း အိမ္ကို လူအဝင္အထြက္ မရွိရင္ က်ေနာ္တို႔ လုပ္ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္၊ အိမ္တစ္အိမ္လံုးလည္း ေနရာလပ္မရွိေအာင္ကို ေနရာတိုင္းမွာ လိင္ဆက္ဆံျဖစ္ၾကတယ္၊ ညဖက္ဆိုရင္ အထူးပြဲေတာ္ပဲေပါ့၊ ေနာက္ညေတြမွာေတာ့ ႀကီးႀကီးက က်ေနာ္ကို ေလြေပးတတ္သလို က်ေနာ္ကိုလည္း ႀကီးႀကီးက ဂ်ာေပးတတ္ေအာင္ သင္ေပးခဲ့တာေပါ့၊ ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြမွာ က်ေနာ္နဲ႔ ႀကီးႀကီးဟာ အခ်ိန္ကို အက်ိဴးရွိစြာနဲ႔ အတူေနထိုင္ခဲ့ၾကတာေပါ့၊ ေနာင္ႏွစ္ ေနာင္ႏွစ္ေတြမွာလည္း က်ေနာ္တို႔ ဆံုၾကဖို႔ ႀကီးႀကီးနဲ႔ ေျပာဆိုခ်ိန္းခ်က္ရင္း ၾကည္ႏႈးမိခဲ့ၾကတယ္ေလ၊

ျပီး။

Sunday, January 8, 2017

thumbnail

႐ူးသြပ္ တမ္းတ တပ္မက္ဆဲပါ (ဇာတ္သိမ္းပိုင္း)


ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္း စုတ္မိၾကတာ ေတာ္ေတာ္န႔ ဲ မရပ္ႏိုင္ၾကေတာ့ဘူး။ တေယာက္န႔တဲ ေယာက္ ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္ေနမိၾကသည္။ ေဒါက္တာမေလးသည္ အစိမ္းပုတ္ေရာင္ စစ္အက်ႌန႔ ဲ အေပၚက စစ္ဆြယ္တာ ၀တ္ထားေပမ့ ဲ အထဲမွာ ဘရာစီယာမပါလို႔ သူ႔လက္တဖက္က အက်ႌေတေြ အာက္ထဲကို ၀င္ေရာက္သြားေသာအခါ အိစက္ဖံ႔ၿြဖိဳးတ့ ဲ ရင္သားေတြကို ထိေတ႔မြ ိလိုက္ရသည္။ ေဒါက္တာဒီဘိုရာသည္ သူ႔လွ်ာကို ႏွဳတ္ခမ္းေလးန႔ ဲ လိုက္ရွာေဖြကာ စုတ္ယူေနသည္။ လွ်ာေတ ြ လူးလိွမ္႕ ပြတ္ကစား ေနမိၾကရင္း သူအိပ္တ့ ဲ ကြပ္ပ်စ္ေလးေပၚကို ႏွစ္ဦးသား လဲက်သြားၾကသည္။ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက ရင္သားစိုင္ေတြ ထိပ္က ႏို႔သီးဖုေလးေတြကို စမ္းရွာေနမိသည္။ ကာမစိတ္ထၾကြမွဳေၾကာင့္ ႏို႔သီးေလးေတ ြ မာတင္းေထာင္ထေနၾကသည္။ လက္မန႔ ဲ လက္ညိွဳးသုံးၿပီး ႏို႔သီးဖုေလးေတြကို ကိုင္ ကစားေပးေနရင္း လက္တဖက္န႔ ဲ သူ႔ေဘာင္းဘီကို ခြ်တ္သည္။ ေjခန႔နဲ င္းကန္ၿပီး ခြ်တ္ပစ္လိုက္ခ်ိန္ ေငါေငါႀကီး မာေတာင္ေနေသာ သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ႀကီးကို ေဒါက္တာဒီဘိုးရာရဲ႕ လက္က လာဆုပ္ကုငိ ္လိုက္တာ သိလိုက္သည္။ အိုးႀကီးလိုက္တာ ေဒါက္တာမေလး က သူ႔ကို ႏွစ္ကိုယ္ၾကား ကပ္ေျပာလိုက္ရင္း ဖြားဖက္ေတာ္တုတ္တုတ္ခဲကို ပြတ္သပ္ေပးေနသည္။ ဆန္႔က်င္ဖက္ “မ” ဓါတ္ကို ရလိုက္တ့ ဲ သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္သည္ တမဟုတ္ခ်င္း ႀကီးထြား သန္မာလာသည္။ တိုက္ပြဲ၀င္ဖို႔ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနတ့ ဲ သူရဲေကာင္းတေယာက္လိုဘဲ။ သူလ ဲ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာရဲ႕ ထမိန္ေလးကို ခါးအထိ မတင္လိုက္သည္။ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက အ၀တ္မ့သဲ ြားတ့ ဲ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာရဲ႕ ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းေတြကို စမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ ေပါင္တန္သြယ္ေတြန႔ ဲ ဂြဆုံေနရာကို စမ္းေနေတာ့ ေဒါက္တာဒီဘိုရာသည္ “ယားတယ္ ဘာလိုက္ကိုင္ေနတာလ”ဲ လို႔ ၿပံဳးစိစိန႔ ဲ ေျပာသည္။ ေရႊၾတဂံနယ္ေျမေလးကို သူစမ္းလိုက္ေတာ့ စိုစိစိ ျဖစ္ေနသည္။ ဆီးခံုေဖါင္းေဖါင္းေလးမွာ အေမႊးပါးပါးေလးေတြကို စမ္းမိသည္။ သူ ေဒါက္တာဒီဘိုရာရဲ႕ကိုယ္ေပၚကို တက္လိုက္ခ်ိန္မွာ ေဒါက္တာဒီဘိုရာ သည္ ကိုယ္အေပၚပိုင္းက အ၀တ္အစားေတြကို ခြ်တ္ လိုက္သည္။ ေစာင္ၿခံဳထဲမွာ ေဒါက္တာဒီဘိုရာ ကိုယ္တံုးလံုး ျဖစ္သြားၿပီ။ ေကာ့တင္းဖံ႕ြ ထြားတ့ ဲ ရင္သားေတြကို သူ နမ္းသည္။ ႏို႔သီးေလးေတြကို စို႕သည္။ ေပါင္တန္ေျခေထာက္ေတြကို ေဘးတဖက္တခ်က္ကို သူ႔ဒူးေတြန႔ ဲ တြန္းခြဲပစ္လိုက္သည္။ ေဒါက္တာဒီဘိုရာသည္ ေပါင္ကားရက္ အေနအထားန႔ ဲ ရိွေနၿပီ။ “ကာနယ္ ေျဖးေျဖးေနာ္ ယူ႔ဟာက အရမ္းႀကီးတယ္” ဖြားဖက္ေတာ္ႀကီးကို ရတနာေရႊဂူထဲ ထိုးသြင္းေတာ့ သူ႔လက္ေမာင္းေတြကို တအား ဖ်စ္ညွစ္ထားသည္။ စိုၿပီး တင္းက်ပ္ႏူးည႕ံေသာ အဂၤါစပ္ထဲကို သူ႔ထိပ္ဖူးႀကီး ၿမဳပ္၀င္မိေနသည္။ တင္းက်ပ္ေနလို႔ ဆက္ထိုးသြင္းလို႔ မရဘူး။ “အို အာ ေျဖးေျဖး ဟင္း အမေလး မရဘူးထင္တယ္” သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ႀကီးသည္ ေရွ႕တိုးမရ ေနာက္ဆုတ္လို႔မရ တစ္လစ္ႀကီး ျဖစ္ေနသည္။ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာ ညည္းျငဴေနစဥ္ သူ အာရုံေျပာင္းတ့အဲ ေနန႔ ဲ ႏို႔သီးဖုေလးေတြကို သြားန႔ ဲ မနာေအာင္ ခပ္ဖြဖ ြ ကိုက္လိုက္သည္။ “ဟိတ္ မကိုက္န႔”ဲ လွ်ာန႔ ဲ ပတ္ျခာလည္ ထိုးဆြကလိေပးလိုက္သည္။ သည္အခ်ိန္မွာ မသိမသာ သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ကို ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ လုပ္ကာ သူ ႀကိဳးစားသြင္းထည့္ေနသည္။ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာရဲ႕ တင္ပါးေတြကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ဖိသြင္းလိုက္သည္။ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္န႔ ဲ တ၀က္ေလာက္ ၀င္သြားခ်ိန္ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္န႔ ဲ အသြင္းအထုတ္ေလးေတ ြ လုပ္ေပးေနသည္။ မၾကာခင္ အသြင္းအထုတ္ လုပ္လို႔ရလာသည္။ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာ တအင္းအင္းန႔ ဲ ဖီလင္ေတ ြ တအားတက္လာတာ ေတ႔ရြ ၿပီး သူ႔ေက်ာျပင္ကို တအားဆြဲဖက္ထားသည္။ ေျဖးေျဖးခ်င္း ထိုးသြင္းထိုးထုတ္ လုပ္ေပးသည္။ အဂၤါစပ္သည္ တင္းက်ပ္ေနၿပီး သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ကို အတင္းညွစ္ထားသလို ခံစားရသည္။ ေဒါက္တာဒီဘိုရာသည္ “ခ်စ္တယ္ ခ်စ္တယ္” လို႔ တတြတ္တြတ္ ေရ႐ြတ္ေနရင္း သူထိုးေဆာင့္ေနတုံး သူ႔ရင္ဘတ္ကို လွမ္းၿပီး လွ်ာေလးန႔ ဲ ယက္သည္။ ကိုက္သည္။ ထိုးေဆာင့္လို႔ ရသထက္ရလာတာန႔ ဲ ခပ္ျမန္ျမန္ခပ္သြက္သြက္ ေဆာင့္ထည့္သည္။ “အိုးအိုး အိုးအိုး” ကြပ္ပ်စ္ေဟာင္းေလး သြက္သြက္ခါေအာင္ လွဳပ္ေနသည္။ ကြ်ိကြ်ိအသံေတြ ျမည္ေနသည္။ လိင္အဂၤါႏွစ္ခု သြတ္သြင္းပြတ္တိုက္ေနတာကလ ဲ အသံေတ ြ ျမည္လာသည္။ အျမင့္ဆုံးထိပ္ကို အတူတူ လက္တြဲကာ တက္ေရာက္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းၾကသည္။ အို အိုေကာင္းေကာင္းလိုက္တာ အိ အီ …ဟင္း။ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာ ခါးေလးေကာ့ ေခါင္းေလးေမာ့ကာ အထြဋ္အထိပ္ပန္းတိုင္ကို တက္လွမ္းေရာက္သြားသည္။ သူလဲ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာ အရင္ေကာင္းပါေစ ဆိုၿပီး ထိန္းထားတာ ျဖစ္လို႔သူလဲ ေကာင္းသြားေရာ သူ ေအာင့္ထားတာကို လႊတ္ပစ္လိုက္ၿပီး ပူေႏြးတဲ့ သုတ္ေရေတြ တပံုႀကီး ေဒါက္တာဒီဘိုးရာရဲ႕အဂၤါစပ္ထဲကို ပန္းထုတ္ခါ ေကာင္းျခင္းလမ္းဆံုးကို ေရာက္ရွိသြားေတာ့ သည္။ * * * “ဖိုးက်ား ဖိုးက်ား” သူ႔နံမည္ကို ေအာ္ေခၚေနသံေၾကာင့္ သူႏိုးလာသည္။ ဘယ္သူလဲ။ ညက တညလုံး ေဒါက္တာဒီဘိုရာန႔ ဲ အခ်စ္လြန္ပြဲေတ ြ တပြဲၿပီးတပြဲ ႏႊဲခ့ၿဲပီး မနက္လင္းအားႀကီးက်မွ ေမာေမာန႔ ဲ သူ အိပ္ေပ်ာ္သြားခ့သဲ ည္။ သူ႔ေဘးမွာ ေဒါက္တာမေလး မရိွေတာ့ဘူး။ ဘယ္အခ်ိန္က ထသြားလိုက္သလ ဲ သူမသိ။ ေအာ္ေခၚသံေၾကာင့္ သူ ကြပ္ပ်စ္ေပၚ ထထိုင္လိုက္သည္။ သူ႔ကို ဖိုးက်ားလို႔ ေခၚမယ့္သူ ဒီေလာကမွာ သူ႔အေမတေယာက္ထဲ ရွိမည္။ လူတိုင္း ဖိန္႔ဖိန္႔တုန္ေအာင္ ေၾကာက္ေနၾကတာ။ သူ႔အထက္က လူႀကီးေတြေတာင္ ကာနယ္လို႔ဘဲ ေခၚၾကသည္။ တဲအျပင္က ေခၚေနတာ ဘယ္သူလဲ။ သူ႔ကြပ္ပ်စ္ေဘးမွာ ရိွေနတ့ ဲ ၀ါးစားပြဲေလးေပၚ တင္ထားတ့ ဲ သူ႔ေသနတ္ကို ဆြဲယူကာ ခါးၾကားထိုးလိုက္ၿပီး တဲထဲက ထြက္သည္။ အျပင္မွာ သူ႔တပည့္ရွန္စုံတို႔န႔ ဲ လက္နက္ကိုင္တခ်ိဳ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေသနတ္ေတ ြ ခ်ိန္ရြယ္ထားေနတာ ေတ႔လြ ိုက္ရသည္။ ဘယ္သူေတြလဲ။ ဟား ဗိုလ္တလူး ပါလား။ သူ႔လက္ေအာက္က တပ္ခြဲမွဴး ဗိုလ္တလူး။ မ်က္စိတဖက္ဘ ဲ ရိွတ့ ဲ တလူး။ “ဖိုးက်ား မင္းကို မေက်နပ္ဘူး” တလူးက ေသနတ္တကားကားန႔ ဲ ေအာ္ဟစ္ေနသည္။ ပုခုံးအထိရွည္ေနတ့ ဲ ဆံပင္ဖါးဖါးႀကီး တရမ္းရမ္းန႔။ဲ တလူး ဘယ္လို ျဖစ္သြားသလဲ။ ဘယ္လို ေျပာင္းလဲသြားလဲ။ “မင္း ဘာျဖစ္ေနတာလဲတလူး မင္း ငါ့ကို အာခံရင္ ဘယ္လိုျဖစ္မယ္ ဆိုတာ မသိဘူးလား” “ဟားဟား သိပ္သိေပါ့ မင္းလက္ေအာက္မွာ မေနခ်င္လို႔ ငါ အခု ခြဲထြက္ၿပီ မင္းကို မေက်နပ္တာၾကာၿပီ တပ္မဟာက ဘာလုပ္ႏိုင္မလဲ ငါ့မွာလ ဲ လက္နက္အျပည့္အစုံန႔ ဲ လာမထိန႔ ဲ ျပန္ေဆာ္ပစ္မယ္” ရွန္စုံတို႔က ဗိုလ္တလူးတို႔ကို ေသနတ္ေတြန႔ ဲ ခ်ိန္ထားေနသည္။ ဗိုလ္တလူးန႔ ဲ အေပါင္းအပါေတြကလဲ သူတို႔ကို ခ်ိန္ထားေနသည္။ “တလူး ဒို႕အခ်င္းခ်င္း ကြဲျပာဖို႔ မေကာင္းဘူး ေနာ ႏြားကြဲရင္ က်ားဆြဲတတ္တယ္ မင္းသိသားဘဲ” “သိတယ္ ဒါေပမ့ ဲ မင္းလက္ေအာက္မွာ ငါမေနခ်င္ဘူး လဒေလာက္ေတာ့ ငွက္တိုင္းလွတယ္ ဒါ ငါလာေျပာတာ” “တလူး မင္း ခြဲထြက္ရင္ မွားသြားမယ္ အခ်င္းခ်င္း ငါ မဖိုက္ခ်င္ဘူး” “ေအး ဖိုးက်ား မင္းန႔ငဲ ါ တေန႔ေန႔တခ်ိန္ခ်ိန္ တေနရာရာမွာ ေတ႔ၾြကမယ္ မင္းရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ ဆိုတ့ ဲ အဖိုးႀကီးေတြကိုလ ဲ ေျပာလိုက္ တလူး တစင္ေထာင္သြားၿပီလို႔ တိုက္ရဲရင္ လာတိုက္ၾက” ဗိုလ္တလူးန႔အဲ ဖြဲ႕ ထြက္ခြာသြားသည္။ ဟိုဖက္တဲထဲက ေဒါက္တာဒီဘိုးရာ ထြက္လာသည္။ “က်မက ကာနယ္တို႔ ပစ္ၾကခတ္ၾကေတာ့မလားလို႔စိတ္ပူေနတာေတာ္ပါေသးတယ္” “တတ္ႏိုင္ရင္ အခ်င္းခ်င္း မတိုက္ခ်င္ပါဘူး” သူေဒါသေတ ြ ထြက္ေနလို႔ လက္ေတ ြ တုန္ေနဆဲ။ ရွန္စုံတို႔က ဗိုလ္တလူးတို႔ကို လိုက္တိုက္ဖို႔ ေျပာၾကသည္။ သူ မတိုက္လို။ တပ္မဟာ စခန္းႀကီးကို စက္န႔ ဲ သတင္းပို႔လိုက္သည္။ တလူး တစင္ေထာင္ ခြဲထြက္သြားၿပီ ဆိုတ့ ဲ အေၾကာင္း။ ဒီညလ ဲ ေဒါက္တာဒီဘုးိ ရာ သူ႔ဆီကို ေရာက္လာသည္။ ဒီညေတာ့ သူန႔ ဲ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာ အရက္ မေသာက္ျဖစ္ၾကဘူး။ ဒါေပမ့ ဲ မေန႔ညက ျဖစ္ပ်က္ခ့တဲ ာေတြထက္ ပိုၾကမ္းတ့ ဲ အခ်စ္ပြဲေတ ြ ႏႊဲျဖစ္သြားသည္။ ဒီညမွာေတာ့ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာက ဦးေဆာင္သာြ းခ့သဲ ည္။ တသက္လုံး အမွတ္ရေစမယ့္ ညေလးဘဲလို႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေျပာျဖစ္ၾကသည္။ ေနာက္တေန႔ သူ႔အထက္က လူႀကီးေတြ ေခၚလို႔ တပ္မဟာ ဌာနခ်ဳပ္ကို သူ သြားရသည္။ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာလဲ ပါသည္။ တိုက္ပြဲေတ ြ ဆက္တိုက္ ျဖစ္ပြားေနလို႔ ဒါဏ္ရာရတ့လဲ ူေတ ြ မ်ားေတာ့ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာ ေဆးရုံမွာ အလုပ္ေတ ြ မ်ားေနၿပီ။ သူလည္း ရွမ္းရာြ စုဖက္ကို တပ္ေတြန႔အဲ တူ ထြက္ခ့ရဲ သည္။ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာကေတာ့ ဘိနစခန္းမွာ လူနာေတြကို သြားၾကည့္ရသည္။ “ကာနယ္န႔ ဲ ျပန္ဆုံေတ႔ရြ ပါေစလို႔ ဒီဘိုးရာ ဘုရားသခင္ဆီမွာ အၿမဲတမ္း ဆုေတာင္းတယ္” လို႔ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာက လူခ်င္း မခြဲၾကခင္မွာ သူ႔ကိုေျပာသည္။ မယ္ေပၚထေခ်ာင္း နေဘးမွာ သူတို႔ စခန္းခ်ေနသည္။ သူ႔လက္ေအာက္က တပ္သားေလးႏွစ္ေယာက္ ဒဏ္ရာရထားလို႔ ေဆးမွဴး လိုေနေၾကာင္း စက္န႔ေဲ တာင္းေတာ့ ဒီးနာ ေရာက္လာသည္။ ဒီးနာသည္ အရင္တခါ ဆုံတုံးကထက္ ပိုပိန္က်သြားသည္။ ပိုေတာင္ ၾကည့္ေကာင္းလာေသးသည္လို႔ ဒီးနာကို သူေျပာသည္။ ရွန္စုံတို႔က ေတာ၀က္သားဟင္းန႔ ဲ ထမင္းခ်က္ေနသည္။ သူ တဲထဲမွာ စက္န႔ ဲ တပ္မဟာဌာနခ်ုဳပ္ကို သတင္းပို႔ေနတုံး ဒီးနာ ၀င္လာသည္။ တၿခားတပ္သားတေယာက္ေယာက္သာ ၀င္လာရင္ သူေမာင္းထုတ္ပစ္မွာ ျဖစ္ေပမ့ ဲ ဒီးနာက မိန္းမသားမို႕ သူ ခြင့္လႊတ္လိုက္သည္။ “ကာနယ္ ဟိုတေလာက ငွက္ဖ်ားမိေသးတယ္ ဆို” “ေအး ေပ်ာက္သြားပါၿပီ” “ကာနယ္ မေပါ့န႔ေဲ နာ္ ငွက္ဖ်ားဆိုတာ ျဖစ္ဖူးရင္ ျပန္ျပန္ေပၚတတ္တယ္ ေဆးလိုရင္ ဒီးနာ ေပးထားမယ္” ရွန္စုံတို႔ ထမင္းဟင္းေတြ ယူလာေပးသည္။ သူန႔ ဲ ဒီးနာ ထမင္းအတူတူ စားၾကသည္။ ထမင္းမစားခင္ ထမင္းစားေကာင္းေအာင္ ဆိုၿပီး သူ ရမ္ေသာက္သည္။ ဒီးနာက သူ႔ကိုလဲ တိုက္ပါလို႔ ေျပာသည္။ ေတာင္ေပၚရြာေလးမွာ ေဒါက္တာဒီဘိုရာန႔ ဲ ရမ္အတူတူေသာက္ခ့ၾဲကၿပီး ေရေရလည္လည္ ညိစြန္းခ့ၾဲကတာကို သူ သတိရသြားသည္။ ယခုလ ဲ ဒီးနာက ရမ္ေတာင္းေသာက္ျပန္ၿပီ။ ဒီးနာက သူ႔ခံစားခ်က္ေတြကို ရင္ဖြင့္သည္။ တိုက္ပြဲေတြ တခုၿပီးတခု ျပင္းထန္ေနလို႔ အတူတူ လက္တြဲခ့တဲ ့ ဲ လူေတလြ ဲ မရိွၾကေတာ့ဘူး။ ဒီးနာတို႔လ ဲ ဘယ္ေတာ့ ေလာကကို စနြ ္႔ခြာၾကရမလ ဲ မသိၾကဘူး အသက္ရွင္တံုး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ဘဲ ေနသြားခ်င္တယ္ လို႔ သူ႔ကို ရမ္တခြက္ၿပီးတခြက္ ေသာက္ရင္း ေျပာေနသည္။ သူလဲ ဒီးနာေျပာသလိုဘဲ ခံစားရတာဘဲ။ စခန္းေတြ တခုၿပီး တခု က်ဆံုးေနသည္။ သူလဲ ဘယ္ေတာ့ ေသမည္ သူမသိဘူး။ ဂ်င္းနီန႔လဲ ဲ အဆက္အသြယ္ျပတ္ေနသည္။ ဒီတသက္ ျပန္ေတ႔ၾြကမလား ဆိုတာ မေသခ်ာေတာ့ဘူး။ သူ ဒီးနာ လက္ကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ “ေအး … ဟုတ္တယ္ ဒီးနာ ဘာမွ အားမငယ္န႔ ဲ ဒို႕အင္အားအျပည့္န႔ ဲ ေရွ႕ဆက္ၾကမယ္” ဒီးနာက သူ႔ရင္ဘတ္ကို ေခါင္းေလး လာအပ္ၿပီး “ကာနယ္ ဒီးနာကို ဖက္ထားပါလား”လို႔ ေျပာသည္။ သူ ဒီးနာကိုယ္ေလးကို ဖက္ထားလိုက္သည္။ “ဒီးနာ လူနာေတ ြ အေျခအေန စိတ္ခ်ရရင္ တပ္မဟာကို ျပန္လိုက္ေတာ့” “ဟင္ ဘာလို႔လ ဲ ဒီးနာ ကာနယ္န႔ ဲ ေနခ်င္ေသးတယ္” “ဒီးနာ ေျပာစကားကို နားေထာင္ တပ္မဟာကို ျပန္ ဒီေနရာက မၾကာခင္ စစ္တလင္း ျဖစ္ေတာ့မွာ ငါက အေသခံတိုက္မယ့္ေကာင္ နင့္ကို လြတ္ေစခ်င္လို႔” “အို ကာနယ္ရယ္” ဒီးနာ သူ႔မ်က္ႏွာအႏွံ႔ နမ္းေနသည္။ သူ႔ႏွဳတ္ခမ္းေတြကို ဒီးနာ စုတ္နမ္းလာေတာ့ သူ ဒီးနာကိုယ္ေလးကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ျပန္ဖက္ၿပီး တံု႔ျပန္ နမ္းလိုက္မိသည္။ အနမ္းေတြ ရပ္တန္႔လို႔ မရေတာ့ဘူး။ ႏွဳတ္ခမ္းေတြ စုတ္နမ္းေနတံုး သူ႔ရင္ဘတ္န႔ ဲ ဒီးနာရဲ႕ ရင္စိုင္ေတ ြ ပူးကပ္ထိကပ္ေနသည္။ တဲထဲက ဘက္ထရီသုံး မီးအိမ္ေလးသည္ ဘက္ထရီ ကုန္သြားသလားမသိဘူး။ မိွန္က်သြားသည္။ ေျမႀကီးေပၚမွာ ခင္းထားတ့ ဲ သူ႔အိပ္ရာေပၚမွာ သူတို႔ ထိုင္ေနရာက ဖက္ရက္သား လဲက်သြားၾကသည္။ “ကာနယ္ ဒီးနာ ဒီးနာေလ ကာနယ့္ကို ခ်စ္တယ္” တုန္ေနတ့ ဲ ဒီးနာရဲ႕ လက္ေတြက သူ႔ၾကယ္သီးေတြကို ျဖဳတ္ေနသည္။ ဒီးနာသည္ စစ္ပြဲအေျခအေနေၾကာင့္ ေနာက္တနာရီမွာ ဘာျဖစ္လာမည္ မေရရာေတာ့တ့ ဲ အေျခအေနမို႔ ဟန္မေဆာင္ေတာ့ဘ ဲ သူန႔ ဲ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း လုပ္ခ်င္တာကို လုပ္လိုက္တာ ျဖစ္မည္။ သူ ဒီးနာရဲ႕ ေျပာက္ၾကား တီရွပ္ကို ဆြဲမလိုက္ေသာအခါ ဒီးနာက လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေျမႇာက္ေပးသည္။ တီရွပ္ ေအာက္မွာ ဘာမွ ခံ၀တ္မထားလို႔ တီရွပ္ေလး သူ႔လက္ထဲပါလာခ်ိန္ ဒီးနာကိုယ္အေပၚပိုင္း ဗလာက်င္းသြားၿပီ။ ဒီးနာရဲ႕ ရင္သားစိုင္ေတြကို မီးေရာင္မွိန္မွိန္ေအာက္မွာ ျမင္လိုက္ရတာ သူ႔စိတ္ေတြ မီးပံုထဲ ယမ္းက်သလို ဟုန္းကနဲ ထၾကြသြားသည္။ လွလိုက္တ့ ဲ ႏို႔ေတြ။ျဖဴေဖြး လုံး၀န္းတဲ့ ရင္စိုင္ေတကြ ထူးထူးျခားျခား လွေနသည္။ အဖ်ားနားမွာ ေကာ့ေကာ့ေလးေထာင္ေနသည္။ ႏို႔သီးေလးေတြက နီနီရဲရဲေလးေတြ။ “နမ္းမယ္ေနာ္ ဒီးနာ” “နမ္းပါ ကာနယ္ ကာနယ့္စိတ္ႀကိဳက္ နမ္း” ရင္သားအိအိေတြကို နမ္းရွံဳ႕ကာ အသီးေလးေတြကို စို႕သည္။ ဒီးနာ မ်က္လံုးေလး မွိတ္သြားသည္။ “အို ကာနယ္ရယ္ အင္း ဟင္” ဒီးနာရဲ႕ ေဘာင္းဘီေလးကို ခြ်တ္ေတာ့ ဒီးနာက ကုညီၿပီး ခြ်တ္ေပးသည္။ ေဘာင္းဘီရွည္ ကြ်တ္သြားေတာ့ ေအာက္မွာ ပင္တီ အနက္ေရာင္ေလး ရွိေနသည္။ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက ပင္တီေလးရဲ႕ ဂြဆံုေနရာကို စမ္းကိုင္လိုက္ေသာအခါ စိုစိုရႊဲေနတာ သိလိုက္ရသည္။ ပင္တီအနက္ေလးကိုပါ ခြ်တ္ပစ္လိုက္သည္။ မီးေရာင္မွိန္မွိန္ေအာက္မွာ ဒီးနာရဲ႕အေမႊးမဲမဲ ခပ္ပါးပါး ေပါက္ေနတ့ ဲ ဆီးခုံေဖါင္းေဖါင္းေလးမွာ ခုံေဖါင္းေဖါင္းျဖဴျဖဴေလးကို တပ္မက္ဖြယ္ ေတ႔လြ ိုက္ရ သည္။ ဒီးနာရဲ႕ ရင္စိုင္ေတြကို နမ္းေနရာက သူ ေအာက္ဖက္ကို ေလွ်ာဆင္းခ်သြားသည္။ ဒီးနာ သိပံုရသည္။ “ကာနယ္ ဘယ္ေတြ နမ္းအံုးမလို႔လဲ” လို႔ တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္သည္။ သူ ေပါင္တန္ေတြၾကားထဲကို မ်က္ႏွာထိုးအပ္ခါ နမ္းရွံဳ႕သည္။ “အိုကာနယ္ရယ္ မရံဘြ ူးလားကြာ” ဒီးနာရဲ႕ အဂၤါစပ္ႀကီးသည္ ကာမစိတ္ထၾကြမွဳေၾကာင့္ ပိုမို ေဖါင္းၾကြ ေနသလားမသိဘူး။ သူ႔လွ်ာန႔ ဲ အကြဲေၾကာင္းတေလွ်ာက္ စုန္ခ်ီဆန္ခ်ီ ယက္ေပးမိသည္။ ဒီးနာလ ဲ ခါးေလးေကာ့တက္ မ်က္ႏွာေလး ေမာ့ကာ တဟင္းဟင္းန႔ ဲ သူယက္ေပးသမွ် ခံေနသည္။ ဒီးနာသည္ ေခ်ာင္းထ ဲ ေရဆင္းခ်ိဳးရင္း က်က်နန ေဆးေၾကာထားခဲ့ပုံရသည္။ ဘာအနံ႔အသက္မွ ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါး သူ မရဘူး။ လွ်ာအျပားလိုက္န႔ ဲ စုန္ခ်ီဆန္ခ်ီ ယက္ေပးေနသည္။ တင္ပါး အိအိႀကီးေတြကို လက္န႔ ဲ အားရပါးရ ဆုပ္ညွစ္ထားရင္း ယက္ေပးမိသည္။ “အာ အား အားအားအင္း ကာနယ္ ကာနယ္ သိပ္ကဲတာဘဲ အိုၿဖဲေနျပန္ၿပီ” ႏွဳတ္ခမ္းသားထူထူေလးေတြကို သူ ၿဖဲကာ သူ႔လွ်ာကို အထဲထိုးသြင္းကာ ယက္ေပး တာ။ ဒီးနာ ထြန္႔ထြန္႔လူးေနသည္။ “အမေလး အို ေတာ္ ေတာ္ၿပီ ကာနယ္ က်မ မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး” ဒီးနာရဲ႕ အဂၤါစပ္က သူ မ်က္ႏွာခြာလိုက္တ့အဲ ခ်ိန္ ဒီးနာက “က်မ က်မ တအားလိုခ်င္ေနၿပီ ကာနယ္” လို႔ ေျပာရင္း မတ္မတ္ေတာင္ေနေသာ သူ႔တန္ဆာေခ်ာင္းကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ ေပါင္တန္ေတြကိုလဲ ၿဖဲကားေပးၿပီး သူ႔ကို တက္ခြေစသည္။ သူလ ဲ အရမ္းလိုလား ေနတာမို႔ အခ်ိန္ဆြ ဲ မေနေတာ့ဘ ဲ ဒီးနာရဲ႕ အဂၤါစပ္ႀကီးထ ဲ သူ႔တန္ဆာတုတ္တုတ္ႀကီးကို ထိုးသြင္းထည့္လိုက္သည္။ “အားရွီး” လံုးပတ္တုတ္ေသာ သူ႔လိင္ေခ်ာင္းႀကီးသည္ ဒီးနာ အဂၤါစပ္ထဲ ျပည့္တင္းေနသည္။ အေရေတြ တအားရႊဲေနလို႔ ေတာ္ေသးသည္။ တဖ်စ္ဖ်စ္န႔ ဲ တထစ္ထစ္ တိုး၀င္သြားေသာ သူ႔တန္ဆာႀကီးကို ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ ေျဖးေျဖးခ်င္း ထိုးသြင္း ဆြဲထုတ္ လုပ္ေပးေနသည္။ ဒီးနာလ ဲ တအင္းအင္းန႔ ဲ ညည္းေနေပမ့ ဲ နာက်င္လို႔ ညည္းေနတ့ ဲ ပုံေပါက္ဘူး။ အရသာထူးကဲလို႔ ေက်နပ္ေနပံုရတာနဲ႔ တေျဖးေျဖးခ်င္း ထိုးသြင္း ဆြဲႏႈတ္ လုပ္ေပးေနသည္။ “ေကာင္းလာဟင္ ဒီးနာ” “အင္းအင္းေကာင္းတယ္ေကာင္းတယ္ အိုး ရွီး” တေျဖးေျဖးန႔ ဲ အ၀င္အထြက္ ညက္ေညာလာသည္။ စီးစီးပိုင္ပိုင္ ထိုးေဆာင့္ခ်က္ေတ ြ ဆက္တိုက္ဆြ ဲ ေပးလာၿပီးေနာက္ ဒီးနာရဲ႕ ေၿခေထာက္ေတြကို သူ႔ပုခံုးေပၚထမ္းတင္လိုက္သည္။ ဒီးနာရဲ႕ အဂၤါစပ္ထဲ သူ႔တန္ဆာႀကီး ၀င္ထြက္ေနတာကို ငုံ႕ၾကည့္ၿပီး ဆက္ေဆာင့္ေပးသည္။ ဒီးနာရဲ႕ ညည္းသံေတြန႔အဲ တူ အဂၤါစပ္ထဲကို လိင္တန္ ပြတ္တိုက္၀င္ထြက္တ့ ဲ အသံေတ ြ ထြက္ေပၚေနသည္။ တေျဖးေျဖးန႔ ဲ အရိွန္ျပင္းထန္ ျမန္ဆန္လာသည္။ “အိုးအိုး အိုး ကာနယ္ကာနယ္ အိုး ကာနယ္ရယ္” ဒီးနာရဲ႕ လက္ေတြက သူ႔ေက်ာျပင္ကို တအား ဆြဲဖက္သလို ဒီးနာရဲ႕ ေခါင္းေလးေမာ့ၿပီး ႏွဳတ္ခမ္းေလးေတြ ပြင့္ဟသြားသည္။ ဒီးနာ အထြဋ္အထိပ္ေရာက္သြားတာကို သူသိလိုက္သည္။ ဒီးနာ ခဏတာ ၿငိမ္သြားၿပီး “ကာနယ္ မၿပီးေသးဘူးမဟုတ္လား ကာနယ္ ၿပီးလိုက္ေလ ဒီးနာ ဘယ္လိုပံုေနေပးရမလဲ ကုန္းေပးရမလား” လို႔ ေမးၿပီး ေလးဘက္ကုန္းေပးသည္။ သူ ဒီးနာရဲ႕ ခါးေလးကို လက္န႔ဖဲ ိႏိွမ္႕ခ်ကာ ပုံစံျပဳျပင္လိုက္ၿပီး ဒီးနာရဲ႕ တင္ပါးႀကီးေတြ အေနာက္မွာ ေနရာ ယူလိုက္သည္။ တင္ပါးျဖဴျဖဴကားကားႀကီးေတြက ကုန္းထားလို႔ စြင့္ကားေနၿပီး အဂၤါစပ္ႀကီးက အေနာက္ကို ၿပဴးထြက္ေနသည္။ လိင္တန္ကို အဂၤါစပ္ေပါက္အ၀မွာ ေတ့လိုက္ၿပီး ဖိသြင္းလိုက္သည္။ ေစာေစာက ေပစိုေနတ့ ဲ အေရေတြ ေျခာက္သြားပုံရသည္။ ေလွ်ာေလွ်ာလ်ဴလ်ဴ မ၀င္လို႔ သူ႔လက္ဖ၀ါးထ ဲ တံေတြးေထြးထည့္ကာ သူ႔ထိပ္ဖူး ဒစ္လံုး တ၀ိုက္ကို သုတ္လူးလိုက္ၿပီး ျပန္ထိုးသြင္းၾကည့္သည္။ ဒီတခါေတာ့ သူ႔လိင္တန္သည္ တထစ္ထစ္န႔ ဲ တိုး၀င္ႏိုင္သြားသည္။ ဒီးနာရဲ႕ညည္းသံေတြ ထြက္ေပၚလာသည္။ ဒီးနာရဲ႕ တင္ပါးႀကီးေတြကို ကိုင္ၿပီး သူ ေဆာင့္ထည့္သည္သည္။ ဒီးနာရဲ႕ အဂၤါစပ္ထ ဲ တစြပ္စြပ္ ၀င္ထြက္ေနတာကို ၾကည့္ၿပီး လုပ္ႏိုင္တ့အဲ တြက္ ပိုၿပီး စိတ္ထန္ကာ အရသာေတ႔သြ လိုဘဲ။ ဒီးနာရဲ႕ ဖင္ေပါက္ညိဳညိဳေလးကို ေတ႔ေြ နရတာ စိတ္ထ ဲ အသဲယားသလို ျဖစ္လာၿပီး လက္ညိွဳးကို တံေတြးစြတ္ၿပီး ထိုးကလိ လိုက္သည္။ ေဆာင့္ခ်က္ေတြကလ ဲ အားပါသည္။ “အို အား အား အား” ဒီးနာရဲ႕ ခါးေလးကို ဆြဲကိုင္ၿပီး အသားကုန္ ဖိေဆာင့္ထည့္ပစ္လိုက္တာ သုတ္ေရေတ ြ တထပ္ထပ္န႔ ဲ ပန္းထြက္ခါ ၿပီးသြားရသည္။ ခဏတာ လွဲအိပ္ခါ အနားယူလိုက္ၾကၿပီး ဒီးနာက စစ္ေရဗူးထဲက ေရန႔ ဲ သူ႔လိင္တန္ကို လက္န႔ ဲ ပြတ္သပ္ကာ ေဆးေၾကာေပးသည္။ သူကလဲ ဒီးနာကို ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ခိုင္းၿပီး သူ႔သုတ္ေရေတ ြ စီးက် ေပစိုေနတ့ ဲ ဒီးနာရဲ႕အဂၤါစပ္ႀကီးကို လက္ဖ၀ါးန႔ ဲ ေရဗူးက ေရကို ခံယူကာ ပြတ္သပ္ေဆးေၾကာေပးသည္။ “ကာနယ္ ဒီးနာကို လုပ္ရတာ ႀကိဳက္လား” “အင္း နင္ေရာ ႀကိဳက္လား” “အင္း အရမ္းႀကိဳက္တယ္ ကာနယ္ ေနာက္ထပ္ ထပ္လုပ္ခ်င္ေသးလား လုပ္မယ္ဆိုရင္ ဒီးနာ မျပန္ေသးဘူး” “မျပန္န႔ ဲ နင္ဒီမွာဘ ဲ ငါန႔ ဲ အိပ္လိုက္” ဒီးနာက သူ႔ရင္ခြင္ထ ဲ ေခါင္းေလးထိုးမီွလိုက္သည္။ တင္းမာေကာ့ေထာငေ္ နတ့ ဲ ရင္စိုင္ေတြက သူ႔ရင္ဘတ္ကို အိကနဲလာထိသည္။ သူ ဒီးနာကို ျပန္ဖက္ထားလိုက္သည္။ သူ႔လက္ေတြက ဒီးနာရဲ႕တင္ပါးေတြကို ဖြဖြေလး ပြတ္သပ္ေပးေနသည္။ ဒီးနာ သူ႔ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းကို ငံု႕ၾကည့္ၿပီး “ဟာ ကာနယ့္ဒုတ္ႀကီး ျပန္ေထာင္လာျပန္ၿပီ” လို႔ အလန္႔တၾကား ေျပာလိုက္သည္။ ဖိုးက်ားရဲ႕ တဲအျပင္ဖက္မွာ ကင္းတာ၀န္က်ေနေသာ ရွန္စံုသည္ တဲထဲက တခစ္ခစ္ အသံေတြေၾကာင့္ သူ႔ကာနယ္ေတာ့ မိုးလင္းအထိ ဆြဲေတာ့မည္လို႔ သိလိုက္ၿပီး ေအေကေမာင္းျပန္ကို ပုခုံးမွာထမ္းတင္ရင္း တဲန႔ ဲ ေ၀းရာကို ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။ * * * ဖိုးက်ားသည္ ဒီးနာကို တပ္မဟာရုံးခ်ဳပ္က ေခၚလိုက္လို႔ ဒီးနာ မရိွေတာ့လို႔ ခါတိုင္းလို ညဖက္ ဒီးနာန႔ ဲ အခ်စ္ပြဲေတြ မႏႊဲရေတာ႔။ အရက္ပုလင္းကိုဘ ဲ အေဖၚျပဳၿပီး ေနေနရသည္။ ဂ်င္းနီကို အရမ္းႀကီးသတိရေနသည္။ ဂ်င္းနီန႔ ဲ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္ေတ႔ၾြကမလ ဲ မသိေတာ့ဘူး။ ဒီေန႔မနက္ သူ႔လူေတ ြ ကတုတ္က်င္းေတ ြ ဆက္သယြ ္ေရးတူးေျမာင္းေတ ြ တူးေဖါက္ေနတ့ေဲ နရာေတြကို လိုက္စစ္ေနတုံး စက္ကိုင္ရဲေဘာ္ေလး အေျပးကေလး ေရာက္လာသည္။ “ကာနယ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အက္ဒ၀င္ စက္ေပၚမွာ ကာနယ္န႔ ဲ စကားေျပာခ်င္တယ္တ့”ဲ “ေဟ ဟုတ္လား ေအး ေအး လာၿပီ လာၿပီ” ဗိုလ္ခ်ဳပ္အက္ဒ၀င္က အထက္က လူႀကီးေတြက ခြဲထြက္သြားတ့ ဲ ဗိုလ္တလူး ေသာင္းက်န္းေနတာကို ေတာ္ေတာ္ ဖင္ၾကားခဲခု ျဖစ္ေနၾကတယ္ တလူး ရြာေတြကို ၀င္၀င္ရမ္းကားေနတာကို တားဆီးေစခ်င္သည္လို႔ ေျပာသည္။ တလူးကို လက္ရ ဖမ္းႏိုင္ရင္ ဖမ္း အျပတ္ရွင္းႏိုင္ရင္ ရွင္းဖို႔ သူ႔ကို တာ၀န္ေပးအပ္ေၾကာင္း ေျပာသည္။ သူသည္ တလူးသည္ အတူတူ တိုက္ေဖၚတိုက္ဖက္ လည္ပင္းဖက္ႀကီးလာသူမို႔ တတ္ႏိုင္ရင္ တလူးန႔ ဲ မညိခ်င္ဘူး။ အထက္က တာ၀န္ေပးလာေတာ့လ ဲ ျငင္းပယ္ဖို႔ ခက္သည္။ ကာဆာနလီစခန္းက ဆုတ္ခ့ရဲ တာကို နံမည္အဖတဆ္ ည္တ့အဲ ေနန႔ ဲ တလူးကို လက္ရဖမ္းျပလိုက္မည္လို႔ သူဆံုးၿဖတ္လိုက္သည္။ သူ အားကိုးရတဲ့တပည့္ေတြကို ေခၚၿပီး တလူး ဘယ္မွာရိွေနလဲ သတင္းေထာက္လွမ္းခိုင္းလိုက္သည္။ သူ႔တပ္ေတြအတြက္ ပုခုံးထမ္း ေနာက္ပြင့္ရိုင္ဖယ္ႀကီးေတ ြ လာပို႔တ့ ဲ ဘိနစခန္းႀကီးက လူေတြန႔ ဲ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာဆီက စာေလးတေစာင္ပါလာသည္။ သူ တဲထဲ၀င္ၿပီး ေဒါက္တာဒီဘိုးရာေလးရဲ႕စာကို ဖတ္သည္။ ကာနယ့္ကို အရမ္းလြမ္းတာဘဲတ့။ဲ ထပ္ေတ႔ခြ ်င္တယ္တ့။ဲ ရွန္စုံ သူ႔တဲထ ဲ ၀င္လာသည္။ သူ ရလာတ့သဲ တင္းကို လာေျပာျပတာ။ တလူးရဲ႕ ေနာက္လိုက္ေတ ြ ထီးမိုးကဖီးရြာပ်က္ဖက္မွာ ရမ္းကားေနတယ္ ဆိုတ့အဲ ေၾကာင္း အဲဒီဖက္က လာတ့ ဲ လူေတြဆီက ၾကားသည္တ့။ဲ ေသခ်ာတယ္ဆိုရင္ ခ်က္ခ်င္းလိုက္ၾကမည္ သူကိုယ္တိုင္ လိုက္မည္လို႔ သူ ဆံုးျဖတ္ၿပီး သူ လက္ေရြးစင္တပည့္ေနာက္လိုက္ေတြ ေခၚၿပီး ထီးမိုးကဖီးရြာပ်က္ကို သြားဖို႔ စထြက္သည္။ ခရီးက နီးနီးေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ၀န္စည္စလယ္ေတ ြ သိပ္မသယ္ၾကဘ ဲ အဓိကလိုအပ္တ့ ဲ လက္နက္ခဲယမ္းေလာက္ဘ ဲ ယူခ့တဲ ာမို႔ ခပ္သုတ္သုတ္ ခရီးႏွင္ႏိုင္ၾကသည္။ ေရွးေျပးပိဳြင့္ အျဖစ္ လႊတ္ထားတ့ ဲ ေမာရွည္န႔ ဲ ဘိဳြက္ ျပန္ေျပးလာသည္။ လယ္တဲတခုထဲမွာ လက္နက္ကိုင္သုံးေယာက္ကို ေတ႔လြ ို႔ ျပန္ေျပးလာၿပီး သူ႔ကို သတင္းပို႔တာ။ သူတို႔ အဲဒီ လယ္တဲပ်က္ကို သြား၀ိုင္းလိုက္ၾကသည္။ အရက္ အရမ္းမူးေနေသာ ဒီသံုးေယာက္ကို သူတို႔ ေသနတ္တခ်က္မွ မေဖါက္ရဘဲ လက္ရ ဖမ္းဆီးႏိုင္လိုက္သည္။ လက္ျပန္ႀကိဳးတုပ္ခံထားရတ့ ဲ လူသုံးေယာက္သည္ ဗိုလ္တလူးရဲ႕ တပည့္ေတဆြ ိုတာ သိလိုက္ရေတာ့ သူတို႔ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္တလူး ဘယ္မွာလ ဲ ဆိုတာ သူကိုယ္တိုင္ စစ္ေမးသည္။ ဒူးေထာက္ထားရတ့ ဲ တလူးရဲ႕ တပည့္ေတြသည္ ေမာရွည္တို႔ ေသနတ္ဒင္ေတြန႔ ဲ ၀ိုင္းထုထားလို႔ ေသြးအလိမ္းလိမ္းန႔ ဲ ျဖစ္ေနသည္။ “တလူး ဘယ္မွာလဲ” သူေမးလိုက္တာကို သံုးေယာက္စလံုး ေျဖလဲမေျဖ ေခါင္းလဲ ေထာင္မၾကည့္ၾကဘူး။ သူ႔ခါးၾကားက ၄၅ ပစၥတိုလ္ကို ဆြဲထုတ္ခါ ေျဖာက္ကနဲ ေမာင္းဆြဲတင္လိုက္သည္။ “ငါထပ္ေမးမယ္ တလူး ဘယ္မွာလဲ” အနီးဆုံးတေယာက္ရဲ႕ နဖူးကို ေသနတ္န႔ ဲ ေတ့လိုက္သည္။ သုံးေယာက္စလုံး ေခါင္းေတြငုံ႕ထားသလို ဘာမွလ ဲ ျပန္မေျပာၾက။ သူ ေသနတ္ေမာင္းခလုပ္ကို ဆြဲညွစ္လိုက္သည္။ ေဒါင္းးး အား နဖူးကို ေတ့ျဖဳတ္လိုက္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ အနီးဆုံးရိွေနတ့ေဲ ကာင္ရဲ႕ ေျခဖမိုးကို ပစ္ထည့္လိုက္တာ။ ၄၅ စစ္သုံးပစၥတိုလ္ က်ည္ဆံန႔ ဲ အနီးကပ္ အပစ္ခံလိုက္ရတ့ ဲ ေျခဖမိုး ဘယ္လို အေျခအေနရိွမလဲ။ စူးစူး၀ါး၀ါးေအာ္ဟစ္ရင္း သူ႔ေျခေထာက္ကို သူ ဆုပ္ကိုင္လူးလိွမ့္ ေနတ့တဲ လူးရဲ႕ တပည့္ရဲ႕ ေခါင္းကို သူ ခ်ိန္ရြယ္လိုက္သည္။ “တလူး ဘယ္မွာလဲ” သူထပ္ေမးသည္။ “တလူး ၾကာအင္းရြာ မွာ” “ေဟ” ၾကာအင္းရြာ။ ဂ်င္းနီရဲ႕ ရြာ။ တလူး ဘာလို႔ ၾကာအင္းရြာကို သြားတာလဲ။ ဂ်င္းနီ မ်ား ရြာျပန္ေရာက္ေနမလား။ ဂ်င္းနီအတြက္ စိတ္အရမ္းပူမိသြားသည္။ တလူးတို႔မ်ား ဒုကၡေပးမလား။ တလူးက ဟိုးအရင္ထဲက မိန္းမေတြကို မတရားက်င့္ၾကံတာ နံမည္ႀကီးတ့ေဲ ကာင္။ ၾကာအင္းရြာကို ဘာလုပ္ဖို႔သြားလ ဲ သူ အထပ္ထပ္ ေမးသည္။ ေျခဖမိုးကို အပစ္ခံရတ့ေဲ ကာင္က နာလြန္းလို႔ လူးလိွမ့္ေနလို႔ ျပန္မေျဖႏိုင္။ ေဘးက တေကာင္က ေခါင္းေမာ့ၾကည့္ၿပီး “ဗိုလ္တလူး မုဒိန္းက်င့္ဖို႔သြားတာ” လို႔ ေျပာလိုက္သည္။ “ဘာ” သူအလြန္အမင္း တုန္လွဳပ္သြားသည္။ “ဘယ္သူ႔ကို က်င့္မွာလဲ သူ ဘယ္သူ႔ကို က်င့္ဖို႔သြားတာလဲေျပာေျပာ” “ကာနယ္ဖိုးက်ားရဲ႕ ေစာ္ တ့”ဲ “ဘာ” သူ ေသနတ္ေမာင္းခလုပ္ကို ဆက္တိုက္ဆြဲညွစ္သည္။ တဒိန္းဒိန္း ေသနတ္သံေတြ ဆူညံသြားသည္။ အနားက သစ္ပင္ႀကီးရဲ႕ ပင္စည္ကို ထိမွန္သည္။ “ရွန္စံု” “ဗ်ာ ကာနယ္ ၾကာအင္းရြာ ကို လိုက္မယ္” ဒီတခါ ၾကာအင္းရြာကို အျမန္ဆုံးဘ ဲ လို႔ ရွန္စုံတို႔ ထင္သည္။ သူတို႔အားလုံး ေခြ်းေတ ြ ရႊဲနစ္ေနၾကသည္။ စိတ္ေဇာေၾကာင့္ ေတာေတာင္ေတကြ ို ဘယ္လို ျဖတ္ေက်ာ္ခ့ၾဲကမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး။ ၾကာအင္းရြာအျပင္ကို ေရာက္သြားၾကတ့အဲ ခ်ိန္မွာ ရြာထဲက ေသနတ္သံေတ ြ ၾကားလိုက္ရသည္။ ဟာ တလူး ဘာေတ ြ ေသာင္းက်န္းေနၿပီလ ဲ မသိဘူး။ သူတို႔ သည္ ၾကာအင္းရြာကို အၿမဲ၀င္ေနၾကမို႔ ၀င္လမ္းထြက္လမ္း ေကာင္းေကာင္းသိၾကသည္။ တလူးခ်ထားတ့ ဲ ကင္းသမားေတြကို ရွန္စုံတို႔ ေသနတ္ မသုံးဘ ဲ ထိန္းသိမ္းလိုက္ႏိုင္သည္။ ဂ်င္းနီတို႔ ၿခံ၀ိုင္းထဲကို ေမွာင္ရိပ္ခိုၿပီး ၀င္ေရာက္သြားၾကသည္။ ေၿခတန္ရွည္ သြပ္မိုးပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ႀကီး အေပၚထပ္က မီးေတြလင္းေနတာ ေတ႔ရြ သည္။ အိမ္ေအာက္ဖက္ မွာ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေနၾကတ့ ဲ မိန္းမေယာက်ၤားေတြန႔ ဲ သူတို႔ကို ေသနတ္န႔ခဲ ်ိန္ ထားၾကတ့ ဲ အစိမ္းပုတ္ေရာင္ ယူနီေဖါင္းန႔ ဲ လူႏွစ္ေယာက္ကို သူတို႔ အေမွာင္ထဲကေန ေတ႔လြ ိုက္ရသည္။ ေမာရွည္န႔ ဲ ရွန္စုံ က သူ႔ကို လက္ဟန္ေၿခဟန္န႔ ဲ သူတို႔ တာ၀န္ယူမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကၿပီး အိမ္ေအာက္က လကန္ က္ကိုင္ေတ ြ ဆီကို တေရြ႕ေရြ႕န႔ ဲ ခ်ဥ္းကပ္သြားၾကသည္။ အသံတိတ္နည္းန႔ ဲ တလူးရဲ႕လူႏွစ္ေယာက္ကို ရွန္စုံန႔ ဲ ေမာရွည္တို႔ ရွင္းပစ္လိုက္ၾကၿပီး သူ႔ကို လာခ့ဖဲ ို႔ အခ်က္ၿပလိုက္ၾကသည္။ ဒီေကာင္ေတ ြ ေသနတ္န႔ခဲ ်ိန္ထားတာ ဂ်င္းနီရဲ႕ မိဘေတြန႔ ဲ သူတို႔ တူတေယာက္ ျဖစ္ေနသည္။ ဂ်င္းနီအေမ က အိမ္အေပၚထပ္ကို လက္ညိွဳး ထိုးၿပီး ကယ္ပါအုံးလို႔ ေလသံေလးန႔ ဲ ေျပာလိုက္သည္။ သူက စိတ္မပူဖို႔ ေျပာရင္း ေလွခါးက မတက္ဘဲ အနီးက သစ္ပင္ေပၚကို ဖက္တက္ၿပီး သစ္ကိုင္းေတြ ေပၚကေန အိမ္အေပၚထပ္ ၀ရံတာဆီကို လွမ္းကူးသြားလိုက္သည္။ အိပ္ခန္းတခန္းထဲက တလူးရဲ႕ ရယ္ေမာသံႀကီးကို ၾကားလိုက္ရသည္။ “ဟားဟားဟား မင္းေလးက နံမည္ႀကီးသေလာက္လ ဲ လွတာဘ ဲ ဒါေၾကာင့္လ ဲ ဟိုေစာက္ရူးက မင္းေလးကို အေသခုိက္ေနတာ မင္း ငါလိုခ်င္တာကို အသာတၾကည္ ေပးလိုက္ရင္ မင္းလဲ မနာရဘူး ငါလဲ ေက်နပ္မယ္ အသားမနာခ်င္ပါန႔ကဲ ြာ ငါကေတာ့ လိုခ်င္တာကို မရရေအာင္ ယူမွာဘ”ဲ သူ ေသနတ္ကို လက္ႏွစ္ဖက္န႔ ဲ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး အသံၾကားေနရတ့ ဲ အိပ္ခန္းဆီကို ေျခသံလုံလုံန႔ ဲ တိုးကပ္သြားေနသည္။ ဂ်င္းနီရဲ႕ အသံ ေပၚထြက္လာသည္။ “တဏွာရူး တသက္လံုး နင္ က်င့္တာကို မခံဘူး ေသခ်င္ေသသြားပါေစ ငါေသသြားလ ဲ နင့္ကို ဖိုးက်ား လာသတ္မွာဘ ဲ ဖိုးက်ားက နင့္ကို ႏုတ္ႏုတ္စင္းပစ္မွာ ဘုရားသခင္ ဖိုးက်ားကို အျမန္ဆံုးဘဲ ဒီကို ပို႔ေပးပါ ဒီလူယုတ္မာ လက္က လြတ္ေျမာက္ပါရေစ” ပြင့္ေနတ့ ဲ တံခါးက အထဲကို သူ ၾကည့္လိုက္သည္။ ေျပာက္ၾကားယူနီေဖါင္း ၀တ္ထားတ့ ဲ တလူးသည္ သူ႔ကို ေက်ာေပးထားၿပီး အခန္းေထာင့္မွာ ေခ်ာင္ပိတ္မိေနတ့ ဲ ဂ်င္းနီဆီကို တိုးကပ္သြားေနသည္။ တလူးသည္ သူ႔ပစၥတိုအိတ္န႔ ဲ က်ည္ကပ္ေတြပါတ့ ဲ စစ္သုံးခါးပတ္ႀကီးကို ေစာေစာထဲက ၾကမ္းျပင္ေပၚ ခြ်တ္ခ်ထားသည္။ တလူး ေခါင္းကို သူ႔အက်င့္အတိုင္း ဆတ္ကနဲ ခါလိုက္သည္။ နီေၾကာင္ေၾကာင္ ဆံပင္ရွည္ႀကီး လွဳပ္ခါသြားသည္။ ဂ်ငး္ နီ ၀တ္ထားတ့ ဲ ေယာက်ၤား၀တ္ရွပ္အက်ႌေလး စုတ္ၿပဲေနသည္။ ထမိန္လဲ ဖရုိဖရဲ စည္းေႏွာင္ထားသည္။ တလူး အတင္းႀကံစည္ထားပံုရသည္။ “ငါ့အနားကို မကပ္န႔”ဲ “အေခ်ာစားေလးကလဲ ေဒါသခ်ည္းဘဲ ေအးေအးေဆးေဆး ျဖစ္လိုက္ရင္ မေကာင္းဘူးလား” သူ အခန္းထဲကို ၀င္လိုက္သည္။ ေၿခသံလုံလုံနင္းၿပီး လွမ္း၀င္တာ ျဖစ္ေပမ့ ဲ ၾကမ္းျပင္က အသံထြက္လို႔ တလူး ခ်ာကန ဲ လွည့္ၾကည့္သည္။ သူ႔ေသနတ္က တလူးရဲ႕ မ်က္ႏွာကို တည့္မတ္စြာ ခ်ိန္ရြယ္ထားသည္။ “ဟင္ ဖိုးက်ား” တလူးမ်က္ႏွာမွာ မယုံၾကည္ႏိုင္တ့ ဲ အရိပ္အေရာင္ေတ ြ ေတ႔လြ ိုက္ရသည္။ “ဟယ္ဖိုးက်ား” ဂ်င္းနီ သည္ အခုေလးတင္ဘ ဲ သူ ေအာ္ဟစ္ဆုေတာင္းလိုက္တာ ခ်က္ခ်င္းဘ ဲ ဆုေတာင္းျပည့္သြားရလို႔ အံ့ၾသျခင္းႀကီးစြာန႔ ဲ ဖိုးက်ားနံမည္ကို ေရရြတ္လိုက္သည္။ သူ႔ဆုေတာင္းသံကို ဘုရားနားေညာင္းသြားတာလား။ “တလူး မင္း ေတာ္ေတာ္ ယုတ္မာတ့ေဲ ကာင္ အသားထဲက ေလာက္ထြက္တ့ ဲ သစၥာေဖါက္” သူ ေသနတ္ကို တလူး နဖူးတ့တဲ ့ကဲ ို ခ်ိန္ၿပီး ခလုပ္ကို ေကြးညွစ္ဖို႔ အလုပ္ တလူး တုန္ရီစြာန႔ ဲ သူ႔ကို မပစ္ဖို႔ ေတာင္းပန္ရင္း ဒူးေထာက္ခ်လိုက္သည္။ တကယ္ေတာ့ တလူးသည္ အႀကံသမား။ သူခြ်တ္ပစ္ထားတ့ ဲ ေသနတ္အိတ္ပါန႔ ဲ ခါးပတ္ က ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာမို႔ ဒီေသနတ္ကို ဆြဲယူႏိုင္ေအာင္ ေၾကာက္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ဒူးေထာက္ခ်လိုက္တာ ျဖစ္သည္။ ဂ်င္းနီက “ဖိုးက်ား ဒီေကာင္ကို မယုံန႔ ဲ ပစ္သတ္လိုက္ ပစ္ပစ္”လို႔ ေအာ္ဟစ္ သတိေပးသည္။ သူ မပစ္ထည့္။ တလူး မ်က္ႏွာကို ေဆာင့္ကန္ထည့္လိုက္သည္။ တလူး ၀ုန္းကနဲ ပက္လက္လန္အက် ဆင့္ကာဆင့္ကာ တလူးကို ဆက္တိုက္ ကန္သည္။ ေခါင္းေထာင္ထလာျပန္တာကို ေသနတ္ဒင္န႔ ဲ ေခါင္းကို လႊဲရိုက္ထည့္သည္။ ေအာက္ထပ္က ရွန္စုံတို႔ ေျပးတက္လာၾကသည္။ ေအေက၄၇ေမာင္းျပန္ေတြရဲ႕ ဒင္ေတြန႔ ဲ တလူး ကို ထုရိုက္ၾကသည္။ “ေတာ္ေတာ့ ဒီေကာင္ကို ႀကိဳးတုတ္ အရွင္ေခၚသြားမယ္ ေခြးမသား ဟိုေရာက္မွ ခံုရံုးတင္ၿပီး မင္းအသဲကို အစိမ္းလိုက္ မဲေခါင္န႔ျဲမည္းပစ္မယ္” ဂ်င္းနီ သူ႔ကို ေျပးဖက္သည္။ ဘုရားသခင္ ေစလႊတ္ေပးတ့ ဲ လူစြမ္းေကာင္းလို႔ ဂ်င္းနီ တကယ္ ထင္သာြ းသည္။ ဖိုးက်ား သည္ ဘုရားစုံဖက္မ့ ဲ သူလို႔ အမွန္တကယ္ ယုံၾကည္သြားသည္။ ေခြ်းေစာ္နံသည္ ေဆးျပင္းလိပ္ေစာ္ နံသည္လို႔ မေျပာေတာ့။ ေပေရညစ္ပတ္ေနေသာ ဖိုးက်ားရဲ႕ မ်က္ႏွာကို နမ္းလို႔ မ၀ေတာ့။ “ဖိုးက်ားရယ္ နင္ နင္ အခ်ိန္မွီ ေရာက္လာတယ္ေနာ္ နင့္ကိုနင့္ကို ငါေလ ငါေလ” သူ ေသနတ္ကို အိတ္ထဲျပန္ထည့္လိုက္ရင္း “ဘာျဖစ္လဲ ယုန္ျဖဴေလး” လို႔ ၿပံဳးၿပီး ေမးလိုက္သည္။ “နင့္ကို ငါခ်စ္တယ္” သူမယုံၾကည္ႏိုင္တ့ ဲ စကားသံကို ၾကားလိုက္ရတာပါ။ ဂ်င္းနီေလးကို ျပန္ဖက္ထားလိုက္သည္။ ဖိုးက်ားတို႔ ၾကာအင္းရြာမွာ ၾကာၾကာမေန။ တလူးကို လက္ျပန္ႀကိဳးတုပ္ၿပီး ျပန္ထကြ ္သြားၾကသည္။ သူ မသြားခင္ ဂ်င္းနီန႔ ဲ ႏွစ္ေယာက္ထ ဲ သူန႔ ဲ ေတ႔ဘြ ူးတ့ ဲ သူႀကီးဦးေဂ်ာ္နီရဲ႕ အိမ္မွာ ေတ႔ၾြကသည္။ သူက ဂ်င္းနီ နားနားကို ကပ္ၿပီး “နင္ျဖစ္ေစခ်င္သလို မၾကာခင္ ျဖစ္လာေတာ့မယ္ ငါထင္တာဘ ဲ နင္ ဘယ္သူ႔ကိုမွေတာ့ မေျပာန႔”ဲ လို႔ တိုးတိုးေလး ေျပာသည္။ သူေျပာတာကို ဂ်င္းနီ ေကာင္းေကာင္း နားမလည္ေပမ့ ဲ သူတို႔ တေန႔ ျပန္လည္ဆုံေတ႔မြ ည္ လို႔ ေျပာတာ ဆိုတာကိုေတာ့ သိသည္။ ဂ်င္းနီရဲ႕ နဖူးေလးကို ဖြဖြေလး နမ္းလိုက္ၿပီး အေမွာင္ထဲကို တေရ႕ြ ေရ႕ြ ထြက္ခြာေနၾကတ့ ဲ သူ႔တပ္သားေတ ြ ေနာက္ကို လိုက္သြားသည္။ ခ်စ္မိသူ လူၾကမ္းႀကီး ဖိုးက်ားသည္ သူေပးခ့တဲ ့ ဲ လက္၀ါးကားတိုင္ ေလာ့ကကိေလးန႔ ဲ ေရႊဆြဲႀကိဳးကို ဆြဲထားဆဲဆိုတာ ဂ်င္းနီ ေတ႔ရြ သည္။ ဖိုးက်ား အသက္မေသဘ ဲ လက္နက္ကိုင္ လမ္းစဥ္ကို စြန္႔ၿပီး က်မဆီကို တေန႔ ျပန္လာပါေစလို႔ ဆုေတာင္းလိုက္သည္။ * * *** ေနာက္ တႏွစ္ခန္႔အၾကာ။ ဂ်င္းနီသည္ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတ ြ အကုန္နီးပါး ျပန္ကုန္ၾကၿပီမို႔ သူလ ဲ အိမ္ျပန္ဖို႔ ေက်ာင္းေရွ႕မွာ ရိွေနတ့ ဲ စက္ဘီးေလးဆီကို ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။ ဂ်င္းနီ စက္ဘီးဆီကို ေရာက္ခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းေရွ႕တ့တဲ ့ကဲ ို ၾကက္ေသြးေရာင္ တိုယိုတာပစ္ကပ္ ကားအႀကီးစားႀကီးတစီး ထိုးဆိုက္လာသည္။ အမွတ္မထင္ လွမ္းၾကည့္မိသည္။ ကားႀကီးေရွ႕ခန္းက ဆင္းလာသူ က ၿပံဳးၿပီးသူ႔ဆီကို တန္းတန္းမတ္မတ္ ေလွ်ာက္လာေနသည္။ ေနကာမ်က္မွန္အမဲ တပ္ထားေသာ သကၠလပ္ေဘာင္းဘီမီးခိုးေရာင္ စပို႔ရွပ္ အနက္ ေျပာင္လက္ေနေသာ ရွဴးဖိနပ္အနက္ေရာင္န႔ ဲ လူတေယာက္။ “ဂ်င္းနီ ယုန္ျဖဴေလး” “ဟယ္ ဖိုးက်ား” ဖိုးက်ား ဖိုးက်ား။ သူတို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးန႔ ဲ လက္နက္န႔ ဲ လလဲ ွယ္ၾကတ့ ဲ သတင္းေတြ ဂ်င္းနီ ၾကားခ့သဲ ည္။ ဖိုးက်ား မ်ား သူ႔ဆီ ျပန္လာေလမလားလို႔ ေမွ်ာ္မိခ့သဲ ည္။ ဖိုးက်ား ေရာက္မလာသလို သူတို႔ သတင္းေတြလ ဲ မၾကား။ သူ ေသမ်ားသြားၿပီလား ေတြးမိၿပီး မ်က္ရည္လည္ခ့ရဲ သည္။ ဘုရားသခင္ကို ဖိုးက်ား အႏၲရာယ္ကင္းေအာင္ သူ ဆုေတာင္းေပးခ့တဲ ာကေတာ့ ေန႔ေရာညေရာ အၿမဲတမ္းပါဘဲ။ အခုေတာ့ သူ႔ဖိုးက်ားသည္ သူ႔ဆီကို ျပန္လာပါၿပီ။ ဂ်င္းနီရဲ႕ မ်က္ရည္ေတ ြ ပါးျပင္ေဖြးေဖြးေလး ႏွစ္ဖက္ေပၚ စီးက်ေနသည္။ ၀မ္းသာလို႔ က်ရတ့ ဲ မ်က္ရည္။ ဖိုးက်ားကို ေျပးၿပီး ဖက္လိုက္သည္။ ဖိုးက်ားကလည္း တအားျပန္ဖက္သည္။ ဂ်င္းနီ တခ်ိန္က ေျပာခ့သဲ လို ဖိုးက်ားသည္ လက္နက္ကိုင္ ဘ၀ကို စြန္႔လႊတ္လိုက္တ့အဲ ခ်ိန္ က်ေရာက္လာလို႔ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ တသက္တာ အေဖၚေတြအျဖစ္ လက္တြဲသြားႏိုင္ၾကၿပီ မဟုတ္လား။ 
(ၿပီးပါၿပီ)
thumbnail

႐ူးသြပ္ တမ္းတ တပ္မက္ဆဲပါ။-1 (18+ ညစ္ညမ္း စာေပ)


ေဒါနေတာင္ေၾကာ တေနရာ။ေတာနက္နက္ထဲ လူတစု ခရီးႏွင္ေနသည္။ အစိမ္းပုတ္ေရာင္ ပံုဖ်က္ေျပာက္ၾကား ယူနီေဖါင္း၀တ္ လူတစုသည္ ေျခသံလုံလုံန႔ ဲ ခရီးႏွင္ေနသည္။ ေခတ္မီွလူသတ္လက္နက္ေတ ြ ကိုင္ေဆာင္ထားေသာ သူတို႔သည္ အေလ့အက်င့္ရိွထားတ့ ဲ လူေတြမွန္းသိသာလွသည္။သူတို႔ကိုယ္ေတြအေပၚ ၀န္စည္စလည္ တန္ဆာပလာေတ ြ အမ်ားႀကီး ခ်ိန္ဆြဲပါရိွေနေပမ့ ဲ အသံဗလံ ဘာမွ မၾကားရဘ ဲတိတ္တဆိတ္ ခ်ီတက္ေနတာ။ စိမ္းစိုေနတ့ ဲ သစ္ပင္ၿခံဳႏြယ္ေတြၾကားထဲ ေတာတိုးေနၾကသည္။ သူတို႔မွာ အားမာန္ေတြအျပည့္န႔။ဲ က်င့္သားရေနေသာ သူတို႔သည္ ေမာပန္းပုံ မေပါက္။ ေနမ၀င္ခင္ ၾကာအင္းရြာကို ေရာက္ဖို႔ တေတာင္ဆင္း တေတာင္တက္န႔ ဲ သြားေနတာ။သူတို႔ တခ်က္မွ မနားေသး။ လုပ္ခ်င္တာကို မရမက လုပ္တတ္ေသာ လိုခ်င္တာကို မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ ယူတတ္ေသာဖိုးက်ားသည္ ေနာက္လိုက္ေနာက္ပါ တပည့္တပန္းေတြန႔ ဲ ဂ်င္းနီကို ေတ႔ဖြ ို႔ ခရီးၾကမ္းႏွင္ေနသည္။ဂ်င္းနီကို ေတ႔ခြ ်င္ေဇာန႔ ဲ ေတာင္ကိုေက်ာ္ ေတာကို တိုးေနသည္။ ဂ်င္းနီ ၿမိဳ႕က ျပန္ေရာက္ေနသည္လို႔ သတင္းၾကားလို႔ေရာက္ရာေနရာက သူရိွေနတ့ ဲ ၾကာအင္းရြာကို ဖိုးက်ား သြားေနတာ။ ဖိုးက်ား။ လူန႔ ဲ နံမည္န႔ ဲ လိုကသ္ ည္လို႔ လူေတ ြ ေျပာၾကသည္။ က်ားရဲတေကာင္န႔ ဲ တူေသာ ဖိုးက်ား။ ေဒါနေတာင္ေျခတ၀ိုက္က ရြာေတြမွာ ဖိုးက်ားကို မသိသူ မၾကားဖူးသူ မရွိဘူး။ ေသာင္းရင္းျမစ္ စီးဆင္းရာ ဒီနယ္ေျမသည္ ဖိုးက်ား စိုးမိုးေနေသာ မင္းမူေနေသာ ေနရာမ်ား။ ဖိုးက်ားက နံမည္ႀကီး။ ကာနယ္ဖိုးက်ား ဆိုရင္ ဒီနယ္တ၀ိုက္မွာ ဖိန္႔ဖိန္႔တုန္ေအာင္ လန္႔ၾကလို႔။ မ်က္ေမွာင္ႀကံဳ႕ထားတ့ ဲ စူးရွေသာ သူ႔မ်က္လုံးအစုံ၊ တင္းမာတ့မဲ ်က္ႏွာထားန႔ ဲ အံႀကိတ္ထားတ့ ဲ သူတို႔ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ကို လန္႔ၾကလို႔ ဘယ္သူမွ နားခ်င္သည္ မဟရဲ။ ေရွ႕ဆုံးက ပိဳြင့္အျဖစ္ ေမာရွည္သည္ အမ္၁၆ ေျခမွဳန္းေရး ေမာင္းျပန္ရိုင္ဖယ္ကို ေရွ႕ကို အသင့္အေနအထားန႔ ဲ ခ်ိန္ရြယ္ရင္း ေျခလွမ္းက်ဲက်ဲန႔ ဲ လွမ္းေနသည္။ သူ႔မ်က္ႏွာမွာ ေခြ်းေတ ြ ရႊဲေနသည္။ နဖူးက ေခြ်းစီးေၾကာင္းေတြ မ်က္ႏွာေပၚ က်ေနသည္။ ေမာရွည္သည္ တိုက္ပြဲအေတ႔အြ ႀကံဳမ်ားေသာ စစ္သားတေယာက္ ျဖစ္သည္။ ဖိုးက်ားရဲ႕ လူယံု၊ လူရင္း ျဖစ္သည္။ ဖိုးက်ား ေသဆိုေသ၊ ဖိုးက်ား ရွင္ဆိုရွင္မယ့္ လူ။ ေမာရွည္ရဲ႕ ေနာက္က ဘိဳြက္က ကပ္ရက္။ ဘိဳြက္သည္ အာရ္ပီဂ်ီ ငွက္ေပ်ာဖူးေလာင္ျခာႀကီးကို ပုခုံးထက္ထမ္းထားရင္း ေမာရွည္ကို အမီွလိုက္ေနသည္။ ဘိဳြက္သည္ ေမာရွည္လိုဘ ဲ အားကိုးရတ့ ဲ ရဲရဲေတာက္ ဖိုက္တာတေယာက္ပဲ။ သူတို႔ရဲ႕ေနာက္မွာ ဖိုးက်ားသည္ ဒသမ ၇ ၆၂ ရုရွားႏိုင္ငံလုပ္ ေအေက ၄၇ ေမာင္းျပန္ရိုင္ဖယ္ကို ပုခံုးထက္မွာ ေျပာင္းေအာက္ဆိုက္ လြယ္ထားရင္း ပါလာသည္။ ဖိုးက်ားသည္ ဂ်င္းနီကို သတိရျမင္ေယာင္ၿပီး ဂ်င္းနီအေၾကာင္း စဥ္းစားကာ ေတာတိုးေနေပမ့ ဲ သူ႔မ်က္စိ၊ နားက လ်င္သည္။ သူ႔ႏွာေခါင္းက အနံ႔ခံေကာင္းသည္။ ေတာတြင္း အေတြ႔အႀကံဳမ်ားေနေသာ တိုက္ပြဲမ်ားစြာန႔ ဲ ရင္ဆိုင္ၿပီးခ့ေဲ သာ လက္နက္ကိုင္ ေခါင္းေဆာင္တေယာက္မို႔ သတိအၿမဲရိွသည္။ အမွဳမ့အဲ မွတ္မ့ ဲ ဘယ္ေတာ့မွ မေန။ နင္းမိုင္း၊ တိုက္မိုင္းေတ ြ မထိရေလေအာင္ အၿမဲသတိေပးသည္။ ၀ါရင့္ေနေတာ့ ဘယ္ေနရာေတြက အႏၲရာယ္ရိွႏိုင္လ ဲ သူသိသည္။ ၿခံဳခိုတိုက္ႏိုင္တ့ ဲ “သတ္ကြင္း”ေတကြ ို ႀကိဳသိသည္။ သူ႔လူေတြကို သတိေပးသည္။ လက္န႔ ဲ အခ်က္ျပ၊ အခ်က္ေပးေလ့ရိွသည္။ သူ႔ေနာက္မွာ ရွန္စုံ၊ ဂ်ိဳးဂ်ိဳး၊ ပီဖိုး၊ လူးသာ၊ ကလင္တန္န႔ ဲ လင္ကြန္းတို႔ ကပ္ရက္ပါလာသည္။ ရွန္စုံသည္ ဖိုးက်ားရဲ႕ လက္ေထာက္ ျဖစ္သည္။ သူငယ္ခ်င္းလဲျဖစ္၊ အၾကံေပးလ ဲ ဟုတ္သည္။ ရွန္စုံသည္ အရပ္မျမင့္ေပမ့ ဲ ဗလေတာင့္သည္။ ဂင္တိုသည္လို႔ လူေတြက ေျပာသည္။ ရွန္စုံသည္ အားသန္သည္။ အမ္ ၁၆ ေမာင္းျပန္ကို လက္တဖက္ထဲန႔ ဲ ကိုင္ပစ္ႏိုင္သည္။ ယခုလဲ အမ္၇၉ ေရာ့ကက္ဗံုးသီးေတြ အမ်ားႀကီးကို သူ႔ကိုယ္မွာ စလြယ္သိုင္း လြယ္ပိုးလာသည္။ သူ႔အဖြဲ႔မွာ ရွန္စုံက ေလာင္ျခာပစ္သမား။ ရွန္စုံ ေလာင္ျခာ ပစ္ရင္ လိုတ့ ဲ ပစ္မွတ္ကို တန္းထိသည္လို႔ သူတို႔ လူစုေတြၾကား နံမည္ႀကီးသည္။ သူခိုင္းရင္ ဆင္ေျခမတက္ဘဲ အကုန္လုပ္ေသာ တပည့္မို႔ ဖိုးက်ား အားကိုးေသာသူ ျဖစ္သည္။ သူ႔လူေတြက သူ ဒါဆို ဒါဘဲ။ သူ႔ကို ဖိန္႔ဖိန္႔တုန္ေအာင္ ေၾကာက္ရသည္။ ဂ်င္းနီကို ငါသြားေတ႔မြ ယ္လို႔ ခပ္တိုးတိုးေျပာၿပီး ေျခလွမ္းက်ဲက်ဲန႔ ဲ စထြက္လိုက္တာန႔ ဲ ရွန္စုံန႔ ဲ ေနာက္လိုက္ေနာက္ပါေတ ြ လက္နက္အျပည့္အစုံန႔ ဲ သူ႔ကို ၿခံရံကာ ခ်ီတက္ခရီးႏွင္ေနၿပီ။ * * * ဂ်င္းနီသည္ တကယ္လွတ့ေဲ ကာင္မေလး။ ကို ယ့္ငါးခ်ဥ္မို႔ ကိုယ္ခ်ဥ္တာမဟုတ္ဘူး။ ဂ်င္းနီသည္ ၾကာအင္းရြာက အေခ်ာဆုံး အလွဆုံးေလး ျဖစ္သည္။ ဂ်င္းနီသည္ နယ္စြန္းနယ္ဖ်ားက ေကာင္မေလး ျဖစ္ေပမ့ ဲ ေခတ္မီွ ေခတ္ဆန္သည္။ ဂ်င္းနီရဲ႕အလွက အေနာက္တိုင္းဆန္သည္။ ဂ်င္းနီကို ဖိုးက်ား အရမ္းႀကိဳက္သည္။ ဂ်င္းနီက ဖိုးက်ားကို လက္နက္ကိုင္ မျဖစ္ခင္က ႀကိဳက္သလိုလို ရိွခ့သဲ ည္။ ဖိုးက်ား လက္နက္ကိုင္ ျဖစ္လာေတာ့ ဂ်င္းနီက မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးလို႔ ေျပာသည္။ ဖိုးက်ား အရမ္းေဆြးသြားသည္။ ဂ်င္းနီက သူ႔ကို လိုခ်င္ရင္ လက္နက္ကိုင္ ဘ၀ကို စြန္႔ခြာရမည္လို႔ ေျပာသည္။ ဖိုးက်ားအေနန႔ ဲ လက္နက္ကိုင္ ေခါင္းေဆာင္တေယာက္မို႔ ဒီလိုေျပာတာကို မႀကိဳက္ဘူး။ ဂ်င္းနီမို႔သာ သူ သည္းခံတာ။ တျခားလူတေယာက္ေယာက္သာ သူ႔ကို လက္နက္ကိုင္ဘ၀ကို စြန္႔ခြာရမည္လို႔ ေျပာခ့ရဲ င္ မလြယ္ဘူး။ ဂ်င္းနီ ရန္ကုန္မွာ ေက်ာင္းသြားတက္ေတာ့ ဖိုးက်ား အရမ္းေဆြး သြားသည္။ သူေတာထ ဲ ေရာက္တာ ဂ်င္းနီ မရိွေတာ့လို႔ ဆိုၿပီး မေျပာခ်င္ေပမ့ ဲ ဂ်င္းနီ ရန္ကုန္ေရာက္ေနခ်ိန္ ဟိုဖက္ရြာက အယ္ေစးတို႔န႔ ဲ ဖိုးက်ား ေပါင္းမိသည္။ အယေ္ စးန႔ ဲ မူးသာတို႔န႔ ဲ တြဲမိေနတုံး တရက္ ရြာကို ဂ်င္းနီ ျပန္ေရာက္လာသည္။ ဂ်င္းနီ ျပန္ေရာက္တ့အဲ ေၾကာင္း ၾကားလို႔ ဖိုးက်ားလ ဲ ဂ်င္းနီကို သြားေတ႔သြ ည္။ ဂ်င္းနီရဲ႕ အေမက ဖိုးက်ား လာတာကို မႀကိဳက္ဘူး။ ေၾကာက္လို႔သာ မေျပာရဲတာ။ ဖိုးက်ားက မိုက္ကန္းကန္းေကာင္ဆိုတာ ၾကာအင္းရြာႀကီးက လူေတြ ေကာင္းေကာင္း သိၾကသည္။ ဂ်င္းနီ အရင္ကန႔ ဲ မတူဘ ဲ အရမ္းလွလာသည္။ ဆံပင္နက္ေျပာင္ေျပာင္၊ မ်က္လုံး၀ိုင္းစက္စက္၊ မ်က္ေတာင္ေကာ့ေကာ့ေလးန႔ ဲ အသားျဖဴဆြတ္ဆြတ္ ဂ်င္းနီသည္ သူ႔အေဖဖက္က ကုလားကျပားမို႔လား မသိ၊ ႏွာတန္ေပၚသည္။ ပန္းႏုေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ ႏွဳတ္ခမ္းထူထူေလးေတြက ဖူးဖူးေလး စုစုေလးေတြ။ ကိုယ္လုံးက သြယ္လ်ေပမ့ ဲ မို႔လုံးေနတ့ ဲ ရင္ႏွစ္မႊာက ဒီႏွစ္ထဲက်မွ ပိုသိသာ ႀကီးထြားလာသလိုဘဲ။ ခါးေလးက ေသးက်ဥ္သေလာက္ ခါးေအာက္က တင္သားေတြက ျပည့္ၿဖိဳးစြင့္ကားေနၾကသည္။ ဂ်င္းနီသည္ နယ္စြန္နယ္ဖ်ား အင္ၾကင္းရြာက ဆိုတာ ဘယ္သူမွ ယံုမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဂ်င္းနီသည္ ဖိုးက်ား မ်က္လံုးေတြထဲမွာ တကမာၻလုံးက မိန္းမေခ်ာေတ ြ အားလုံးထက္ လွေနသည္။ ဂ်င္းနီရဲ႕တကိုယ္လုံးမွာ အစိတ္အပိုင္းအားလုံးက လွေနသည္လို႔ သူထင္သည္။ မ်က္ခံုး၊ မ်က္လံုး၊ ႏွာတံ၊ ႏွဳတ္ခမ္း၊ ေမးစိ၊ ဆံပင္၊ လည္တိုင္။ အားလံုး အားလံုး လွေနသည္။ လမ္းေလွ်ာက္သြားရင္ ထမိန္ကို တိုတိုေလး ၀တ္ေလ့ရိွတာေၾကာင့္ ေျခသလုံး ျဖဴဆြတ္ဆြတ္ေလးေတြကို ေတ႔ေြ နရသည္။ ေျခသလုံးေလးေတြလ ဲ လွတာဘဲ။ တင္ေတြက သိပ္မႀကီးလွေပမ့ ဲ ေသးလြန္းတ့ ဲ ခါးသိမ္ေလးေၾကာင့္ ေပၚလြင္ေနသည္။ ဂ်င္းနီကို သူ “ယုန္ျဖဴေလး” လို႔ အၿမဲေခၚသည္။ အသားျဖဴဆြတ္လြန္းၿပီး ႏုဖတ္ေခ်ာလွလြန္းလို႔ ခ်စ္စႏိုး ေခၚတာ။ ဂ်င္းနီရဲ႕ ကိုယ္လုံးေလးသည္ အခ်ိဳးက်လြန္းလို႔ ဂ်င္းနီကိုသာ အ၀တ္အစား မပါဘ ဲ ေတ႔ရြ ရင္ သူ ႏွလုံး ရုတ္တရက္ ရပ္ဆိုင္းၿပီး လဲက်ေသဆုံး သြားေလမလားလို႔ ဖိုးက်ား စဥ္းစားမိသည္။ ဒီလို စဥ္းစားမိၿပီး သူ႔ဖါသာလ ဲ အျပစ္တင္မိလို႔ မဆုံးဘူး။ ဘာေၾကာင့္ ငါ ဂ်င္းနီကို ဒီလို မွန္းဆ ေတြးမိသလ ဲ ဆိုၿပီး။ ငါ ဂ်င္းနီကို ေမတၱာစစ္န႔ ဲ ခ်စ္တာ၊ အဲလို ညစ္ညမ္းတဲ့ အေတြးမ်ိဳးေတြ မေတြးသင့္ဘူး ဆိုၿပီး ဂ်င္းနီကို ၀တ္လစ္စလစ္ အေနအထားန႔ ဲ စိတ္ကူးယဥ္ၾကည့္မိတာကို သူ႔ေခါင္းထဲကေန ထုတ္ပစ္လိုက္သည္။ ဒီေလာက္လွတ့ ဲ သူ႔သူငယ္ခ်င္းမေလးကို တျခားေယာက်္ား တေယာက္ေယာက္ ႀကိဳက္သြားမွာ စိတ္ပူလာသည္။ သူမ်ားလက္ထဲသာ ပါသြားရင္ ဆိုတ့ ဲ အေတြးန႔တဲ င္ ဖိုးက်ား ရင္ေတ ြ ပူလာသည္။ ဂ်င္းနီက သူ႔ကို တအားခင္သည္။ အေမ မႀကိဳက္လ ဲ သူန႔ ဲ ေတ႔သြ ည္။ ဂ်င္းနီက အယ္ေစးတို႔န႔ ဲ ေပါင္းတာကို မႀကိဳက္ဘူး။ ဖိုးက်ားရယ္ ေအးေအးေဆးေဆး ပညာသင္ပါဟယ္ ႏိုင္ငံေရးေတ ြ ဘာေတြမွာ မပါပါန႔လဲ ို႔ တားသည္။ ဖိုးက်ားလ ဲ “ဂ်င္းနီ ဒါေတ ြ ေဘးခိ်တ္ထားစမ္းဟာ အေရးႀကီးတာ နင္ သြားေနတာ ၾကာလြန္းလို႔ ငါ တအားလြမ္းေနတာဟ နင္ေရာ မလြမ္းဘူးလား ဒါအရင္ေျပာ” လို႔ ဂ်င္းနီ လက္ေမာင္းေလးေတြကု ိ ဆုတ္ကိုင္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။ ဂ်င္းနီက ရွက္သလို မ်က္ႏွာေလး ရဲသြားၿပီး သူ႔လက္ေတြကို ဖယ္ခ်ဖို႔ ႀကိဳးစားသည္။ ဖိုးက်ားရဲ႕ သန္မာတ့လဲ က္ေတြက ျပဳတ္တူႀကီးေတြလိုဘ ဲ ခိုင္မာၿမဲၿမံေနလို႔ ဂ်င္းနီ ရုန္းထြက္လို႔မရဘူး။ ဖယ္ခ်လို႔မရဘူး။ ဂ်င္းနီရဲ႕ လက္ေမာင္းသားေတြက အိစက္ေနသည္။ ဖိုးက်ား အရမ္းအသဲယားလာသည္။ ဒီအထိအေတြ႔ေၾကာင့္ ဂ်င္းနီကို ျပန္မလႊတ္ခ်င္ဘူး။ ဂ်င္းနီရဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးေတြကလဲ ႏွင္းဆီပြင့္ဖတ္ေလးေတြလို ေဖါင္းေဖါင္းအိအိေလးေတြ။ သူ တအား စုပ္နမ္းပစ္ခ်င္လာသည္။ “ေျပာေလ ဂ်င္းနီ နင္ေကာ လြမ္းလား” “သိဘူးေလ” “ဟာနင္ကလဲ” “နင္ ၿမိဳ႕ေပၚမွာ ရီးစား ထားလိုက္ၿပီလား” “ဟာ ဖိုးက်ား နင္ ဘာေတြေျပာေနတာလဲ ငါ မထားပါဘူး” “ဟင္း ေတာ္ေသးတာေပါ့ ဂ်င္းနီရယ္” “ဘာလဲ နင္က ငါ ရီးစားရသြားမွာကို စိတ္ပူေနတာလား ဟင္ ဖိုးက်ား” “အင္း စိတ္ပူတယ္ အရမ္း” “နင္ေကာ ဒီမွာ ဘယ္ရြာက ေကာင္မေတြန ဲ ျဖစ္ေသးလ”ဲ “ဟာ နင္ ဘာေတ ြ လာေမးေနတာလ”ဲ “နင့္ကို ေကာင္မေတြ သေဘာက်ၾကတာ ငါသိတယ္” “ငါ ဘယ္ေကာင္မမွ သေဘာမက်ပါဘူး ငါသေဘာက်ေနတာ ရွိၿပီးေနၿပီဘဲ” “ဟင္ ဘယ္သူလဲ နင္ ဘယ္သူ႔ကို သေဘာက်ေနတာလဲဟင္” ဖိုးက်ားက တဟားဟား ရယ္ေမာလိုက္သည္။ “နင္ သိခ်င္လား ဂ်င္းနီ” “အင္း ဘယ္သူလဲ ဘယ္ကလဲ” “ငါ အရမ္းခ်စ္ေနတာ နင္နင္ေလ ဂ်င္းနီ နင့္ကို ငါ သိပ္ခ်စ္ေနတာ” “အို” ဖိုးက်ားက ဂ်င္းနီကို တအားဖက္လိုက္သည္။ ရင္ဘတ္ခ်င္း ကပ္မိသြားသည္။ ဂ်င္းနီရဲ႕ ရင္သားတင္းတင္းလံုးလံုးေတြက အိေနသည္။ ထိေနသည္။ ဒီအေတြ႔ထိေၾကာင့္ ဖိုးက်ားရဲ႕စိတ္ေတြ ဒိုင္းကနဲ ထၾကြလာသည္။ “လႊတ္ပါဟာ” “မလႊတ္ဘူး ငါနင့က္ ို သိပ္ခ်စ္တယ္” “ငါ ရွက္တယ္ဟာ” “နင္ ငါ့ကို ခ်စ္လား ေျပာ” “ဖိုးက်ားရယ္ နင္က တအားၾကမ္းတာဘဲ အသက္ရွဳလို႔ေတာင္ မရေတာ့ဘူး” “ဒါဆို ေျဖ ခ်စ္လား” ဂ်င္းနီလဲ မ်က္ႏွာေလး ရဲတြတ္ေနၿပီး “ငါ စဥ္းစားပါရေစအံုး” လို႔ ေခါင္းေလးငံု႕ၿပီး ေျဖသည္။ “ဟာ ငါ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ေစာင့္ရမွာလဲဟာ” ဂ်င္းနီရဲ႕ လက္ေမာင္းေတြကို သူ ဆုပ္ကိုင္ျပန္သည္။ “အို ေဟ့ မၾကမ္းန႔ေဲ လ” ဂ်င္းနီ မ်က္ႏွာေလး နီရဲေနသည္။ ဂ်င္းနီသည္ သူ႔ကို အေျဖမေပးခင္ သူသည္ လက္နက္ကိုင္တေယာက္ ျဖစ္လာသည္။ ေစာေစာက အေျဖေပးခ်င္ေနေသာ ဂ်င္းနီသည္ သူ႔ကို ေရွာင္ေနေတာ့သည္။ ဖိုးက်ား ဂ်င္းနီကို စြဲလမ္းတမ္းတစိတ္န႔ ဲ ဂ်င္းနီ ရိွတ့ ဲ ၾကာအင္းရြာကို အေၾကာင္းရွာၿပီး သြားသည္။ ဂ်င္းနီရဲ႕ မိဘေတြက ဖိုးက်ားန႔ ဲ သေဘာမတူလို႔ ဂ်င္းနီကို ၿမိဳ႕မွာဘ ဲ ေက်ာင္းတက္ေစသည္။ ဖိုးက်ားသည္ ဒီကိစၥကို မေက်နပ္။ ဂ်င္းနီန႔ ဲ ေတ႔ၿြပီး သူခ်စ္တ့အဲ ေၾကာင္း ထပ္ေျပာခ်င္ေနေသးသည္။ သူ႔ကို ျပန္ခ်စ္ဖို႔လ ဲ ေျပာခ်င္ေနသည္။ သူ႔အေနန႔ကဲ လက္နက္ကိုင္ဘ၀ကို သေဘာက်လို႔ အရမ္းႀကိဳးစားခ့လဲ ို႔ ေခါင္းေဆာင္တေယာက္ေတာင္ ျဖစ္ေနၿပီ။ ဂ်င္းနီက လက္နက္ကိုင္ဘ၀ကို စြန္႔ခိုင္းေနသည္။ သူတို႔ ေလွ်ာက္ေနတာက ဆန္႔က်င္ဘက္ အရပ္ေတြကို ေက်ာခိုင္းၿပီး ေလွ်ာက္ေနတာ။ ေမာရွည္ အေရွ႕ကေန လက္သီးဆုတ္ကို ေထာင္ျပေနလို႔ ဖုိးက်ား အေတြးေတြ ၿဗံဳးကနဲ ရပ္တန္႔သြားသည္။ သူလဲ လက္သီးဆုတ္ခါ ေနာက္လူေတြကို ေထာင္ျပလိုက္သည္။ ရပ္ခိုင္းတာ။ သူ႔အေနာက္က ဂ်ိဳးဂ်ိဳးတို႔၊ ကလင္တန္တို႔ မုဆိုးဒူးေထာက္ထိုင္ခ်ကာ လက္နက္ေတြကို အဆင္သင့္ ခ်ိန္ရြယ္ရင္း အမိန္႔ကို ေစာင့္ေနၾကသည္။ သူ႔ေဘးက ရွန္စံုက “ကာနယ္ ၾကာအင္းရြာ ေရာက္ေတာ့မယ္” လို႔ သူ႔ကို ေျပာေသာအခါ ဖိုးက်ားလဲ ေမာရွည္ကို ရြာနားကို ခ်ဥ္းကပ္ခိုင္းလိုက္သည္။ ၾကာအင္းရြာသည္ ေက်းရြာ ကာကြယ္ေရးေတြ ရွိသည္။ ရြာထိပ္ကင္းတဲကုိ သူတို႔လာေၾကာင္း ေမာရွည္ သြားေျပာမည္။ အိုေကသည္လို႔ ေမာရွည္ အခ်က္ျပမွ သူတို႔ ရြာနားကို ကပ္မည္။ ၀င္မည္။ ၾကာအင္းရြာႀကီးက ရြာဆိုေပမ့ ဲ တဖက္ႏိုင္ငံန႔ ဲ ကပ္ေနတာေၾကာင့္ ညဘက္ဆို မီးထိန္ထိ္န္လင္းေသာ ရြာႀကီး ျဖစ္သည္။ စကူတာ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ေလးေတ ြ တဘူးဘူးန႔၊ဲ တီဗီန႔၊ဲ ေရခဲေသတၱာန႔ ဲ ရြာျဖစ္သည္။ ဂ်င္းနီရဲ႕ မိဘေတြက ကုန္သည္မ်ား ျဖစ္ၿပီး ေငြေၾကးေခ်ာင္လည္လို႔ သမီးေလးကို ရန္ကုန္ေက်ာင္းမွာ ထားႏိုင္သည္။ တဖက္ႏိုင္ငံန႔ ဲ ကုန္ကူးစီးပြားရွာေနသူမ်ားမို႔ ဒီနယ္ေျမက ဖိုးက်ားတို႔ဂိတ္ေတြကို ျဖတ္သန္းေနရလို႔ ဖိုးက်ားတို႔န႔ ဲ အဆင္ေျပေအာင္ ေနေနရသူေတြလည္း ျဖစ္သည္။ ဂိတ္ေၾကး အခြန္ ဘယ္ေလာက္ေပးေပး လက္နက္ကိုင္ေတြန႔ ဲ အဆင္မေျပရင္ တခုခု ထစ္ေငါ့ႏိုင္သည္။ လုပ္ငန္းမွာ ေႏွာင့္ေႏွးႏိုင္သည္။ ၾကာအင္းရြာသူႀကီးက ဦးေဂ်ာ္နီ။ ဖိုးက်ားတို႔ကို ေရေရလည္လည္ ေလးစားတ့ ဲ သူႀကီး။ ဒီနယ္တ၀ိုက္မွာက ကာနယ္ဖိုးက်ား ဆိုရင္ ဖိန္႔ဖိန္႔တုန္ေအာင္ ေၾကာက္ၾကရသည္ မဟုတ္လား။ ဖိုးက်ားကို ဘယ္သူမွ မဆန္႔က်င္ရဲ။ ဖိုးက်ား ဘာလိုလို သြားၿဖဲျပကာ လုပ္ေပးေနတ့ ဲ သူ ျဖစ္သည္။ ဖိုးက်ား ဘာလိုလို ေပးမည့္သူ။ ၾကာအင္းထဲကို ဖိုးက်ား ၀င္လာသည္။ ေစာေစာက သီခ်င္းသံ ဆူညံေနတာေတ ြ တိတ္သြားသည္။ စကူတာသံေတြလ ဲ တိတ္သြားသည္။ ဖိုးက်ားရဲ႕ တန္ခိုးအရွိန္အ၀ါက ႀကီးသည္။ ရြာႀကီးတခုလံုး ၿငိမ္သြားသည္။ တုတ္တုတ္မလွဳပ္။ ဘာသံမွ မၾကားေတာ့။ သူႀကီးအိမ္၀ိုင္းထဲကို ေမာရွည္န႔ ဲ ဘိဳြက္ ၀င္လာသည္။ ခါတိုင္း စြာက်ယ္တတ္ေသာ သူႀကီးအိမ္က ေခြးမ်ား အၿမီးကုတ္ၿပီး ေခ်ာင္တခုမွာ ကုတ္ေနၾကသည္။ ေခြးမ်ားေတာင္ ေအေက ၄၇ ရိုင္ဖယ္ရဲ႕တန္ခိုးကို သိသည္။ တေကာင္မွ မေဟာင္ေတာ့။ "ဒုန္း ဒုန္း ဒုန္း ဒုန္း" "သူႀကီး သူႀကီး ဦးေဂ်ာ္နီ" ေမာရွည္က သူႀကီးအိမ္တံခါးကို ထုသည္။ ေအာ္ေခၚသည္။ တံခါးပြင့္လာသည္။ “ဟာ ေမဂ်ာ ၾကြပါ ၾကြပါ အိမ္ထဲၾကြပါ ဘာလုပ္ေပးရမလ ဲ ေမဂ်ာ” ေမာရွည္ မ်က္ႏွာက တင္းမာေနသည္။ “ထြတ္ သူႀကီး က်ဳပ္ ေမဂ်ာမဟုတ္ဘူး မဖါးန႔ ဲ ပုံမွန္ဆက္ဆံ၊ ပါးရိုကခ္ ံရမယ္” ေမာရွည္ ေဟာက္သည္။ “ေဆာရီး ေဆာရီး ဘာမ်ား လိုလဲ အမိန္႔ရွိပါ” “ကာနယ္ လာတယ္ ေကာင္မေလးန႔ ဲ လာေတ႔တြ ာ သူႀကီး ေကာင္မေလးကို လူလႊတ္ေခၚစမ္း၊ ကာနယ္ ေတ႔ခြ ်င္တယ္” “ဟုတ္ ဟုတ္” ဂ်င္းနီန႔ ဲ ဖိုးက်ား သံယာဇဥ္ ရိွတယ္ ဆိုတာ သူႀကီး သိသည္။ သူႀကီး ကိုယ္တိုင္ ဂ်င္းနီကို ေခၚဖို႔ ေျပးထြက္သြားသည္။ သူႀကီးကေတာ္က အရက္ပုလင္း၊ အၿမီး ခ်က္ခ်င္း ေျပးျပင္ဆင္သည္။ သူႀကီးရဲ႕ ၿခံ၀ိုင္းထဲမွာ က်ည္ဆံခါးပတ္ေတြ ကိုယ္မွာ စလြယ္သိုင္း ပတ္ထားတ့ ဲ ကလင္တန္သည္ စက္လတ္ႀကီး ပိုက္ၿပီး ေနရာယူထားေနသည္။ ဘိဳြက္ကလဲ ငွက္ေပ်ာဖူး အာရ္ပီဂ်ီေလာင္ျခာႀကီး ပုခံုးေပၚထမ္းကာ သူႀကီးအိမ္ ေလွခါးရင္းမွာ ရပ္ေနသည္။ လာၿပီ။ ဖိုးက်ားသည္ ရွန္စုံန႔အဲ တူ ၿခံထ ဲ ေလွ်ာက္၀င္လာသည္။ သူႀကီးကေတာ္က ျပာျပာသလ ဲ အိမ္ထဲကို ဖိတ္ေခၚသည္။ “ကာနယ္ ဘာေသာက္ပါမလ”ဲ “ဘာရွိလဲ” “၀စ္စကီ၊ ရမ္၊ ေကာ့ညက္ အစံုရွိပါတယ္ရွင့္ ၾကက္လဲ ေၾကာ္ခိုင္းထားပါတယ္” “ဘီယာ ရွိလား” “ရွိ ရွိပါတယ္ ကာနယ္” “ယခူ ့ ဲ ဒါန႔ ဲ ခင္ဗ်ားနံမည္ ဘယ္သူ” “ေအဒါ ပါ ကာနယ္” “ဂ်င္းနီ ေရာက္လာရင္ အိမ္ေပၚမွာ ဘယ္သူမွ မရိွေစန႔”ဲ “ဟုတ္ ကာနယ္” ဖိုးက်ား ခရီးၾကမ္းႏွင္ခ့လဲ ို႔ ပင္ပမ္းေနသည္။ သူ႔ေျခေထာက္ေတြကို ဧည့္ခန္းကစားပြဲေပၚ တင္ကာ မ်က္လုံးေတြကို မွိတ္ထားေနသည္။ ေျခသံၾကားလို႔ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္သည္။ ဆံပင္တိုတိုန႔ ဲ ေကာင္မေလး တေယာက္ ဘီယာပုလင္းန႔ ဲ အၿမီးေတ ြ လာခ်တာ။ “ေဟ့ နင့္နံမည္ ဘယ္သူလဲ” “ေအာကစ္” “သူႀကီးရဲ႕ သမီးလား” “ဟုတ္” “နင့္အသက္ က” “၁၈ ပါ” ခါးေလးနဲန ဲ တုတ္သလိုရိွေပမ့ ဲ တင္လုံးလုံးေလးန႔ ဲ ေပါင္တန္ရွည္ရွည္န႔ ဲ ေကာင္မေလးကို သူ ေျခဆုံးေခါင္းဆုံး ၾကည့္ေနဆ ဲ တပည့္ေက်ာ္ ရွန္စံုက အိမ္ျပဴတင္းေပါက္ကေန ၿခံေပါက္၀ကို လွမ္းၾကည့္ၿပီး “ဂ်င္းနီ လာၿပီ” လို႔ သတင္းပို႔လို႔ ေလွခါးထိပ္ကေန ႀကိဳေနလိုက္သည္။ ဂ်င္းနီ ေလွခါးကေန တက္လာသည္။ “ဖိုးက်ား” “ဂ်င္းနီ” “ၾကည့္စမ္း ဖိုးက်ားရယ္ တကယ့္လူၾကမ္းႀကီးဘ ဲ ပါးသိုင္းေမြးေတြန႔ ဲ ဖိုးက်ားကို ဂ်င္းနီ ဒီလို လက္နက္ကိုင္တေယာက္ အေနန႔ ဲ ျပန္ေတ႔ရြ တာ အရမ္း၀မ္းနည္းတာပ”ဲ ဖိုးက်ား မ်က္ႏွာ တင္းမာသြားသည္။ ခ်က္ခ်င္းဘဲ သူ႔မ်က္ႏွာ ျပန္ေပ်ာ့ေျပာင္းသြားသည္။ တျခားလူ တေယာက္ေယာက္သာ သူ႔ကို ဆန္႔က်င္တာေတ ြ လာေျပာရင္ နာသြားမယ္။ အခု ေျပာေနတာက သူအရမ္းခ်စ္ေနတ့ ဲ သူမို႔။ ဂ်င္းနီ အေခ်ာေလး။ “ဟယ္ ၾကည့္စမ္း ဗံုးသီးေတြ ရင္ဘတ္မွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားလိုက္တာ ေၾကာက္စရာႀကီး ထေပါက္လိုက္မွျဖင့္” သံပုရာသီးဗုံးလို႔ သူတို႔ ေခၚေသာ လက္ပစ္ဗုံးေတြ။ ဖိုးက်ား သူ႔ခါးမွာပတ္ထားေသာ ေသနတ္အိတ္န႔ ဲ စစ္ခါးပတ္ကို ခြ်တ္ၿပီး စားပြဲေပၚတင္လိုက္သည္။ “ဂ်င္းနီနင္ ဘြဲ႕ရလာၿပီဆို” “ေအး ဖိုးက်ား ဟုတ္တယ္” “နင္ ဘာလုပ္မွာလဲ ဂ်င္းနီ” “ငါ ကေလးေတြကို စာသင္တ့ ဲ ေက်ာင္းဆရာမ လုပ္မွာ” “ဟားဟား ေကာင္းတာေပါ့ ဂ်င္းနီ ငါ နင့္အတြက္ ၀မ္းသာတယ္ ငါေလ နင္ ေက်ာင္းသြားေနတ့ ဲ အခ်ိန္ေတြမွာ နင့္ကို အရမ္း လြမ္းတာဘဲ” ဂ်င္းနီ အိမ္ေပၚေရာက္လာတာန႔ ဲ သူ႔တပည့္ေတနြ ႔ ဲ သူႀကီးမိသားစု အားလုံး အိမ္ေပၚက ဆင္းသြားၾကသည္။ အိမ္ႀကီးေပၚမွာ သူန႔ ဲ ဂ်င္းနီ ႏွစ္ေယာက္ထဲဘ ဲ ရိွေတာ့သည္။ “ဂ်င္းနီ” “ဟင္ ဖိုးက်ား” “နင့္ကို ေတ႔ခြ ်င္လြန္းလို႔ ငါ ေတာ အထပ္ထပ္ ေတာင္အထပ္ထပ္ ေက်ာ္ၿပီး လာခ့ရဲ တာ နင္ ငါ့ကို စကားေကာင္း တလုံးမွ မေျပာေသးဘူး မဆိုင္တာေတြဘဲ ေျပာေနတယ္” “နင့္ကို ဒီလိုပုံန႔ ဲ မေတ႔ခြ ်င္တာ အမွန္ဘ ဲ နင့္အတြက္ စိတ္ေတ ြ ပူေနရတယ္ဟာ သတင္းမွာ နင္တို႔န႔ ဲ တိုက္ပြဲေတ ြ ျဖစ္ေနတယ္ ဆိုတာ သတင္းၾကားရင္ ငါေလ ဘုရားရွစ္ခိုးေနရတာ နင္ ေဘးကင္းပါေစ ဆိုၿပီး” “ငါ့ကို နင္ စိတ္ပူလို႔ ငါ ေက်းဇူးတင္တယ္ ဂ်င္းနီ နင္ငါ့ကို သံေယာဇဥ္ေတာ့ ရိွသားဘ ဲ ငါ ေက်နပ္တယ္ လာဒီမွာထိုင္” သူႀကီးရဲ႕ ဧည့္ခန္းက ႏွစ္ေယာက္ထိုင္ ကုလားထိုင္မွာ ထိုင္ၾကသည္။ “ဂ်င္းနီ နင္ တအား လွလာတယ္ဟာ” “နင္ထင္လို႔ပါ အရင္အတိုင္းပါဘဲ ဖိုးက်ား နင္ကေတာ့ တကယ့္ ေတာတြင္းသားႀကီး ျဖစ္ေနၿပီ” “နင္ ငါ့ကို မႀကိဳက္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလား ဂ်င္းနီ” “နင့္ကို ငါ အေၿဖေပးဖို႔ လုပ္ခ့တဲ ာ နင္သိပါတယ္ ဖိုးက်ား” “အခုေတာ့ မေပးႏိုင္ေတာ့ဘူး ေပါ့ဟုတ္လား” “ငါ ေျပာၿပီးသားဘ ဲ နင္ လက္နက္ခ်လိုက္တ့ေဲ န႔ ဟာ နင့္ကို ငါ အေၿဖေပးတ့ေဲ န႔ဘ ဲ ဖိုးက်ား” “ဟာ” ဖိုးက်ား စိတ္ပ်က္သြားသည္။ “လက္နက္ခ်ရမယ္ ဟုတ္လား ထြတ္ နင္ နင္ေျပာရက္လိုက္တာ ဂ်င္းနီရယ္” “စိတ္မဆိုးပါန႔ဟဲ ာ နင့္ကို ေသနတ္ကိုင္တ့ ဲ သူပုန္အလုပ္ မလုပ္ေစခ်င္တာ ငါ့စိတ္ထဲက သေဘာထားအမွန္” “ဂ်င္းနီ ငါတို႔ကို သူပုန္လို႔ မေခၚန႔ ဲ ငါတို႔ ေတာ္လွန္ေရး လုပ္ေနတာ သူပုန္မဟုတဘ္ ူး ေတာ္လွန္ေရးသမား” ဖိုးက်ား တိရစာၦန္ရံုထဲက ေလွာင္အိမ္ထဲက က်ားႀကီးတေကာင္လို ေခါက္တံု႔ေခါက္ျပန္ ေလွ်ာက္ေနသည္။ ဂ်င္းနီ သည္ ဖိုးက်ားကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္။ “နင္ငါ့ကို လက္ထပ္ပါဟာ နင့္ကိုငါ ဟိုဖက္ကမ္းမွာ အိမ္ေကာင္းေကာင္းန႔ ဲ ထားမယ္” “ဖိုးက်ား နင္ ဒီလိုဘ၀န႔ ဲ ငါ နင့္ကို ယူရင္ ငါ မဆု ိုးမျဖစ္ၿပီး ကေလးေတြန႔ ဲ က်န္ခ့မဲ ွာေနာ နင္ ဒီလက္နက္ကိုင္ဘ၀ကို စြန္႔လႊတ္လိုက္ပါလားဟာ” “ငါ ဘာလို႔ ေသရမွာလ ဲ ဂ်င္းနီနင္ ေသစကား မေျပာန႔ ဲ တိုက္ပြဲေတ ြ အမ်ားႀကီး တိုက္ခ့လဲ ို႔ ႏိုင္ခ့လဲ ို႔ ႏွစ္တိုတိုန႔ ဲ ငါ ကာနယ္ ျဖစ္ေနၿပီ ငါ့ကို နင္က ခပ္တံုးတံုးေကာင္လို႔ ထင္ေနလား” “ဖိုးက်ားရယ္ ေအးေအးေဆးေဆး အလုပ္တခုခုေလာက္ နင္န႔ ဲ ငါ လုပ္ကိုင္စားၾကရေအာင္လား လက္နက္ကိုင္ဘ၀ကို ခ်န္ထားခ့ ဲ ငါ နင့္ကို ယူမယ္” ဖိုးက်ားက ဂ်င္းနီကို ေငးၾကည့္ေနသည္။ “နင္က မျဖစ္ႏိုင္တာေတြကို ေျပာေနတာဘ ဲ ဂ်င္းနီ” “အြန္ ေခြ်းေစာ္ နံေဟာင္ေနတာဘဲ ဖိုးက်ား နင္ ေဆးုပင္းလိပ္ေရာ ေသာက္ေနတယ္ ထင္တယ္ ဟြန္း နံလိုက္တာ” ဂ်င္းနီက ဖိုးက်ားကို တြန္းပစ္ၿပီး ေျပာသည္။ “ငါ ေတာထ ဲ ေတာင္ထဲကေန လာတာ ဂ်င္းနီ ဒီေလာက္ေတာ့ ရိွမွာေပါ့ ငါဟာ စစ္သားတေယာက္” “ငါက နင့္ကို စစ္သား မလုပ္ေစခ်င္ဘူး ဖိုးက်ား” “ဂ်င္းနီ ငါ့ရင္ထဲ မီးေတာက္ေနတယ္ သိလား” “ငါ လိုခ်င္တ့ ဲ ပုံစံကို ေျပာၿပီးသားဘဲေလ နင့္ဖက္က ျပင္စရာေလးေတ ြ ျပင္လိုက္ရင္ အားလုံး အိုေကသြားမွာဘဲ ဖိုးက်ားရယ္” သည္အခိုက္မွာဘဲ ဟိုဖက္ရြာထိပ္ဆီက အတြဲလိုက္ ပစ္ခတ္လိုက္တ့ ဲ ေမာင္းျပန္ရိုင္ဖယ္သံေတ ြ ေပၚထြက္လာသည္။ “ဟိုက္ ဘာလဲ” အသံကေတာ့ အမ္စစ္စတင္း အသံဘဲ။ အစိုးရတပ္ လာတိုက္တာေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ အစိုးရတပ္ ဒီနားကို မလာဘူး။ ဘာျဖစ္သလဲ မသိဘူး။ “ရွန္စံု” ရွန္စုံ ေလွခါးကေန တဒုံးဒုံးန႔ ဲ ေျပးတက္လာသည္။ ဖိုးက်ား ေသနတ္အိတ္န႔ ဲ ခါးပတ္ကို ျပန္ပတ္သည္။ “ဘာျဖစ္လဲ” “မသိေသးဘူး အ့ဖဲ က္မွာ ေမာရွည္တို႔ ကငး္ ပုန္း၀ပ္ေနတာဘ”ဲ “အစိုးရ စစ္တပ္လား” “မဟုတ္ႏိုင္ဘူး ဘာေကာင္ေတြန႔ ဲ ပစ္ကုန္ၾကသလဲေတာ့ မသိဘူး ကာနယ္” ဖိုးက်ား ဂ်င္းနီလက္ကို ဆြဲၿပီး ေလွခါးက ဆင္းသည္။ “ငါ နင့္ကို လိုက္ပို႔မယ္ ဂ်င္းနီ” “မပို႔န႔ေဲ တာ့ ငါ့ဟာငါ ျပန္ႏိုင္တယ္ နီးနီးေလးဘ ဲ နင္သာ ဂရုစိုက္ဟာ နင္န႔ ဲ ျပန္ေတ႔ခြ ်င္ေသးတယ”္ “ေအး ေအးေဆး ျပန္ေတ႔မြ ယ္ ဂ်င္းနီ က ဲ သြားေတာ့” “ဖိုးက်ား အစစ သတိရွိ ဂရုစိုက္ေနာ” ဂ်င္းနီရဲ႕ လက္ကေလးကို မလႊတ္ခ်င္ဘဲ သူ လႊတ္လိုက္ရသည္။ “ေအးပါ မၾကာခင္ ထပ္ဆံုမယ္” ဖိုးက်ား သူကိုင္လာေသာ ေအေက ၄၇ ေမာင္းျပန္ကို ေမာင္းဆြဲတင္လိုက္ၿပီး သူ႔လူေတနြ ႔အဲ တူ ေသနတ္သံၾကားလိုက္တ့ ဲ ရြာထိပ္ဖက္ဆီကို သူ႔လူေတြန႔ ဲ အတူ သြားသည္။ ဂ်င္းနီ ဖိုးခြားအေမွာင္ထုထ ဲ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတ့အဲ ထိ ေငးၾကည့္ေနသည္။ ဂ်င္းနီ မ်က္ရည္၀ဲေနသည္။ ဆူးေတာ၊ ခေရာင္းေတာမွာ ေပ်ာ္ေမ႔ေြ နတ့ ဲ ဖိုးက်ားအတြက္ စိတ္ေတ ြ ပူလိုက္ရတာ ရင္ကြဲမတတ္ဘဲ။ ဖိုးက်ား ေဘးဒုကၡ မေတ႔ပြ ါေစန႔။ဲ ဘုရားသခင္ ဖိုးက်ားကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ပါ။ ဂ်င္းနီရဲ႕ ပါးျပင္မို႔မို႔ မွာ မ်က္ရည္စီးေၾကာင္းေတြန႔။ဲ * * * ဖိုးက်ား ဂ်င္းနီန႔ ဲ ထပ္မေတ႔ျြဖစ္ေတာ့။ အဲဒီညက ဂ်င္းနီန႔ ဲ ခဏတာ ေတ႔လြ ိုက္ရၿပီး ဂ်င္းနီကို ထပ္ေတ႔ခြ ်င္လို႔ သူေရာက္ေနတဲ့ စခန္းကို ေခၚဖို႔ လုပ္ေသးသည္။ မေအာင္ျမင္ခ့ဘဲ ူး။ ဒီတိုင္းဆိုရင္ ဂ်င္းနီန႔ငဲ ါ ေ၀းကြာသထက္ ေ၀းကြာလာၿပီ ျပန္မွ ေပါင္းဆံုႏိုင္ပါေတာ့မလားလို႔ သူ ေတြးမိေနသည္။ ဂ်င္းနီက မၾကာခင္ ၿမိဳ႕မွာ ေက်ာင္းဆရာမ သြားလုပ္ေတာ့မွာ။ ျမစ္ထဲမွာ ပ့ေဲ ထာင္ေတ ြ တၿဗီးၿဗီးန႔ ဲ ေမာင္းေနသည္။ သူတို႔ရဲ႕ အေကာက္ဂိတ္နားမွာ သူ ရပ္ၿပီး ၿမစ္ျပင္ကို ေငးေမာေနသည္။ ရွန္စုံန႔လဲ င္ကြန္း သူ႔ေဘးမွာ ပါသည္။ တဖက္ကမ္းကို သြားခ်င္တ့ ဲ လူေတြကို ခရီးသြားလက္မွတ္ ထုတ္ေပး အခြန္ေကာက္တ့ ဲ သူတို႔ဂိတ္ေတြကို ႀကီးၾကပ္စစ္ေဆးဖို႔ သူေရာက္ေနတာ။ “ဟင္ ဘာေတ ြ ျဖစ္ေနလ”ဲ အေကာက္ဂိတ္က တာန္က်တ့သဲ ူ႔လက္ေအာက္က တပ္သား ေကာင္ေလးက ေျဖာက္ကနဲ ေသနတ္ေမာင္းတင္လိုက္တာ ေတ႔လြ ိုက္လို႔။ ေကာင္ေလးေရွ႕မွာ မိန္းမတေယာက္ ေယာက်္ားတေယာက္ ရပ္ေနသည္။ “ထိုင္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္” ေကာင္ေလး အမိန္႔ေပးသံက က်ယ္ေလာင္လွသည္။ ဖိုးက်ား သူတို႔ရွိရာကို ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။ “ေဟ့ ဘာျဖစ္လဲ” ရွန္စံုက လွမ္းေမးသည္။ ဖိုးက်ားကို ျမင္ေတာ့ ကင္းေစာင့္ေကာင္ေလး အေလးျပဳသည္။ “မသကၤာလို႔ စစ္မလို႔” “ဘာမသကၤာတာလ”ဲ “ကုန္သည္ ဆိုေပမ့ ဲ ကုန္သည္န႔ ဲ မတူလို႔ စပိုင္ထင္လို႔” ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေနတ့ ဲ ေယာက်္ားနဲ႔မိန္းမ တုန္ရီေနသည္။ဖိုးက်ား ေကာင္မရဲ႕ တင္ပါးေတြကို သတိထားမိသြားသည္။ ေတာ္ေတာ္ ေတာင့္တာဘဲ။ အံမယ္ ခါးက ေတာ္ေတာ္ေသးတာဘဲ။ ထြာဆိုင္ခါး ဆိုတာမ်ိဳးလား။ မိန္းမကို ထခိုင္းလိုက္သည္။ ရုပ္လဲ မဆိုးဘူး။ “နံမည္” “ပယင္းညိဳ ပါ” “မင္း ဘာလုပ္လဲ” “ကုန္သည္ပါ” “ဘာကုန္သည္လဲ ဘာေရာင္းလဲ ဘာ၀ယ္လဲ” “အတိအက်ရယ္ မရွိပါဘူးရွင့္ ျမတ္မယ္ထင္တာေလး လုပ္တာပါဘဲ လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းတို႔ အိမ္သုတ္ေဆးတို႔” “ရာဘေဆးေကာ မေရာင္းဘူးလား” “မ မ မေရာင္းပါဘူး” “မညာန႔ေဲ နာ ထ ထစမ္း” မိန္းမ ထရပ္လိုက္သည္။ ရုပ္လဲ မဆိုးဘူးဘဲ။ “ျပစမ္း မွတ္ပံုတင္” မိန္းမ တုန္တုန္ရီရီန႔ ဲ ပုခုံးလြယ္အိတ္ထဲက မွတ္ပုံတင္ ထုတ္ျပသည္။ ဟုတ္သည္။ မွတ္ပုံတင္ထဲမွာ ပယင္းညိဳတ့။ဲ “မင္းပုံက နယ္စပ္လာၿပီး ကနု ္ကူးတ့ရဲ ုပ္မေပါက္ဘူး ဒါေၾကာင့္လ ဲ ဒို႔လူက မသကၤာတာေဟ့ မင္းကေကာ ဘာလ ဲ အစိုးရလူလား” “မ မ မဟုတ္ပါဘူး က်ေနာ္ ကုန္သည္ပါ” ဒီလူကို ဖိုးက်ားလ ဲ မသကၤာဘူး။ “မင္း အ၀တ္ေတြ ခြ်တ္လိုက္” “ဟာ မလုပ္ပါန႔ ဲ ဗိုလ္ႀကီးရယ္ မခ်ြတ္ပါရေစနဲ႔” ရွန္စံုရဲ႕ အမ္ ၁၆ ေမာင္းျပန္က ဒီလူရဲ႕ ေခါင္းကို ခ်ိန္ရြယ္ထားလိုက္ၿပီ။ “ပစ္လိုက္ရမလား” “မပစ္ပါန႔ဗဲ ်ာ” “ခြ်တ္” ဒီလူ ေသရမွာေတာ့ ေၾကာက္သား။ သူ႔အ၀တ္ေတြကို ခြ်တ္ပစ္ေနသည္။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလး က်န္ေတာ့ေသာအခါ ဆက္မခြ်တ္ေတာ့။ ဖိုးက်ားလဲ “ဟိတ္ ခြ်တ္ေလ ဘာခ်န္ထားတာလဲ” ပယင္းညိဳ ဆိုတ့ ဲ မိန္းမလဲ ေဂြးတန္းလန္းန႔ ဲ လူကို မၾကည့္မိေအာင္ တဖက္ကို လွည့္ေနသည္။ “ရွန္စံု” “ဗ်ား ကာနယ္” “ဒီ့ေကာင့္ ပစၥည္းေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ ရွာစမ္း ငါ ဒီေစာ္ကို ငါ့တဲထဲ ေခၚသြားၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာ ရွာမယ္ ႏွိဳက္ႏွိဳက္ခြ်တ္ခြ်တ္ေပါ့” “ဟုတ္ ကာနယ္” ရွန္စုံက ကိုယ္လုံးတီး ျဖစ္ေနတ့လဲ ူကို ေသနတ္န႔ ဲ ခ်ိန္ကာ ေခၚသြားသည္။ “ေဟ့ ပယင္းညိဳ လာ လိုက္ခ့”ဲ ေတာင္ကုန္းေလးေပၚကို တက္လာေတာ့ သူေနဖို႔ ယာယီ ေပးထားတ့ ဲ တဲေလးဆီ ေရာက္လာသည္။ သူ႔အေနာက္က ပါလာတ့ ဲ လင္ကြန္းကို ထမင္းသြားစားခိုင္းလိုက္သည္။ “ငါ့တဲနား ဘယ္သူမွ မကပ္ေစန႔” “ရက္စ္ ကာနယ္” ပယင္းညိဳ ဆိုတ့ ဲ မိန္းမကို တဲထ ဲ ေခၚသာြ းသည္။ “ေဟ့ မင္း ေဆးကုန္သည္လား မွန္မွန္ေျပာေနာ္ မလိမ္န႔ ဲ အမွန္ေျပာရင္ ခြင့္လႊတ္မယ္ ညာရင္ သိပ္မုန္းတယ္” “က်မ က်မ ေဆးမေရာင္းပါဘူး တကယ္ဘဲ တျခားကုန္ေတြ သြင္းတာ ျမတ္မလားလို႔ လုပ္ၾကည့္တာပါ ခုေတာင္ ဟိုလူက က်မကို ညာခ်ဖို႔ လုပ္ေနလို႔” “ေဟ ဟုတ္လား ငါကလ ဲ မူးယစ္ေဆး ေရာင္း၀ယ္တာဆို သိပ္ဆန္႔က်င္တာ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလ ဲ မိန္းကေလး မင္းန႔ငဲ ါ ျပဒါးတလမ္း သံတလမ္း ျဖစ္ေနၿပီ” “ကာနယ္ လိုခ်င္တာေပးပါမယ္ရွင္ က်မကို ဒီတခါထဲ ခြင့္လႊတ္ေပးပါေနာ္ ကာနယ္ေနာ္” ပယင္းညိဳသည္ သူ႔ေရွ႕မွာဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး သူ႔ေျခေထာက္ကို ဒူးေခါင္းေလာက္ကေန ဖက္လိုက္ၿပီး ငိုယိုေတာင္းပန္သည္။ “မင္းက ဘာမ်ားေပးမွာလဲ ဟင္းဟင္း” “ကာနယ္ လက္ခံမယ္ ဆိုရင္ က်မမွာ ရိွတာေတ ြ အကုန္ေပးႏိုင္ပါတယ္ရွင္” “မင္းမွာက ဘာေတ ြ ရိွလို႔လ”ဲ “က်မ က်မ တကိုယ္လံုးကို ယူပါ ကာနယ္” “အင္း စိတ္၀င္စားစရာဘ ဲ ငါ မင္းကို မတရားမက်င့္ဘူးေနာ္ မင္းသေဘာန႔ ဲ မင္းေပးခ်င္တာ မဟုတလ္ ား” “ဟုတ္ပါတယ္ ကာနယ္ ကာနယ့္ကို က်မ ေပးႏိုင္တာေတ ြ ေပးလို႔ရမလားဟင္” “ဒါေတာ့ မင္းသေဘာဘ ဲ ဟင္းဟင္း” ပယင္းညိဳသည္ သူ႔ေျပာက္ၾကား ယူနီေဖါင္းေဘာင္းဘီ ဂြၾကားေနရာကို ကိုင္လိုက္သည္။ လက္ေခ်ာင္းေတြက ဖြဖြေလး ပြတ္ေပးလာသည္။ ဖိုးက်ား သေဘာေပါက္လိုက္ၿပီ။ ပယင္းညိဳ သူ႔ကို ထေအာင္ ဆြေပးေနၿပီ။ တဆင့္တက္ခါ ေဘာင္းဘီဇစ္ကို ဆြဲဖြင့္ခ်သည္။ လက္ကေလး ေလွ်ာကနဲ ေဘာင္းဘီထဲ ၀င္လာသည္။ အိုး ဖြားဖက္ေတာ္တုတ္တုတ္ခဲကို ဆြဲထုတ္သြားၿပီ။ ပယင္းညိဳ ကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္ေနတာေၾကာင့္ သူ႔အေကာင္ႀကီး ေခါင္းေထာင္ထေနၿပီ။ ပယင္းညိဳရဲ႕ လက္န႔ ဲ ထိေတ႔ ြ ဆုတ္ကိုင္လိုက္တာန႔ ဲ ဒီေကာင္ႀကီးက ေငါေငါႀကီး ထေနၿပီ။ ေစာ္အနံ႔ရရင္ ေခါင္းေထာင္ေထာင္လာသည္။ စားရဖို႔ ေသခ်ာၿပီဆိုရင္ေတာ့ အားမာန္အျပည့္န႔ ဲ တိုက္ခ်င္းပစ္ ဒုံးက်ည္တခုလို မတ္မတ္ေထာင္ေနေရာ။ ပယင္းညိဳသည္ ဒီဖက္မွာ အေတြ႔အၾကံဳရင့္ေနတ့ ဲ ပုံစံရိွသည္။ သူ႔အေကာင္ကို ကိုင္တြယ္ေနတာက ေတာ္ေတာ္ ကြ်မ္းသည္။ ထိပ္ဖူးပိုင္းကို ဖြဖြရြရြေလး ပြတ္ေပးတာ ေတာ္ေတာ္ ခံလို႔ ေကာင္းသည္။ သူ႔မ်က္ႏွာကို တခ်က္တခ်က္ ေမာ့ၾကည့္ေသးသည္။ မဆိုးဘူး။ တပ္မက္စရာ မိန္းမတေယာက္ဘဲ။ ဂ်င္းနီလိုေတာ့ ဖိုးက်ားရဲ႕ စိတ္ေတြကို ဗရမ္းဗတာ တုန္လွဳပ္ေစတ့ ဲ မိန္းမတေယာက္ မဟုတ္ဘူး။ One night stand ေပ်ာ္ပါးဖို႔ေတာ့ မဆိုးဘူး။ ေဟာ ပယင္းညိဳရဲ႕လက္ေခ်ာင္းေတြက အတန္အရင္းကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ဆုတ္ကိုင္လိုက္ၿပီး ဖိုးက်ားကို ေမာ့ၾကည့္ၿပီး “စုတ္ေပးရမလားဟင္” လို႔ ေမးသည္။ ေမးလိုက္တ့အဲ သံက ညဳတုတု အသံ။ “အင္း” လို႔ သူ ေျဖရင္း စုပ္မွာကို ငံ့လင့္ေနသည္။ ပယင္းညိဳက ခ်က္ခ်င္း မစုတ္လိုက္ေသးပဲ သူ႔ေဂြးစိႏွစ္လံုးကို ပြတ္သပ္ေပးေနျပန္သည္။သူ႔ထိပ္ဖူးအေပါက္က ထြက္က်ေနတ့ ဲ ေစးထန္းထန္း အေရၾကည္ေတြကို ပယင္းညိဳ လက္ေခ်ာင္းေတြန႔ ဲ သုတ္ဖယ္လိုက္ၿပီး ႏွဳတ္ခမ္းထူထူေလးန႔ ဲ ငုံစုတ္လိုက္သည္။ “အင္း” ပယင္းညိဳရဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းထူထူေလးထဲ သူ႔လိင္တန္ႀကီး ေရာက္ရွိေနတာ အျပည့္ဘဲ။ “အား ဟား အင္း ဟင္း” ပယင္းညိဳ တကယ္ကြ်မ္းတာဘဲ။ တကယ့္ပုေလြကြ်မ္းက်င္သူ ပုေလြဆရာမေလးပဲ။ လက္တဖက္န႔ ဲ လိင္တန္အရင္းနားကေန ဆုတ္ကိုင္ထားၿပီး လိင္တန္အရင္းထိ ငုံကာငုံကာ စုတ္ေပးေနသည္။ လွ်ာကလ ဲ ဟိုထိုးဒီေမႊန႔ ဲ အရမ္း ကစားကလိေပးသည္။ က်န္တ့ ဲ လက္တဖက္က သူ႔တင္ပါးေတြကို ဆုပ္နယ္ေနသည္။ ထိပ္ဖူးဒစ္ၾကားအခ်ိဳင့္ထဲကို လွ်ာထိပ္ေလးက ထိုးဆြကလိေပးေနေတာ့ သူ တြန္႔ကနဲ တြန္႔ကနဲ အေတြ႔ထူးေနရၿပီး ပယင္းညိဳရဲ႕ ပါးစပ္ထဲကို တခ်က္တခ်က္ ထိုးေညွာင့္မိရသည္။ “အင္း အင္း” ေကာင္းလြန္းလို႔ ပယင္းညိဳရဲ႕ ေခါင္းကို လက္တဖက္န႔ ဲ ထိန္းကိုင္ထားမိသည္။ အားရပါးရ စိတ္ရိွတိုင္း စုတ္ေပးေနတာ ျပြတ္ကနဲ ျပြတ္ကနဲ အသံေတြ ထြက္ေပၚေနသည္။ တင္ပါးေတြေပၚက ပယင္းညိဳရဲ႕ လက္က သူ႔ေဂြးစိႏွစ္လံုးကို ကိုင္တြယ္ေနျပန္သည္။ ေဂြးစိေတြကို ဖြဖြေလး ဆုတ္နယ္ေနတာကလဲ ခံလို႔ေကာင္းလို႔ သူသေဘာက်ေနသည္။ ပယင္းညိဳ အားတက္သေရာ စုတ္ေပးတာ ၀ါရင့္ေနေသာ သူ႔လိုလူေတာင္ သုတ္လႊတ္ထည့္ခ်င္လာသည္။ ၿပီးခ်င္လာသည္။ တအားေကာင္းတက္လာသည္။ ပယင္းညိဳကို ဖိုက္ခ်င္ေသးသည္။ ျဖဳတ္ခ်င္ေသးသည္။ စုတ္ေနရင္း ၿပီးသြားမွာကို သူမလိုလားဘူး။ “ေတာ္ၿပီ ပယင္းညိဳ” ပယင္းညိဳက ဆက္စုတ္ေနသည္။ သဲႀကီးမဲႀကီး စုတ္ေနသည္။ ပုေလြကေတာ့ တကယ္ရွယ္ဘဲ။ “ေတာ္ၿပီ ရပ္လိုက္ေတာ့” ပယင္းညိဳ လိင္တန္ကို အစုတ္ရပ္လိုက္သည္။ “မင္း အ၀တ္ေတြ အကုန္ ခြ်တ္လိုက္ကြာ မင္းကို နစ္ကက္ ၾကည့္ခ်င္တယ္” “ဟုတ္က့ ဲ ကာနယ္” ပယင္းညိဳ အ၀တ္ေတြကို တခုၿပီးတခု ခြ်တ္ေနသည္။ ေကာ့ခြ်န္ တင္းမာဖီးထေနတ့ ဲ ပယင္းညိဳရဲ႕ စေနႏွစ္ခိုင္က ေအာက္ကို မသိမသာ တြဲက်ေနေပမ့ ဲ လုံး၀န္းတင္းမာေနဆဲဘဲ။ ႏို႔သီးေခါင္းနီညိဳညိဳေလးေတြက တင္းမာေထာင္ထေနၾကသည္လို႔ သူထင္သည္။ ပယင္းညိဳ ထမိန္ကို ခြ်တ္လိုက္ခ်ိန္ သူလဲ သူ႔ေဘာင္းဘီကို ခြ်တ္ပစ္လိုက္သည္။ ဟူး ေပါင္တန္ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေတြက ေခ်ာမြတ္လွပလနြ ္းေနသည္။ သူ သူ႔အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ခြ်တ္ပစ္လိုက္ခ်ိန္ ပယင္းညိဳလ ဲ ပင္တီေလးကို ခြ်တ္ပစ္ေနသည္။ “အိုး” ပယင္းညိဳ ၾကမ္းေပၚက အ၀တ္ေတြကို ေကာက္ယူၿပီး မလွမ္းမကမ္းက ၀ါးစားပြဲေလးေပၚကို တင္လိုက္ခ်ိန္ သူ႔ကို ေက်ာေပးလိုက္ေသာေၾကာင့္ ပယင္းညိဳရဲ႕ စြင့္ကားတ့ ဲ တင္သားစိုင္ေတြကို တပ္မက္စရာ ေတြ႔ျမင္လိုက္ရသည္။ ၀ါးစားပြဲေလးဆီကို ပယင္းညိဳ ေလွ်ာက္သြားခ်ိန္ တုန္ခါလွဳပ္သြားတ့ ဲ ပယင္းညိဳရဲ႕ တင္ပါးေတြကို သူ ေငးၾကည့္ရင္း သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ေခါင္းသည္ ဆတ္ကနဲ လွဳပ္ခါသြားသည္။ ပယင္းညိဳက သူ႔မတ္မတ္ေထာင္ေနေသာ လိင္ေခ်ာင္းကို ၾကည့္ၿပီး “ေစာေစာကထက္ ပိုႀကီးလာသလိုဘဲ ကာနယ္” လို႔ ေျပာလိုက္ရင္း သူ႔ရင္ခြင္ထဲကို ေျပး၀င္လာသည္။ ရင္သား တင္းတင္းထြားထြားေတြက သူ႔ရင္အုပ္ကို လာဖိကပ္မိေတာ့ သူ႔စိတ္ေတြ ပိုဆူေ၀ လာၿပီး ပယင္းညိဳရဲ႕ တင္ပါးေတြကို ဆုတ္ကိုင္ ဖ်စ္ညွစ္မိရသည္။ ပယင္းညိဳရဲ႕ လက္တဖက္က သူ႔လိင္ေခ်ာင္းကို ဆုတ္ကိုင္လိုက္သည္။ “ကာနယ္က တကယ့္လက္နက္ႀကီးန႔ဘဲ ဲ ကာနယ္န႔ ဲ ေတ႔တြ ့ ဲ ရန္သူေတာ့ မလြယ္ဘူး ကာနယ့္လက္နက္ႀကီး ဒါဏ္ကို အလူးအလဲ ခံရမွာဘဲေနာ္ ဟင္းဟင္း” ပယင္းညိဳရဲ႕ အသံက ညဳတုတု ခြ်ဲတဲတဲန႔။ဲ ကြပ္ပ်စ္ေလးေပၚမွာ ကန္႔လန္႔ျဖတ္ လွဲအိပ္လိုက္ေသာ ပယင္းညိဳရဲ႕ ခုံးေဖါင္းေနတ့ ဲ အဂၤါစပ္ႀကီးက သူ႔ကို ျမႇဴဆြယ္ေနသည္။ ႏွဳတ္ခမ္းသားထူထူေလးေတြက အေရေတြန႔ ဲ စိုေျပာင္ေနသည္။ “ကာနယ္လာေလ ဘာၾကည့္ေနတာလ ဲ ပယင္းကို ခ်စ္ေပးေတာ့” ပယင္းညိဳရဲ႕ ကိုယ္ေပၚကို ခြတက္လိုက္ၿပီး ေပါင္ေတြကို ဆြဲၿဖဲၿပီး သူ႔ပစၥည္းကို အဂၤါစပ္ေပါက္မွာ ေတ့လိုက္သည္။ ပယင္းညိဳက သူ႔လက္ေမာင္းေတြကို ဆုတ္ကိုင္ထားၿပီး “ေျဖးေျဖးေနာ္ သူ႔ဟာႀကီးက သိပ္ႀကီးတာဘဲ” လို႔ တိုးတိုးေလး ေလသံေလးန႔ ဲ ေျပာလိုက္သည္။ ပယင္းညိဳ ပိုေနမွန္း သူသိေပမ့ ဲ ပယင္းညိဳရဲ႕ အမူအရာေတြကို သူသေဘာက်သည္။ ပစၥည္းထိုးထည့္လိုက္ခ်ိန္ ပယင္းညိဳရဲ႕ လက္သဲခြ်န္ခြ်န္ေလးေတြက သူ႔လက္ေမာင္းသားေတြထဲကို စူးနစ္လာသလို အင္ အ ဆိုတ့ ဲ အသံေလး ပယင္းညိဳပါးစပ္က ထြက္လာရင္း ေျခေထာက္ေတကြ ို အေပၚကို ေျမႇာက္လိုက္တာ ေတြ႔လိုက္ရသည္။ သူ႔ပစၥည္းသည္ တထစ္ခ်င္း ပယင္းညိဳအထဲကို ၀င္သည္။ အဂၤါစပ္ထဲက အသားႏုႏုေလးေတြကို တအားပြတ္တိုက္သြားၾကလို႔ ပယင္းညိဳ တဆတ္ဆတ္တုနခ္ ါသြားတာကို ေတ႔လြ ိုက္ရသည္။ ႏွစ္ခ်က္သုံးခ်က္ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ ဆြဲေပးလိုက္ေသာအခါ ပယင္းညိဳရဲ႕ အဂၤါသည္ ပိုအေရလိုက္လာသလို ခံစားလိုက္ရၿပီး ခပ္မွန္မွန္ေလး ဆက္တိုက္ ထိုးေညွာင့္ေပးေလေတာ့ ပယင္းညိဳရဲ႕ အ အ အအန႔ ဲ ညည္းေအာ္သံေလး ထြက္ေပၚလာသည္။ ပယင္းညိဳရဲ႕ အဂၤါစပ္ထဲ သူ႔လိင္တန္သည္ စီးစီးပိုင္ပိုင္ တင္းတင္းႀကီး ၀င္ထြက္ေနၿပီ။ သူ႔လက္တဖက္က ကြပ္ပ်စ္ေပၚ ေထာက္ထားၿပီး က်န္တ့လဲ က္တဖက္က ပယင္းညိဳရဲ႕ ကိုယ္ေအာက္ကို ထိုးသြင္းလိုက္ၿပီး တင္ပါးအိအိႀကီးေတြကို ဆုတ္ကိုင္ထားသည္။ အားယူၿပီး ေဆာင့္ထည့္ေပးလာတာကို ပယင္းညိဳ ခံႏိုင္တာေတ႔ရြ တာေၾကာင့္ ခပ္သြက္သြက္ ျပင္းျပင္းေလး ေဆာင့္ေပးလိုက္သည္။ ပယင္းညိဳ လက္ေခ်ာင္းေတြက သူ႔ရင္အုပ္ကို ပြတ္သပ္ေပးေနသလို ေအာက္ဖက္ကေန တင္ပါးႀကီးေတြကို ဘယ္ညာ ရမ္းခါရင္း ေကာ့ေကာ့ေပးေနလို႔ အေတြ႔အၾကံဳရိွၿပီး ေအာက္ေပးေကာင္းတ့ ဲ ေစာ္ျဖစ္တာ သိလိုက္ရသည္။ မလုပ္ခင္က ေပးသြားတ့ ဲ ပုေလ ြ ရစဥ္ကထဲက ပယင္းညိဳရဲ႕ ဆားဗစ္က သိသာေနသည္။ အားရပါးရကို ေဆာင့္လိုက္သည္။ ပယင္းညိဳလဲ ႀကိဳက္ပံုရသည္။ ေအာက္ကေန ပင့္ေကာ့ေပးေနသည္။ အေတာ္ေလးၾကာေအာင္ လုပ္ၿပီး သူက “ပံုစံေျပာင္းလုပ္ရေအာင္” လို႔ ေျပာလိုက္ေသာအခါ ပယင္းညိဳလ ဲ “ဘယ္လို လုပ္ခ်င္လဲဟင္ ေဒါ့ဂီစတိုင္လား” လို႔ ေမးရင္း ေပါ့ပါးစြာန႔ ဲ ေလးဘက္ကုန္းေပးေလသည္။ သူက ပယင္းညိဳရဲ႕ ေျခေထာက္ေတြကို အေနာက္ကေန ေဘးကို နဲနဲ တြန္းကားလိုက္ေသာအခါ ပယင္းညိဳက ခါးကို ေကာ့ တင္ေတြကို ေထာင္ေပးသည္။ ေယာက်္ား ဘယ္လိုႀကိဳက္မလဲ ဆိုတာ သိေနေသာ အေတြ႔အၾကံဳရွိၿပီးသူကို လုပ္ရတာ ပိုသေဘာက်သလိုဘဲ။ စြင့္ကား၀ိုင္းစက္တ့ ဲ တင္ပါးႀကီးေတြရဲ႕ အေနာက္တ့တဲ ့မဲ ွာ ေနရာ၀င္ယူလိုက္ၿပီး အေနာက္ကို အေျမာင္းလိုက္ႀကီး ျပဴးထြက္ေနတ့ ဲ အဂၤါစပ္ႀကီးကို ငုံ႕ၾကည့္ၿပီး လိင္တန္ထိပ္ကို ထူထူထဲထ ဲ အတြင္းႏွဳတ္ခမ္းညိဳညိဳေလး ႏွစ္ဖတ္ရဲ႕ အလည္မွာ ေတ့လိုက္သည္။ ျဖဴေဖြးေနတ့ ဲ တင္စိုင္ႏွစ္လံုးၾကားက နီညိဳညိဳ ခေရပငြ ့္ေပါက္ေလးကို ေတ႔ေြ နရသည္။ ဖင္ပူးေတာင္းေထာင္ ပုံစံန႔ ဲ ပယင္းညိဳရဲ႕ တင္ပါးႀကီးေတြကို ကိုင္ထိန္းၿပီး ေဆာင့္သည္။ ပယင္းညိဳ ကြပ္ပ်စ္မွာ ခင္းထားတ့ ဲ ေစာင္ေပၚ ေခါင္းေလး ေဘးတိုက္ လွဲကာ တအင္းအင္းန႔ ဲ သူ ေဆာင့္ထည့္သမွ်ကို ခံေနသည္။ စိတ္ႀကိဳက္ေဆာင့္သည္။ ေနာက္တခါ ပုံစံေျပာင္းၾကေတာ့ ပယင္းညဳိက သူအေပၚက ေနခ်င္သည္တ့။ဲ ပယင္းညိဳရဲ႕ အလွအပေတြကို ေနရာေျပာင္းၿပီး ရွဳေဒါင့္တမ်ိဳးက ၾကည့္ရၿမင္ရျပန္ၿပီ။ သူ႔အေပၚတက္ခြထိုင္ကာ ေဆာင့္ေပးေနေသာ ပယင္းညိဳရဲ႕ မ်က္ႏွာလွလွေလး ရင္သားထြားထြားေတြကို အရသာခံၾကည့္ရင္း ေဆာင့္ေပးေနတာကို ေအာက္ဖက္ကေန ျပန္ေကာ့ထိုးေပးသည္။ ရင္စိုင္ႏွစ္မႊာက ေဆာင့္လိုက္တိုင္း တုန္ခါေနသည္။ ပယင္းညိဳ ႏွဳတ္ဖ်ားက ညည္းသံေတြ ၾကားေနရသည္။ ေခါင္းေလးကို ဘယ္ညာ ရမ္းခါရင္း တင္ပါးႀကီးေတြကို ေမႊ႕ေပးလိုက္ ၾကြလိုက္ ဖိခ်လိုက္န႔ ဲ တက္တက္ၾကြၾက ြ လုပ္ေပးေနတ့ ဲ ပယင္းညိဳကို သူ အရမ္းသေဘာက်သြားရသည္။ ဒီပုံစံန႔ ဲ ပယင္းညိဳ လမ္းဆံုးေရာက္သြားရသည္။ သူကေတာ့ မၿပီးေသး။ ပယင္းညိဳက ႏွဳတ္ခမ္းထူထူေလးေတြကို စူေထာ္ေပးသည္။ သူ႔လိင္တန္ကို ဒီႏွဳတ္ခမ္းေဖါင္းေဖါင္းေလးေတြအထဲကို ထိုးထည့္ခိုင္းသည္။ သူထိုးထည့္ေသာအခါ ပယင္းညိဳသည္ လွ်ာနဲ႔ ထိုးေမႊကာ စုတ္သည္။ သူက ထိုးေညႇာင့္ ပယင္းညိဳက စုတ္န႔ ဲ တေျဖးေျဖး ျမန္လာၿပီး ထူးကဲလွတ့ ဲ အရသာနဲ႔အတူ သူ သုတ္ေရေတ ြ တၿပံဳႀကီး ပယင္းညိဳရဲ႕ ပါးစပ္ထ ဲ ပန္းထုတ္ လိုက္သည္။ တကိုယ္လုံးက အေၾကာေတ ြ တဖ်င္းဖ်င္းန႔ ဲ တုန္ခါသြားေစတ့ ဲ အရသာထူးန႔အဲ တူ ၿပီး သြားရသည္။ ပယင္းညိဳလ ဲ သုတ္ေရေတြကို ေထြးမထုတ္ဘ ဲ ၿမိဳခ်လိုက္တာကို သူေတ႔လြ ိုက္ရသည္။ “ကာနယ္ ေကာင္းလားဟင္ အဆင္ေျပတယ္မွဳတ္လား” ၿံပံဳးၿပံဳးေလးေမးလိုက္တ့ ဲ ပယင္းညိဳကို “အင္း ေကာင္းတယ္ မင္းက တကယ္ကြ်မ္းတာဘ”ဲ လို႔ သူျပန္ေျပာရင္း ကြပ္ပ်စ္ေလးေပၚမွာ လွဲအိပ္လိုက္သည္။ ပယင္းညိဳက “ကာနယ္ ေက်နပ္တ့အဲ ထိ က်မ ျပဳစုေပးပါရေစ” လို႔ သူ႔ရင္ဘတ္မွာ ေခါင္းမွီၿပီး ေျပာသည္။ * * * ဖိုးက်ားကို တပ္မဟာဗဟိုက ေခၚေၾကာင္း ဗိုလ္မွဳးေစာဒိုး လာေျပာလို႔ အားခ်င္း ထြက္ခ့ရဲ သည္။ တပ္မဟာဗဟိုသည္ သူတို႔ရဲ႕ အႀကီးဆုံး စစ္စခန္းႀကီး ျဖစ္သည္။ တဖက္ႏိုင္ငံန႔ ဲ အလနြ ္နီးကပ္သည္။ ႀကီးမားတ့ ဲ ကတုတ္က်င္းေတ ြ ဘန္ကာေတြန႔ ဲ အခိုင္အမာ တည္ေဆာက္ထားသည္။ တပ္မွဴး ဗ်ဴဟာမွဴးေတ ြ အစည္းအေ၀း တက္ေရာက္ရတာ ျဖစ္သည္။ သူတို႔ရဲ႕ စစ္ေဒသ ကြပ္ကဲေရး ဗ်ဴဟာမွဴး ဗိုလ္ခ်ဳပ္အက္ဒ၀င္က ဖိုးခြားကို သီးျခားေခၚယူေဆြးေႏြးတာေၾကာင့္ လိုအပ္တာထက္ တရက္ပိုၾကာသြားသည္။ သူတို႔အျပန္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အက္ဒ၀င္က သူတို႔စခန္းအတြက္ ေဆးမွဴးလိုအပ္ေနတာ သိသည္ ဆိုၿပီး ေဆးမွဴးတေယာက္ ထည့္ေပးလိုက္မည္လို႔ ေျပာသည္။ “ကာနယ္ လာ တခါထဲ ေဆးမွဴးအတြက္ သြားေျပာမယ္ က်ဳပ္န႔လဲ ိုက္ခ့ ဲ ေဆးရုံကို” ဗိုလ္ခ်ဳပ္အက္ဒဟင္န႔ ဲ သူ႔ရုံးကေန ေဘာ္လုံးကြင္းကို ျဖတ္ၿပီး ေဆးရုံအေဆာက္အဦးဆီကို ေလွ်ာက္ခ့ၾဲကသည္။ ဌာနခ်ဳပ္ရဲ႕ ေဆးရုံက အုတ္ခံသြပ္မိုး ျဖစ္ၿပီး အေရွ႕မွာ ျမန္မာအဂၤလိပ္ ႏွစ္ဘာသာန႔ ဲ ေဆးရုံလို႔ ေရးထားတ့ ဲ ဆိုင္းဘုတ္ ရိွေနသည္။ “တပ္မင္း က်ေနာ္တို႔ ရိုင္ဖယ္ေတြ သိပ္ေဟာင္းေနၿပီ တိုက္ပြဲေတြမွာ တခ်ိန္လံုး ဂ်မ္းျဖစ္ေနတယ္” “ကာနယ္ ဒါကို ေနာက္မွ ေဆြးေႏြးမယ္ အခု ေဆးမွဴးကိစၥ သြားေျပာၾကရေအာင္” ေဘာ္လံုးကြင္းထဲမွာ တပ္သားသစ္မ်ား ကို စစ္သင္တန္း ေပးေနသည္။ ျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာ ေကာင္မေလးေတြလဲ ပါသည္။ ဖိုးက်ားသည္ တပ္မင္းေျပာေနတာေတကြ ို စိတ္မ၀င္စားဘ ဲ ေကာင္မေလးေတြကို ေငးေနသည္။ ေဆးရုံထဲကို ၀င္ခ့ၾဲကေတာ့ ေဆးရုံတာ၀န္ခံ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာမိုးန႔ ဲ ေတ႔ရြ သည္။ ေဒါက္တာဒီဘိုရာမိုးဆိုတာ ခပ္ငယ္ငယ္ ဆရာ၀န္မေလးဘဲ။ အိုး။ ဂ်ဴတီကုတ္ျဖဴျဖဴေအာက္မွာ ရင္ေတြက မို႔ေမာက္ေနသည္။ ခါးကေတာ့ နဲနဲတုတ္မလားမသိဘူး။ အင္း တင္ပါးႀကီးေတြကလ ဲ ေတာင့္တင္းသည္။ စြင့္ကားသည္။ တပ္မင္းက ေဆးမွဴးတေယာက္ ထည့္ေပးလိုက္ရမည္ လို႔ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာမိုး ကို ေျပာသည္။ “ျဖစ္တယ္ေလ ထည့္ေပးလိုက္ပါမယ္ ဒီးနာကို ထည့္ေပးလိုက္မယ္ တပ္မင္း” ေဒါက္တာမေလးက ၿပံဳးၿပံဳးေလးန႔ ဲ ေျပာလိုက္သည္။ ေဘးက အစိမ္းပုတ္ေရာင္ယူနီေဖါင္းန႔ ဲ ေကာင္မေလးကို “ေဖါေဖါ ဒီးနာ သြားေခၚလိုက္” လို႔ လွည့္ေျပာလိုက္သည္။ တပ္မင္းက ဖိုးက်ားန႔ ဲ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာမိုးကို မိတ္ဆက္ေပးသည္။ “ကာနယ့္သတင္းေတြကေတာ့ ၾကားေနပါတယ္ ခုမွဘဲ ဆံုတာ” “ေဒါက္တာ့သတင္းေတြလဲ ၾကားေနရတာပါဘဲ ေစတနာရွင္ဆရာ၀န္မေလး ဆိုၿပီး” ေဒါက္တာဒီဘိုးရာမိုးက ဘာမွ ျပန္မေျပာဘဲ ၿပံဳးဘဲေနသည္။ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ေတာ့ ဒီေဒါက္တာမေလးသည္ ေတာ္ေတာ္ ခ်စ္စရာေကာင္းသည္ ဆိုတာ ေတ႔ရြ သည္။ ေဒါက္တာမေလး အပ်ိဳလား ဆိုတာ သူသိခ်င္ေနသည္။ ေဆးမွဴးဒီးနာ ေရာက္လာသည္။ သူ ေပ်ာ္သြားသည္။ သူ႔စခန္းကို ထည့္ေပးလိုက္မယ့္ ေဆးမွဴးဒီးနာသည္ တကယ့္အမိုက္စား အေခ်ာစားေလး ျဖစ္ေနလို႔ပါဘဲ။ ဒီးနာ သည္ သူ႔ခ်စ္သူ ဂ်င္းနီလိုဘဲ တေထာင္မွာတေယာက္ ေတာင္ မေတ႔ႏြ ိုင္တ့ ဲ ထိပ္တန္းအေခ်ာစားေလးတေယာက္ ပါလား။ သူငယ္ငယ္ထဲက ဂ်င္းနီရဲ႕ အလွအပနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာၾကရင္ ေကာင္မေလး တေထာင္မွာ သူ႔ဂ်င္းနီလို လွတာ တေယာက္ေတာင္ မေတ႔ရြ ဘူးလို႔ ေျပာေလ့ရိွသည္။ အခု ဒီးနာသည္ ဂ်င္းနီလိုရုပ္ မဟုတ္ေပမ့ ဲ တမ်ိဳးလွသည္။ မ်က္လုံး၀ိုင္းစက္စက္ မ်က္ႏွာသြယ္သြယ္ ႏွာတန္ေပၚေပၚ ႏွဳတ္ခမ္းထူထူေဖါင္းေဖါင္းေလးေတြန႔ ဲ ေတာ္ေတာ့္ကို လွသည္။ ဒီးနာသည္ သူ႔စခန္းမွာ ေဆးမွဴး အျဖစ္ ရိွေနေတာ့မည္ ဆိုေတာ့ သူန႔ ဲ ေန႔စဥ္အၿမ ဲ ေတ႔ေြ နေတာ့မွာ ျဖစ္သည္။ ေခ်ာေခ်ာလွလွ ေကာင္မေလးေတြန႔ ဲ ဘာမွ မလုပ္ရဘူးထား။ အနီးမွာ အတူတူ ကပ္ေနေနရတာကိုက သူတို႔ အလွအပေတြကိုလဲ ခံစားခြင့္ရၿပီး အရသာတမ်ိဳး ရွိေနသည္ လို႔ သူထင္သည္။ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာမိုးန႔ ဲ ဒီးနာတို႔ အလွခ်င္းၿပိဳင္ေနသည္။ ဂ်င္းနီန႔ ဲ ေ၀းေနတ့ ဲ အခ်ိန္ ဂ်င္းနီအေပၚ သစၥာရိွရမည္ ဆိုတာ သိရက္န႔ ဲ အလွအပေတြကို သူ သာယာေနသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အက္ဒ၀င္န႔ ဲ ေဒးက္တာဒီဘိုးရာမိုး စကားေကာင္းေနသည္။ ေဒါက္တာမကို ဖိုးက်ားက သူတို႔စခန္းဘက္ကို လာလည္ဖို႔ ဖိတ္ေခၚလိုက္သည္။ ဒီဘိုးရာမိုးက “က်မကလ ဲ အရမ္းအလုပ္မ်ားေတာ့ လာလည္ျဖစ္မယ္လို႔ ဂတိေတာ့ မေပးႏိုင္ဘူးေပါ့ ကာနယ္ ဟင္း ဟင္း အလုပ္န႔ ဲ လာျဖစ္ရင္ေတာ့ ကာနယ္န႔ ဲ ဆုံအုံးမွာပါ” လို႔ ေျပာေလသည္။ “က်ေနာ္တို႔ စခန္းကေတာ့ ဒီတပ္မဟာစခန္းန႔ ဲ ယွဥ္လိုက္ရင္ ဘာမွ မဟုတ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ ဒါေပမ့ ဲ က်ေနာ္ တဖက္ကမ္းမွာ ျဖစ္ျဖစ္ ေဒါက္တာ့ကို ဧည့္ခံမွာပါ” လို႔ သူေျပာလိုက္သည္။ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာမိုး က “အိုပင္း စီဇင္ Open Season ေရာက္လာရင္ ထိုးစစ္ေတြ စလာေတာ့မယ္ ဒီအခါ ဒါဏ္ရာ အနာတရေတြ မ်ားလာရင္ က်မတို႔ ေဆးရံုက အရမ္းအလုပ္မ်ားေတာ့တာ ကာနယ္ရဲ႕” လို႔ ေျပာရင္း ဒီးနာကို ေဆး၀ါးပစၥည္းေတြ ထည့္ေပးလိုက္ဖို႔ စီစဥ္ေနသည္။ တင္မင္းအက္ဒ၀င္က ေဒါက္တာဒီဘိုးရာမိုးန႔ ဲ ဖိုးက်ားကို ထမင္းအတူတူစားရေအာင္လို႔ ေခၚသည္။ ထမင္းက ဆန္ၾကမ္း၊ ဟင္းက ဟင္းသီးဟင္းရြက္မ်ိဳးစံုကို ေရာျပြန္းေပါင္းခ်က္ထားေသာ ဟင္း၊ ငါးပိေထာင္းစပ္စပ္န႔ ဲ မထူးဆန္းေပမ့ ဲ ဒီဘိုးရာမိုးန႔ ဲ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အတူတူ ထိုင္ၿပီး စကားလက္ဆံု ေျပာႏိုင္တာက အရသာရွိလွသည္။ ထမင္းစားၾကရင္း စကားေျပာၾကေတာ့ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာမိုးသည္ ေယာက်္ားမရိွတ့ ဲ လူလြတ္ အပ်ိဳတေယာက္ ဆိုတာ သိလိုက္ရသည္။ ဖိုးက်ားကို အိမ္ေထာင္ရိွလား ေမးေသာအခါ မရွိေၾကာင္း ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ ေဒါက္တာမေလးက တခစ္ခစ္ ရယ္ေမာၿပီး “မယံုပါဘူး” လို႔ ေျပာသည္။ “ဘာလို႔လဲ ေဒါက္တာရဲ႕” သူက ရီၿဖဲၿဖဲန႔ ဲ ျပန္ေမးသည္။ “အို ကာနယ္က အသက္က ငယ္တယ္ ပိန္ပိန္ပါးပါး ၾကည့္ေကာင္းတယ္ မိန္းမေတြ မႀကိဳက္ဘဲ ေနပါ့မလား” “ေဒါက္တာေရာပဲေလ ရုပ္ကလဲ ေခ်ာ သေဘာကလဲေကာင္း ဆရာ၀န္လဲျဖစ္ ဘာေၾကာင့္” “ေတာ္ ေတာ္ တေယာက္န႔တဲ ေယာက္ ေျမႇာက္ေနသလို ျဖစ္ေနၿပီ ခိခိ” တပ္မဟာဌာနခ်ဳပ္ကို လာရတာ ေဒါက္တာမ အေခ်ာေလးန႔ ဲ ခင္မင္ခြင့္ရသြားရတာ အျမတ္ဘဲ။ အျပန္မွာ ေဆးရုံကို ၀င္ၿပီး ႏႈတ္ဆက္ေသးေပမ့ ဲ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာမိုး မရိွ။ အေရးႀကီး လူနာကို ေတာထ ဲ သြားၾကည့္ေပးေနရသည္တ့။ဲ အျပန္ခရီးလမ္းမွာလ ဲ ေတာေတာင္ေတြကို ျဖတ္ေက်ာ္ရေပမဲ့ ေမာပမ္းသည္လို႔ ႕သူ မထင္ဘူး။ ဒီးနာ ဆိုတ့ ဲ အေခ်ာစား ေဆးမွဴးမေလးက သူတို႔န႔ ဲ ပါလာလို႔။ ဒီးနာ သူ႔အေရွ႕က ေလွ်ာက္ေနတ့အဲ ခါ ဒီးနာရဲ႕ တင္ပါးေတြကို သူေငးေမာေနမိသည္။ ဒီးနာ တင္ပါးေတြက တုန္ခါေနသည္။ ဟူး။ စိတ္ရိုင္းေတြ ၀င္ေနသည္။ ဟိုတေလာက ၾကံဳလိုက္ေသာ ပယင္းညိဳ ဆိုတ့ ဲ ေစာ္ကို သတိရသြားသည္။ ပယင္းညိဳသည္ စိတ္ပါလက္ပါ ရွိလွသည္။ သူကိုယ္တိုင္ကကို ေတာင့္တာမြတ္သိပ္ေနပုံရသည္။ အင္း ပယင္းညိဳန႔ ဲ တခါေလာက္ ထပ္ဆုံလိုက္ ၾကံဳလိုက္ခ်င္ေသးသည္။ ဒီးနာကို ၾကည့္ၿပီး သူ႔စိတ္ေတ ြ “လာ” ေနသည္။ ေတာက္ ေကာင္းလိုက္တ့ ဲ တင္ပါးေတ ြ ကိုင္ဆုပ္ၿပီး လုပ္လိုက္ရရင္ အီဆိမ့္ေနမွာဘဲ။ “ဟိတ္ ဒီးနာ” “ေ၀့ ဘာလ ဲ ကာနယ္” “နင္ ရီးစားရွိလား” “ခစ္ခစ္ ဘာလို႔ ေမးတာလဲ” “သိခ်င္လို႔ေပါ့” “ဘာလို႔ သိခ်င္တာလ”ဲ လွ်ာေတာ္ေတာ္ရွည္တ့ ဲ ကေလးမ။ ေကာင္မေခ်ာေခ်ာေလးမို႔ စိတ္ရွည္ေနတာ။ တျခားေကာင္တေကာင္သာ ျပန္ေမးခြန္းထုတ္ေနရင္ ဗ်င္းပစ္လိုက္တာ ၾကာၿပီ။ စိတ္ၾကမ္း လူၾကမ္းသမားကို ဘာမွတ္ေနသလ ဲ မသိဘူး။ “မေျပာခ်င္ေနဟာ” သူ ဒီးနာေဘးကေန ပန္းတက္ၿပီး ခပ္သုတ္သုတ္ ေလွ်ာက္သြားလိုက္ေတာ့လဲ ဒီးနာ ေျပးလိုက္လာသည္။ “ကာနယ္ စိတ္ဆိုးသြားတာလား ေဆာရီးေဆာရီး” သူဘာမွ မေျပာ။ ေျပာင္းျပန္ ေျပာင္းေအာက္ဆိုက္ လြယ္ထားေသာ ေအေက၄၇ရဲ႕ ေျပာင္းဖ်ားကို ဆုတ္ကိုင္ရင္း သြက္သြက္လွမ္းေနသည္။ ဒီးနာ သူ႔ေဘးက ေျပးလိုက္လာသည္။ ဒီးနာ ညာဖက္ခါးမွာ ပစၥတိုေသနတ္တလက္ အိတ္န႔ ဲ ခ်ိတ္ထားတာ ေတ႔ရြ သည္။ ရယ္ခ်င္သြားၿပီး “ဒီးနာ နင့္ေသနတ္က ဘာပစ္ဖို႔လ ဲ ဖါးျပဳပ္လား ပဒတ္လား ဖြတ္လား ဟားဟားဟား” လို႔ ေမးလိုက္ၿပီး ရယ္သည္။ ဒီးနာက “ကာနယ္ကလဲ ဒါလဲ လူေသႏိုင္ပါတယ္ ဟြန္း လာႏွိမ္ေနလိုက္တာ” လို႔ မ်က္ေစာင္းေလးထိုးကာ ေျပာသည္။ ဒီးနာရဲ႕ ခ်စ္စရာ အမူအရာေလးကို ၾကည့္ၿပီး အသဲယားေနသည္။ သူ႔ေပါင္ၾကားက အိပ္ေပ်ာ္ေနတ့ ဲ ေျမြနဂါးက လူးလြန္႔လာသည္။ ႏိုးထလာသည္။ ေစာေစာက လမ္းခုလတ္မွာ သူတို႔ ခဏ နားသည္။ ပါလာတ့ ဲ ဘီစကစ္မုန္႔န႔ ဲ ေရ စားေသာက္ၾကသည္။ ဒီးနာ ေသးေပါက္ဖို႔ ၿခံဳထဲ ၀င္ထိုင္ဖို႔လုပ္ဆ ဲ ေျမြတေကာင္ကို ေတ႔လြ ိုက္လို႔ ေၾကာက္သြားၿပီး ခပ္လွမ္းလွမ္းက သစ္ပင္အုပ္ေလးမွာ သြားေပါက္မည္ ဆိုၿပီး သူ႔ကို အေဖၚလိုက္ခ့ဖဲ ို႔ ေခၚသည္။ ဒီးနာရဲ႕ တင္ကားကားေတ ြ တုန္ခါေနတာကို တလမ္းလုံး ေတ႔လြ ာေတာ့ သူ ဒီလို လိုက္သြားဖို႔ စိတ္၀င္စားသည္။ ဒီးနာက သူ႔ရဲေဘာ္ေတြန႔ ဲ ေ၀းတဲ့ ေနရာ ေရာက္ေတာ့ “ကာနယ္ မၾကည့္န႔ေဲ နာ္” ဆိုၿပီး ေသးထိုင္ေပါက္သည္။ သူ မၾကည့္ဘ ဲ ဘယ္ေနမလဲ။ ဒီးနာရဲ႕ တင္ပါးေဖြးေဖြးျဖဴျဖဴႀကီးေတြကို ေတ႔လြ ိုက္ရသည္။ ေျမြနဂါးက ေခါင္း ဆတ္ကန ဲ ေထာင္လာေတာ့တာဘဲ။ ဒီးနာကို ထန္ရင္း စခန္းကို ျပန္ေရာက္ခ့သဲ ည္။ ပင္ပန္းလာတာမို႔ သူ႔တဲထ ဲ သူ အရက္ပုလင္းဖြင့္ကာ ရွန္စုံန႔ ဲ အတူ ထိုင္ေသာက္သည္။ စခန္းက ထမင္းခ်က္ တာ၀န္ခံ ထီးမူက ဂ်ီသားေျခာက္မီးဖုတ္ လာပို႔သည္။ လမ္းတေလွ်ာက္လံုး ဒီးနာရဲ႕ တင္ပါးႀကီးေတြကို ၾကည့္ၿပီး စိတ္ေတ ြ ျပင္းထန္ခ့တဲ ာ အခု ထီးမူ သူ႔တဲထ ဲ ၀င္လာေသာအခါ ထီးမူရဲ႕ ေျပာက္ၾကား ေဘာင္းဘီအတိုေအာက္က တင္ပါးႀကီးေတြကို ေတ႔ရြ ေတာ့ သူ႔စိတ္ေတ ြ ထန္လာျပန္သည္။ ထီးမူက အသက္ကလ ဲ သံုးဆယ္ေက်ာ္ ကိုယ္လံုးကိုယ္ထည္ကလဲ ခပ္တုတ္တုတ္။ ထီးမူ တင္ပါးႀကီးေတြက ေတာင့္တင္း ထယ္၀ါ သည္။ ရင္သားေတြက တင္းထြားသည္။ ရြက္ၾကမ္းေရက်ိဳေပမ့ ဲ အသားျဖဴလြန္းလို႔လားမသိဘူး။ ၾကည့္ရတာ စိတ္ေတ ြ လာသလိုဘဲ။ ထီးမူကို စိတ္ေတြ လာေနၿပီး မျပန္ခိုင္းဘဲ သူ႔ကို ဇက္ေက်ာဆြဲေပးဖို႔ ေျပာသည္။ ဒီးနာကို လမ္းတေလွ်ာက္ အရမ္းထန္လာခ့ေဲ တာ့ အရင္တုံးကဆို လွည့္မၾကည့္ခ်င္တ့ ဲ ထီးမူကို အခု စိတ္ေတ ြ လာေနသည္။ “ရွန္စံု” “ဟုတ္ ကာနယ္” “ကင္းေတြ သြား စစ္ကြာ” “ဟုတ္ ကာနယ္” ရွန္စံု ေသနတ္ကို ဆြဲကာ တဲထဲက ထြက္သြားသည္။ တံခါးကို ဆြဲပိတ္သြားသည္။ သူသိသည္။ ရွန္စံု ျပန္လာမွာ မဟုတ္ဘူး။ အရမ္းကို အလိုက္သိတ့ ဲ ေကာင္။ ထီးမူက ေခြးေျခပုေလးမွာ ထိုင္ေနတ့ ဲ သူ႔အေနာက္ဖက္ကေန သူ႔ဇက္ပိုးကို ႏိွပ္ေပးေနသည္။ ထီးမူ လက္က အားသန္သည္။ လက္ေပါက္သည္။ “အင္း ေကာင္းတယ္ဟာ နင္က ေတာ္ေတာ္ ႏွိပ္တတ္တာဘဲ ထီးမူနင္ ခ်က္တာ ျပဳတ္တာ အဆင္ေျပရဲ႕လား စခန္းက လူေတြ အတြက္ နင္ ခ်က္ျပဳတ္ေနတာ လိုတာရွိရင္ ငါ့ကို ခ်က္ခ်င္းေျပာ ဟုတ္လား” “ဟုတ္က့ ဲ ကာနယ္ ေအးခ်မ္းေနတ့ ဲ အခုလို အခ်ိန္ဆို ရိကၡာက လုံေလာက္လို႔ ဟင္းေကာင္းလ ဲ မၾကာခဏ ခ်က္ေကြ်းႏိုင္ပါတယ္ အင္း ပြင့္လင္းရာသီ ေရာက္လာၿပီး ထိုးစစ္ေတြ စလာၿပီ ဆိုရင္ လမ္းေတြ ျပတ္ေတာက္ ရိကၡာျပတ္ၿပီး ေတာထဲက ရတ့ ဲ အင္ဥတို႔ ေတာဆူးပုပ္တို႔ ၾကခတ္မွ်စ္တို႔ ရရာန႔ ဲ ေကြ်းရေတာ့တာဘဲေလ ကာနယ္” “နင္တခါ ခ်က္တာ ငါ စားဖူးပါတယ္ ဖလံေတာင္ေ၀ွးေၾကာ္ေလ ဟား ဟား ေကာင္းတယ္ဟ” “ကာနယ္ ႀကိဳက္ရင္ ထီးမူ ေၾကာ္ေကြ်းမယ္ေလ ဟီး” “ထီးမူ နင့္လင္ ေသတာ ဘယ္ေလာက္ ၾကာပလဲ” “ႏွစ္ႏွစ္ရွိၿပီ ကာနယ္” “နင္ ေနာက္လင္ မယူဘူးလား” “အိုး ကာနယ္ကလဲ ေနာက္ေနျပန္ၿပီ” “ဟားဟား နင့္လို လုံးႀကီးေပါက္လွကို ယူခ်င္တ့ေဲ ကာင္ေတ ြ အမ်ားႀကီး ရိွမွာပါ” “ကာနယ္ကလဲ ေလွ်ာက္ေျပာေနတယ္ ခစ္ခစ္” “တကယ္ ထီးမူ နင္သိပ္ေတာင့္တယ္ဟာ နင့္ဖင္ႀကီးေတြက ဟူး ေကာ့တင္းေနတာဘဲ” “ခစ္ခစ္ ကာနယ္ႀကိဳက္လို႔လား က်မကို ျပစ္မွားေနတာေပါ့ေလ” သူ႔ကို ႏိွပ္ေပးေနတ့ ဲ ထီးမူလက္ကို ဖမ္းဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး သူ႔ေပါင္ၾကားကို သြင္းလိုက္သည္။ “ဟယ္ေတာ့ ကာနယ့္ဟာႀကီး ေထာင္ေနတယ္ ခိခိ က်မကို ႀကိဳက္လို႔လား” “ေအး ငါ တအား ထန္ေနတယ္ဟာ ထီးမူ” ထီးမူ သူ႔ေဘာင္းဘီဇစ္ကို ဆြဲခ် ဖြင့္လိုက္သည္။ လက္က ေဘာင္းဘီထဲကို ၀င္သြားၿပီး မာေက်ာၿပီး ေထာင္ေနတ့ ဲ သူ႔တန္ဆာကို ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ ထီးမူ သူ႔တန္ဆာကို ဆုပ္ကိုင္ထားေနၿပီ။ ထိပ္ဖူးဒစ္ကို ဖြဖြေလး နယ္ေပးေနသည္။ လင္ရိွခ့ဘဲ ူးေသာ ထီးမူသည္ ကြ်မ္းၿပီးသား။ သူ႔ကို ကြင္းတိုက္ေပးေနၿပီ။ သူ႔တန္ဆာႀကီး တင္းသထက္တင္း ႀကီးသထက္ႀကီးလာၿပီး မတ္မတ္ေထာင္ေနသည္။ သူ ထီးမူ ရင္သားေတြကို လွမ္းစမ္းလိုက္လို႔ ထီးမူက အလိုက္တသိ ၀တ္ထားတ့ ဲ အစိမ္းေရာင္ပုတ္ေရာင္ တီရွပ္ကို ခြ်တ္ေပးလိုက္သည္။ ဘရာစီယာ ခံမ၀တ္ထားလို႔ တီရွပ္ ခြ်တ္လိုက္တာန႔ ဲ ထီးမူရဲ႕ ရင္သားေတြက ဘာြ းကန ဲ ျမင္လိုက္ရသည္။ ျဖဴ၀င္းလုံး၀န္းတ့ ဲ ရင္စိုင္ေတြက သူထင္တာထက္ ပိုၾကည့္လို႔ေကာင္းသည္။ သူ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္ၿပီး ေဘာင္းဘီကို ခြ်တ္လိုက္သည္။ ထီးမူက သူ႔အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ခြ်တ္ခ်လိုက္သည္။ ေျဗာင္းကနဲ သူ႔တန္ဆာႀကီးက လွဳပ္ခါၿပီး ထြက္လာသည္။ ဒစ္လံုးၿပဲႀကီးထိပ္က အေပါက္ေလးက အေရၾကည္ေလးေတ ြ စီးက်ေနသည္။ ထီးမူက တန္ဆာအရင္းပိုင္းကေန ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ငုံစုတ္လိုက္ခ်ိန္ သူကလည္း ထီးမူရဲ႕ ရင္သားထြားထြားေတြကို ဖ်စ္ညွစ္ ဆုပ္နယ္လိုက္သည္။ ႏို႔သီးဖုနီနီေလးေတြကို သူ စမ္းလိုက္သည္။ ႏို႔သီးေလးေတြက မာတင္းေနသည္။ ထီးမူ စုတ္ၿပီ။ ျပတ္ ပြပ္ ျပတ္ ပြပ္ အသံေတြ ထြက္ေနသည္။ ထီးမူ အစုတ္ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းသည္။ သူ႔ဒစ္လံုးၾကားကို ႏွဳတ္ခမ္းေတြက ပြတ္တိုက္ေနတာ ခံလို႔ အရမ္းေကာင္းသည္။ “အား အိုး ဟားဟား အား ရွီး” ထီးမူရဲ႕ ရင္စိုင္ထြားထြားေတြကို သူ အပီအျပင္ ဆုပ္နယ္သည္။ “ေတာက္ ေကာင္းလိုက္တ့ ဲ ႏို႔ေတြ ထီးမူ ႏို႔ႀကီးမ” ထီးမူသည္ သူ႔ရင္သားေတြကို ခ်ီးမြမ္းလိုက္လို႔လား မသိဘူး။ တအားကို ပညာေတြသံုးၿပီး သူ႔ဒုတ္ကို စုတ္ေပးေတာ့ သူလဲ ထီးမူ ပါးစပ္ထဲကို ထိုးေဆာင့္မိေနသည္။ “အား အားအား ေကာင္းတယ္ အင္း ရပ္ေတာ့ ထီးမူ ရပ္ေတာ့” ထီးမူ သူ႔တန္ဆာေခ်ာင္းႀကီးကို ပါးစပ္ကေန မခြ်တ္ခ်င္ ခြ်တ္ခ်င္န႔ ဲ ခြ်တ္ခြာလိုက္ၿပီး “ကာနယ္ ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္ထီးမူ စုတ္တာ မႀကိဳက္လို႔လား” လို႔ စိုးရိမ္တႀကီး ေမးသည္။ “နင္စုတ္တာ အရမ္းေကာင္းလို႔ ငါ ၿပီးသြားမွာ စိုးလို႔ ရပ္ခိုင္းတာ ဟ ငါ မၿပီးလိုက္ခ်င္ေသးဘူး” ထီးမူ စုတ္ထားတ့ ဲ သူ႔တန္ဆာႀကီးသည္ သံမဏိေခ်ာင္းႀကီးလိုဘ ဲ မာေက်ာေတာင္မတ္ေနသည္။ ထီးမူရဲ႕ တံေတြးေတြန႔ ဲ စိုၿပီး ေျပာင္လက္ေနဆဲ။ “ထီးမူ ေဘာင္းဘီ ခြ်တ္ဟာ နင့္ဖင္ႀကီးေတြ ျပစမ္း” ထီးမူ ေဘာင္းဘီ ခြ်တ္လိုက္သည္။ ပင္တီအနက္ေလးက အသားျဖဴေသာ ထီးမူ ကိုယ္မွာ ထင္းေနသည္။ ေပါင္တန္ေဖြးေဖြးၾကားကို သူ႔လက္ဖ၀ါးႀကီး ေရာက္သြားသည္။ မို႔ေဖါင္းတ့ ဲ ထီးမူရဲ႕ အဂၤါစပ္ႀကီးက အိေနသည္။ အေရေတ ြ ရႊဲေနသည္။ “ထီးမူ နင္ ေစာက္ပတ္ အယက္ခံဘူးလား” “ကာနယ္ကလ ဲ ဘာေတ ြ ေလွ်ာက္ေမးေနလ ဲ သိပါဘူး” ထီးမူရဲ႕ ပင္တီအနက္ေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္န႔ ဲ ဆြဲခြ်တ္ခ်လိုက္သည္။ ေပါင္တန္ျဖဴျဖဴတုတ္တုတ္ေတ ြ ၾကားက ႀတိဂံပုံ ေနရာေလးမွာ အေမႊးမဲမဲေလးေတ ြ က အသားျဖဴလြန္းတ့ ဲ ထီးမူရဲ႕ ဆီးခုံ ျဖဴျဖဴေအာက္မွာ ထင္ေနသည္။ ထီးမူကို ကြပ္ပ်စ္ေပၚ တက္ခိုင္းလိုက္သည္။ ဒီေတာ့မွ ထီးမူရဲ႕ ေရႊၾကဳတ္ႀကီးကို ေသေသခ်ာခ်ာႀကီး သူ ျမင္ရေတာ့သည္။ ၀ွဴး ႀကီးလိုက္တ့ ဲ အဖုတ္ႀကီး။ မုန္႔ေပါင္းႀကီးလိုဘဲ။ ကပြ ္ပ်စ္ေအာက္ ဒူးေထာက္ၿပီး အေရေတြ ရႊဲေနတ့ ဲ ေဖါင္းမို႔တ့ ဲ မုန္႔ေပါင္းႀကီးကို သူ လွ်ာန႔ ဲ ကုန္းယက္ၿပီ။ “အား အား အင္ ဟင္ အို ကာနယ္ ကာနယ္ အိုး ဟင့္ဟင့္” ထီးမူမွာ လင္ေသဆုံးၿပီးထဲက ေယာက်္ားန႔ ဲ မလုပ္ျဖစ္ေတာ့လို႔ ျပတ္လပ္ဆာေလာင္ေနရတာ ကာနယ္ဖိုးက်ားက အဂၤါစပ္ကို လွ်ာႀကီးန႔ ဲ တျပတ္ျပတ္ ဖိဖိယက္ေလေသာအခါထနြ ္႔ထြန္႔လူး ေနရၿပီ။ ဖိုးက်ားလ ဲ ထီးမူသည္ သူယက္လိုက္တိုင္း တင္ပါးႀကီးေတြက ဟိုေျပး ဒီေျပး ေရွာင္တိမ္းေနလို႔ ထီးမူးတင္ပါးႀကီးေတြကို သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္န႔ ဲ တအားဆုပ္ကိုင္ၿပီး ဖိဖိယက္ေနသည္။ ဖိုးက်ား လွ်ာႀကီးက ထီးမူရဲ႕ အစိကို အရမ္းထိုးဆြေနလို႔ ထီးမူ ဆက္ အယက္မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ကာနယ့္ကို အယက္ရပ္ၿပီး တက္ေဆာ္ေစခ်င္ေနၿပီ။ “အားအား အား ေတာ္ ေတာ္ ေတာ္ၿပီ ကာနယ္ က်မက်မမရေတာ့ဘူး” ဖိုးက်ား ထီးမူ ေပါင္တန္ေတြၾကားကေန မ်က္ႏွာခြာလိုက္သည္။ သူ႔မ်က္ႏွာမွာ အေရေတြ ေပပြေနသည္။ “ဘာျဖစ္လို႔လဲ ထီးမူ” “က်မ လိုခ်င္ေနၿပီ တအား ယားတယ္ ကာနယ္ လုပ္ပါေတာ့” ထီးမူ အေျပာကို ဖိုးက်ား သေဘာက်သြားသည္။ ထီးမူကို ကြပ္ပ်စ္မွာ ကန္႔လန္႔ျဖတ္ လွဲအိပ္ခိုင္းၿပီး သူက ကြပ္ပ်စ္ေအာင္ကေန မတ္တပ္ရပ္ၿပီး ထီးမူကို လုပ္ဖို႔ ေပါင္တန္ျဖဴတုတ္တုတ္ေတြကို ၿဖဲကားလိုက္သည္။ နီညိဳညိဳ ႏွဳတ္ခမ္းသားထူထူက သူ႔ကို ဖိတ္ေခၚေနသည္။ အေရေတြေရာ သူ႔တံေတြးေတြေရာ စိုေနေျပာင္ေနတ့ ဲ ထီးမူရဲ႕ ေရႊၾကဳတ္ႀကီးထဲကို သူ႔တန္ဆာကို ထိုးသြင္းလိုက္သည္။ ဖ်တ္ကနဲ ဂ်င္းနီမ်က္ႏွာေလးကို ျမင္ေယာင္သည္။ ဂ်င္းနီကို အရမ္းလြမ္းသည္။ သတိရသည္။ ငါ့၀မ္းပူဆာ မေနသာ ဆိုသလို သူ႔တန္ဆာကို အစာေကြ်းတ့အဲ ေနန႔သဲ ာ တျခားမိန္းမေတြန႔ ဲ လုပ္ျဖစ္ေပမ့ ဲ သူတကယ္ ခ်စ္တာက ဂ်င္းနီ တေယာက္ထ။ဲ ထီးမူကို စထိုးေဆာင့္ခ်ိန္ ဂ်င္းနီကို သတိရျမင္ေယာင္သြားၿပီး သူ ဆက္ မလုပ္ခ်င္ေတာ့။ “ဟင္ ကာနယ္ ဘာျဖစ္လဲ ဘာျဖစ္လဲ” ထီးမူက သူရပ္လိုက္လို႔ အလန္႔တၾကား ေမးသည္။ “ဘာမွ မျဖစ္ဘူး” ထီးမူ တအားလိုခ်င္ေနတာေၾကာင့္ လုပ္လက္စန႔ ဲ ေကာင္းေအာင္ ဖိုက္ေပးလိုက္ပါမယ္ေလလို႔ သူ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၿပီး ေရေရလည္လည္ ထိုးေဆာင့္ေပးလိုက္သည္။ ထီးမူရဲ႕ ေျခေထာက္ေတြကို ပုခုံးေပၚ ထမ္းတင္ၿပီး အားန႔မဲ ာန္န႔ ဲ ေဆာင့္ေပးသည္။ ထီးမူ ေအာ္သံေတြက တဲျပင္ကေတာင္ ၾကားႏိုင္မည္ ထင္တာဘဲ။ တဖံုးဖံုး အသံေတြ ျမည္သည္။ ထီးမူ ရင္စိုင္ေတ ြ တုန္ခါရမ္းေနသည္။ သူ႔တကိုယ္လုံး ေခြ်းေတ ြ ရႊဲေနသည္။ ထီးမူ အရင္ၿပီးသြားေအာင္ ဆက္တိုက္ ဒလစပ္ ေဆာင့္ထည့္ပစ္လိုက္သည္။ ထီးမူ ၿပီးသြားေတာ့ သူ ဆက္မလုပ္ေတာ့။ ဂ်င္းနီကို သတိရၿပီး သူ႔ကိုယ္သူ အျပစ္ရွိသလိုႀကီး ခံစားလိုက္ရလို႔။ “ဟင္ ကာနယ္ မၿပီးေသးဘူး မဟုတ္လား ၿပီးေအာင္ လုပ္ေလ ထီးမူ ဘယ္လို ေနေပးရမလဲ” “နင္ၿပီးသြားတယ္မွဳတ္လား” “အင္း ၿပီးတယ္” “ေကာင္းလား” “ခိခိ ေကာင္းတယ္ ကာနယ္ အရမ္း” “ၿပီးတာဘ ဲ နင္ေကာင္းဖို႔ အေရးႀကီးတယ္” သူ ေဘာင္းဘီကို ေကာက္စြပ္ၿပီး ေဆးျပင္းလိပ္ကို မီးညွိလိုက္သည္။ ၀ါးစားပြဲေပၚက ေအေက ၄၇ ေမာင္းျပန္ကို ေကာက္ယူလိုက္ၿပီး တဲထဲက ထြက္သြားသည္။ ထီးမူ သူ႔ကို နားမလည္သလို ေငးၾကည့္ေနသည္။ ဂ်င္းနီဆီ သြားမယ္။ ဂ်င္းနီကို သြားေတ႔မြ ယ္။ * * * “ဂ်င္းနီဆီ သြားမလုိ႕” သူ႔စကားေၾကာင့္ ရွန္စုံန႔ ဲ ေမာရွည္ ဆတ္ကန ဲ ေခါင္းေတြ ေထာင္လာကာ သူ႔ကို ၾကည့္လိုက္ၾကသည္။ “ဘာလဲ မင္းတို႔ ဘာေျပာခ်င္လို႔လဲ ငါ မင္းတို႔ကို အသိေပးေနတာမင္းတို႔ကို တိုင္ပင္တာ မဟုတ္ဘူး ခြင့္ေတာင္းေနတာ မဟုတ္ဘူး” ရွန္စုံက “ျဖစ္ပါ့မလား ကာနယ္” လို႔ ေလသံေပ်ာ့ေပ်ာ့န႔ ဲ ေမးသည္။ ေမာရွည္က “ကာနယ္ ၿမိဳ႕ကို သြားတာ တပ္မဟာဗဟို က ႀကိဳက္ပါ့မလား” လို႔ ေျပာသည္။ “ေဟ့ေကာင္ ငါ ၿမိဳ႕ကို သြားမွာ တပ္မဟာဗဟိုက ဘယ္လိုသိမလဲ မင္းသြားေျပာမွ သိမွာ” “အစိုးရ စစ္တပ္န႔ ဲ ရဲန႔တဲ ိုးမွာ စိုးတယ္ ကာနယ္ က်ဳပ္တို႔လ ဲ လိုက္ခ့ေဲ ပးမယ္” “မလိုဘူး ငါတေယာက္ထဲသြားမယ္ မင္းတို႔ပါမွ လူသိကုန္မယ္” ရွန္စုံန႔ ဲ ေမာရွည္တို႔ မ်က္ႏွာပ်က္ေနသည္။ ေၾကာက္လို႔ တားလ ဲ မတားရဲၾက။ “မင္းတု႔ ိ ၿမိဳ႕နားအထိ လိုက္ခ်င္လိုက္ခ့ၾဲကေပါ့ ၿမိဳ႕ထဲေတာ့ ငါတေယာက္ထ ဲ ၀င္မယ္” “ဟုတ္ ကာနယ္” ရွန္စုံတို႔ သူ႔အတြက္ စိုးရိမ္လို႔ မသြားေစခ်င္တာကို ဖိုးက်ား သေဘာေပါက္သည္။ သိသည္။ သို႔ေပမ့ ဲ ဂ်င္းနီကို ေတ႔ခြ ်င္စိတ္ေတြကို တားဆီးလို႔ မရဘူး။ သူ မုတ္ဆိတ္ ပါးသိုင္းေမြးေတ ြ ရိပ္သင္သည္။ သာြ းတိုက္ ေရခ်ိဳးသည္။ ဆံပင္ကေတာ့ ရွည္ေနဆဲ။ ကိစၥမရွိပါဘူး ဆံပင္ကေတာ့။ ၿမိဳ႕ထဲ၀င္ရမွာမို႔ ေသနတ္ကေတာ့ အတိုဘဲ ယူလို႔ရမယ္။ အင္း လိုလိုမယ္မယ္ အတို ႏွစ္လက္ ယူသြားမယ္။ ဂ်င္းနီအတြက္ လက္ေဆာင္။ သူတဖက္ကမ္းသြားတုံးက ၀ယ္ထားတ့ ဲ စိန္ဆြဲႀကိဳးေလးကို ေပးမည္။ သြားဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ခ်ိန္ တပ္မဟာဗဟိုဌာနခ်ဳပ္က အမိန္႔၀င္လာသည္။ သူ စခန္းတခုကို အင္အားသြားျဖည့္ရမည္။ ႀကီးၾကပ္ကြပ္ကဲရမည္တ့။ဲ ခ်က္ခ်င္းႀကီး ခရီးထြက္ရမည္မို႔ ဂ်င္းနီရိွတ့ ဲ ၿမိဳ႕ထဲကို သူ မသြားႏိုင္ေသးဘူး။ သူသြားရမယ့္စခန္းက စေနႏွစ္ခိုင္ေတာင္ကုန္းတ့။ဲ ၾကံၾကံဖန္ဖန္ ဘယ္သူ နံမည္ေပးထားသလဲ မသိဘူး။ ႏွစ္လံုးတြဲရက္ ေတာင္ပူစာညီေနာင္ကို ေခၚတာ။ ဂ်င္းနီကို အရမ္းေတြ႔ခ်င္ေနေပမ့ ဲ အလုပ္တာ၀န္ကို ဦးစားေပးရၿပီ။ သူန႔အဲ တူ ေဆးမွဴးဒီးနာ လိုက္လာလို႔ အပ်င္းေတာ့ ေျပသည္။ ဒီးနာရဲ႕ တင္ပါးႀကီးေတြကို သူ ေငးရင္း စိတ္န႔ ဲ ျပစ္မွားရင္း သြားရလို႔။ စေနႏွစ္ခိုင္စခန္း ကို ေရာက္ေတာ့ ၾကာအင္းရြာဖက္က လာတ့သဲ ူတို႔တပ္သားေတြက ဂ်င္းနီ ေက်ာင္းပိတ္ရက္မို႔ ရြာကို ျပန္ေရာက္ေနသည္ လို႔ ေျပာျပတာန႔ ဲ သူ ဂ်င္းနီန႔ ဲ တအားေတ႔ခြ ်င္မိၿပီး ၾကာအင္းရြာဖက္ကို သြားဖို႔ အေၾကာင္းတခု ျပၿပီး စခန္းကို ဗိုလ္တလူး ဆိုတ့ ဲ သူ႔လက္ေအာက္က ေကာင္တေကာင္ကို တာ၀န္ခံအျဖစ္ ထားခ့ၿဲပီး ထြက္လာခ့သဲ ည္။ ဒီတခါသြားတာက အလုပ္အေၾကာင္းျပၿပီး သြားတာမို႔ သူန႔ပဲ ါသြားတ့ ဲ လူအင္အားက မနည္းလွဘူး။ ၾကာအင္းရြာကို ေရာက္ေတာ့ သူ႔လူေတြကို ရြာျပင္မွာဘ ဲ ထားခ့ၿဲပီး သူ ရွန္စုံ ေမာရွည္ ကလင္တန္တို႔န႔ဘဲ ဲ ၀င္သြားသည္။ တရြာလုံး တိတ္ဆိတ္ေနသည္။ ရြာျပင္မွာ စခန္းခ်လိုက္တ့ ဲ ဖိုးက်ားရဲ႕ ေနာက္လိုက္ဗိုလ္ပါ တအုပ္တမႀကီးေၾကာင့္ ထင္သည္။ ရြာထိပ္က သူန႔အဲ ရမ္းခင္မင္တ့ ဲ ဦးပီတူးရဲ႕ အိမ္ကို ၀င္လိုက္သည္။ ဦးပီတူးရဲ႕ မိန္းမကို ဂ်င္းနီဆီ သြားအေၾကာင္းၾကားခိုင္းလိုက္သည္။ သူႀကီးဦးေဂ်ာ္နီ ျပာျပာသလဲ ေျပးလာသည္။ “ကာနယ္ ေရာက္ေနတယ္ ၾကားလို႔ ေျပးလာတာ က်ေနာ္႕အိမ္ကို ဘာလို႔မလာလဲ ကာနယ္” ခါတိုင္းလို ေျပာက္ၾကား ပုံဖ်က္ ယူနီေဖါင္းန႔ ဲ မဟုတ္ဘ ဲ အျပာေရာင္ ရင့္ရင့္ လီဗိုက္စ္ ဂ်င္း ေဘာင္းဘီ ဂ်င္းရွပ္န႔ ဲ ျဖစ္ေနလို႔ ဖိုးက်ားကို သူႀကီးဦးေဂ်ာ္နီ ထူးဆန္းေနသည္။ ခါတိုင္းလို ပိဳြင့္ဖိုးဖိုက္ႀကီးလ ဲ ခါးမွာ ထိုးမထားဘူး။ ေၾကာက္လို႔ ေမးေတာ့ မေမးရဲဘူး။ “ဒီအိမ္က ရြာအစြန္မွာမို႔ က်ဳပ္ သေဘာက်လို႔ က ဲ သူႀကီး က်ဳပ္ ေကာင္မေလး လာေတာ့မယ္ ခင္ဗ်ားလ ဲ ျပန္ေတာ့” “ဟုတ္ ဟုတ္ ကာနယ္” ေဟာ။ ေျပာရင္းဆိုရင္း ဂ်င္းနီ လာၿပီ။ ခ်စ္သူေခ်ာေလးသည္ ဦးပီတူး ၿခံေပါက္၀ကေန ၀င္လာေနသည္။ ဦးပီတူးအိမ္က မီးေတြ လင္းထိန္ေနလို႔ ဂ်င္းနီကို သူ အိမ္အေပၚကေန လွမ္းေတြ႔ေနရသည္။ အေ၀းကထဲက ထင္းေနသည္။ အသား အရမ္းျဖဴေသာ ဂ်င္းနီသည္ နက္ေျပာင္ေနေသာ ဆံပင္ရွည္ႀကီးန႔ခဲ ပ္သုတ္သုတ္ လွမ္းေလွ်ာက္လာေနသည္။ မီးခိုးေရာင္အက်ႌ ထမိန္အနက္ေျပာင္န႔ ဲ ခ်ပ္ရပ္ အခ်ိဳးက်တ့ ဲ ကိုယ္လုံးေလးနဲ႔ အရမ္းၾကည့္ေကာင္းေနသည္။ ဖိုးက်ား ေၾကာင္ေငးၿပီး ၾကည့္ေနမိရ သည္။ ခပ္သုတ္သုတ္ ေလွ်ာက္လာလို႔ ဂ်င္းနီရဲ႕ ညာဘက္လက္က ရမ္းရမ္း ရမ္းရမ္းန႔။ဲ ႏွဳတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးေတြက မဟတဟေလး။ အိုး အရမ္းအရမ္း လွတာဘ ဲ ခ်စ္သူရယ္။ “ဖိုးက်ား” ဂ်င္းနီ သူ႔နံမည္ကို ေခၚၿပီး ေျပးလာေနသည္။ ဖိုးက်ား ေလွခါးက ေျပးဆင္းသည္။ “ဂ်င္းနီ” “ဖိုးက်ား ေနေကာင္းတယ္ ေနာ္ အသက္ရွင္ရက္ ျပန္ေတ႔ရြ တာ ၀မ္းသာလိုက္တာဟာ” “ေအး ငါမေသေသးဘူး နင္န႔ ဲ ယူရအုံးမွာ ဟားဟားဟား ဘုရားက ငါ့ကို မေခၚေသးဘူး နင္န႔ယဲ ူၿပီးမွတ့”ဲ “ဖိုးက်ား ငါန႔ယဲ ူဖို႔က နင္ ဒီ လက္နက္ကိုင္ ဘ၀ကို စြန္႔လႊတ္လိုက္မွ ျဖစ္မယ္ နင့္ကို ဒီလိုဘ၀န႔ ဲ မယူႏိုင္ဘူး” “ဂ်င္းနီ နင့္ကို ငါသိပ္ေတ႔ခြ ်င္လြန္းလို႔ လာခ့တဲ ာ နင္က ေတြ႔လိုက္တာန႔ ဲ ငါ့ကို ေဆာ္ၿပီ ႏွက္ၿပီဟာ” “ဖိုးက်ားရယ္ ငါ့ကို တလြဲမထင္ပါန႔ ဲ ငါဟာ နင့္ကို သံေယာဇဥ္ ႀကီးတ့သဲ ူပါ နင့္ကို တသက္လုံး ခ်စ္မွာ နင္န႔ ဲ ငါ ေအးခ်မ္းတ့ ဲ ဘ၀ေလး တည္ေဆာက္ခ်င္လို႔ ေျပာတ့ ဲ စကားပါ” ဖိုးက်ားန႔ ဲ ဂ်င္းနီ အိမ္ေပၚကို ေလွခါးႀကီးကေန တက္လာသည္။ ရွန္စုံက ဘီယာဘူးေတြန႔ ဲ ၾကက္ေၾကာ္ အမဲေၾကာ္ေတ ြ ဘန္းန႔ ဲ ထည့္ယူလာက ခ်ေပးသည္။ “ရွန္စံု” “ကာနယ္” “ၿခံ၀က ေစာင့္ၾက ငါ ဂ်င္းနီန႔ ဲ ခဏ စကားေျပာလိုက္အုံးမယ္” “ဟုတ္ ကာနယ္” ရွန္စံုတို႔ ၿခံထဲကို ထြက္သြားၾကခ်ိန္ ဖိုးက်ား သည္ ဂ်င္းနီန႔ ဲ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ လိုက္သည္။ “ဖိုးက်ား” “ဂ်င္းနီ နင္ သိပ္လွတယ္ သိလား” “အိုဖိုးက်ား ဘာလို႔ လူကို စိုက္ၾကည့္ေနတာလဲ” ဖိုးက်ား ဂ်င္းနီကို ရင္ခြင္ထ ဲ ဆြဲသြင္းၿပီး နမ္းပစ္ခ်င္လိုက္တာ။ သိပ္လွေနတ ့ဲ ဂ်င္းနီကို ၾကည့္လို႔ မ၀ဘူး။ “နင္ သိပ္လွလို႔ေပါ့ ဂ်င္းနီရယ္” “ဖိုးက်ား နင္ စဥ္းစားေနာ္ ငါေျပာတာ” “ဘာကိုလဲ လက္နက္ခ် အလင္း၀င္ဖို႔လား” “အင္းေပါ့” “ဟား ဟား ဟား ဂ်င္းနီ ငါလိုေကာင္ကို ဒီစကား ခဏခဏ လာေျပာေနတယ္ အင္းေလ နင္ ျဖစ္ေစခ်င္သလိုငါ မလုပ္ႏိုင္ေပမ့ ဲ ဒီကမၻာေလာကႀကီးမွာ နင့္ကို ငါ ဆက္လက္ၿပီး ရူးသြပ္စြာန႔ ဲ စြဲလန္းခ်စ္ေနမယ္သိလား တသက္လုံး ဂ်င္းနီ တသက္လံုး” ဂ်င္းနီသည္ လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့ေလးမွာ ဆြဲထားတဲ့ လက္၀ါးကားတိုင္ ေလာ့ကက္န႔ ဲ ေရႊဆြဲႀကိဳးေလးကို ခြ်တ္လိုက္ၿပီး ဖိုးက်ားကို ေပးသည္။ “ဖိုးက်ား ဒီဆြဲႀကိဳးေလးကို နင့္ကို ငါ သတိရေနတယ္ ဆိုတ့ ဲ အထိန္းအမွတ္န႔ ဲ ေပးလိုက္မယ္ ဒီဆြဲႀကိဳးေလးေၾကာင့္ နင္ ေဘးကင္းပါေစ၊ လာဘ္ေကာင္းပါေစ၊ ဘုရားသခင္ ေစာင့္ေရွာက္ပါေစ” “နင္ နင္ ငါ့ကို ခ်စ္ေကာ ခ်စ္လားဟင္” “ေျပာၿပီးတာ ၾကာၿပီဘ ဲ ဖိုးက်ား အလင္းထဲကို ျပန္လာတ့ေဲ န႔မွာ နင္လိုခ်င္တ့ ဲ အေျဖကို ငါေပးမယ္လို႔” “ဟင္း” ဖိုးက်ား သက္ျပင္းခ်သည္။ * * * ကဆာနလီေတာင္ကုန္း …။ ဖိုးက်ား မေပ်ာ္ဘူး။ ဂ်င္းနီကို လြမ္းတ့စဲ ိတ္န႔ ဲ လူၾကမ္းႀကီး ဖိုးက်ား ခံစားေနရသည္။ မီးေတာက္အရက္ကို ပုလင္းလိုက္ ေမာ့ေသာက္လိုက္သည္။ ပူျပင္းတ့ ဲ အရက္က နဂိုထဲက ပူေနတ့ ဲ သူ႔ရင္ေၾကာင့္ ပူတယ္လို႔ သူမထင္ေတာ့ဘူး။ ဘန္ကာထဲမွာ အရက္ေသာက္ရင္း ဟိုတခါက ဂ်င္းနီေပးလိုက္တ့ ဲ ဓါတ္ပုံေလးကို ထုတ္ၾကည့္ေနသည္။ လွလိုက္တာ အခ်စ္ရယ္၊ ဒီဘ၀မွာ နင့္ရဲ႕ အခ်စ္ကို ဘယ္ေတာ့မွ ငါ ရေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဘာလို႔လ ဲ ဆိုေတာ့ ငါ ဆိုတ့ေဲ ကာင္က ဘယ္ေတာ့မွ အညံ့ခံ လက္နက္ခ်မွာ မဟုတ္လို႔ဘဲ။ ဖိုးက်ား ဘိုက္ဆာသလိုလို ရွိလို႔ ရွန္စံုကို ေခၚလိုက္သည္။ “ဘာစားစရာ ရွိလဲ ကြ” “ၾကက္သားန႔ ဲ ထမင္း ရိွတယ္ ကာနယ္ စားမလား” “ေအး” ရွန္စုံ ဘန္ကာထဲက ထြက္သြားသည္။ သည္အခိုက္မွာဘဲ ျပင္းထန္တ့ ဲ ေပါက္ကြဲသံေတ ြ ၾကားလိုက္ရသည္။ ဖိုးက်ား ထိုင္ရာက ခုန္ထၿပီး သူ႔ေသနတ္ကို ေကာက္ဆြဲကာ ဘန္ကာထဲက ထြက္သည္။ “ဘာျဖစ္လဲကြ” ေမာင္းျပန္ေသနတ္သံေတြ ဆူညံေနသည္။ အုန္းကနဲ အုန္းကနဲ ေပါက္ကြဲသံေတြ ဆက္တိုက္ ၾကားေနရသည္။ “ရန္သူ ရန္သူကာနယ္” ဂ်ိဳးဂ်ိဳး ဆက္သြယ္ေရး တူးေျမာင္းထဲကေန လွမ္းေအာ္သည္။ ဖိုးက်ား ခ်က္ခ်င္း သူ႔လူေတြကို ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာ ညႊန္ၾကား အမိန္႔ေတြ ေပးသည္။ “ကလင္တန္ ဟိုဘက္ေတာင္ကုန္းကို ပစ္ထား ရွန္စုံ လက္နက္ႀကီးအဖြ႔ကဲ ို ပစ္ခိုင္းစမ္း” သူကိုယ္တိုင္လ ဲ လက္ထဲက ေသနတ္န႔ ဲ ပစ္ခတ္သည္။ သူ႔ေအေက၄၇ေမာင္းျပန္ရိုင္ဖယ္ထဲက ၇ ၆၂က်ည္ဖူးေတြ က တဒုံးဒုံး အသံန႔အဲ တူ ဒလစပ္ထြက္ေနသည္။ က်ည္ခံေြ တြလ ဲ တေဖါက္ေဖါက္ ခုန္ထြက္ေနသည္။ တိုက္ပြဲက ျပင္းထန္ေနသည္။ သူ႔ေဘးကေန အျပင္းအထန္ ပစ္ခတ္ခုခံေနတ့ ဲ သူ႔ တပ္သားေတ ြ အားကနဲ အီးကနဲ ေအာ္ညည္းကာ ေခြလဲက်ကုန္သည္။ နားကြဲလုမတတ္ က်ယ္လြန္းေသာ ေပါက္ကြဲသံေတြ ေသြးညီႇနံ႔ေတြ ဆဲဆိုသံေတြ ဆူညံေနသည္။ သူတို႔ စခန္းတခုလံုး ယမ္းခိုးေတြ မီးခိုးလံုးႀကီးေတြ ဖံုးေနၿပီ။ အက်အဆံုးက မ်ားလွသည္။ “ကာနယ္ အေျခအေန မဟန္ဘူး ရန္သူေတြ တက္လာေနၿပီ” ဖိုးက်ား ကတုတ္က်င္းထဲက ေခါင္းျပဴၾကည့္သည္။ ေရွ႕ပိုင္း ကတုတ္က်င္းထဲကေန ခုခံေနေသာ သူ႔လူေတြ အကုန္ က်ကုန္ၿပီ။ ရွန္စံု ဖိုးက်ားဆီကို ေျပးလာသည္။ “ကာနယ္ ဂ်ိဳးဂ်ိဳးန႔ ဲ ကလင္တန္ က်သြားၿပီ လူေတလြ ဲ ကုန္သေလာက္ ျဖစ္ေနၿပီ ဆုတ္ရင္ေကာင္းမယ္” “ငါ စစ္ကူေတာင္းထားတယ္ ငါ မဆုတ္ခ်င္ဘူး” ဒုံးက်ည္ေတ ြ တရီႊးရီႊး က်လာေပါက္ကြဲသည္။ နီးလြန္းလို႔ သူန႔ ဲ ရွန္စုံက တုတ္က်င္းထ ဲ ၀ပ္လိုက္ေပမ့ ဲ မလြတ္ဘူး။ သူ႔လည္ပင္း ရင္ဘတ္ လက္ေတြကို မီးစနဲ႔ အထိုးခံလိုက္ရသလို ခံစားလိုက္ရသည္။ ဟား ထိၿပီ။ သူ႔ကို ထိၿပီ။ သည္အခ်ိန္မွာ တဖက္က “က်ားထိုးၿပီ”။ သူတို႔ဖက္က ပစ္အားေလွ်ာ့က်လာတာ သိလို႔ လွံစြပ္ေတြတပ္ၿပီး “က်ား”လို႔ အသံကုန္ဟစ္ေၾကြးၿပီး ေျပးတက္လာၾကၿပီ။ “ကာနယ္ ကာနယ္ ဟား ကာနယ့္ကို ထိၿပီ အိုး ဆုတ္ၾကမယ္ ကာနယ္ ေဟး ေမာရွည္ လာတြ ဲ ကာနယ့္ကို လာတ ြဲ ဆုတ္မယ္” “ဆုတ္ ဆုတ္ေဟ့ ဆုတ္” ထိန္ေတာရြာပ်က္ ေရာက္ေတာ့ ဖိုးက်ား သတိရတခ်က္ မရတခ်က္ ျဖစ္ေနသည္။ ေသြးထြက္တာ မ်ားလွၿပီ။ “ကာနယ္ က်ေနာ္တို႔ ေဆးအဖြဲ႕ေခၚထားတယ္ အားတင္းထား မၾကာခင္ ေရာက္လာလိမ့္မယ္” သူ ေလာကႀကီးန႔ ဲ အဆက္ျပတ္သြားသည္။ သူ သတိရလာေတာ့ တဲတလုံးထ ဲ သူေရာက္ေနသည္။ သူ႔နားမွာ ဒီးနာကို ေတ႔သြ ည္။ ေဆးမွဴးဒီးနာ သူ႔ကို အနီးကပ္ ၾကည့္ေနသည္။ “ဟယ္ ကာနယ္သတိရလာၿပီ” အိုး ဒီးနာ သူ႔အသက္ကို ကယ္တာကိုး။ “ဒီးနာ” “ကာနယ္ ၀မ္းသာလိုက္တာ ကာနယ္ရယ္ ကာနယ့္အတြက္ စိတ္ပူလိုက္ရတာ” “ဒီးနာ ေက်းဇူးတင္တယ္” “ဟင္း ဟင္း ေက်းဇူးတင္ရမွာက ဒီးနာ မဟုတ္ဘူး ကာနယ္” ဖိုးက်ား ဒီးနာ ေျပာတာကို နားမလည္ဘူး။ “ဟုတ္တယ္ ကာနယ့္ကိုယ္ထဲက ဗံုးဆန္ေတြကို ေဒါက္တာဒီဘိုးရာ ခြဲထုတ္ေပးတာ ကာနယ္ ေက်းဇူးတင္ရမွာက ေဒါက္တာဒီဘိုးရာ” ဒီအခ်ိန္မွာ သူရိွေနတ့ ဲ တဲထဲကို ေဒါက္တာဒီဘိုးရာ ၀င္လာသည္။ “ကာနယ္ သတိရလာၿပီေနာ္ ေနသာရဲ႕လား” “ေကာင္းပါတယ္ ေဒါက္တာ” “ကာနယ္ ဒါဏ္ရာရလာတယ္ ၾကားလို႔ က်မတို႔ ခ်က္ခ်င္း လိုက္လာၾကတာ” “ေက်းဇူးတင္တယ္ ေဒါက္တာ” “You are welcome ကာနယ့္အေျခအေနက စိတ္ခ်သြားရပါၿပီ” ေဒါက္တာမ ေခ်ာေခ်ာေလး သူ႔ကို ၿပံဳးၿပီး ၾကည့္ေနသည္။ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာ ေရာ ဒီးနာေရာ အရမ္းၾကည့္ေကာင္းေနတာဘဲ။ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာသည္ ေျပာက္ၾကား ယူနီေဖါင္းန႔လဲ ည္း ၾကည့္ေကာင္းေနတာဘဲ။ * * * သစ္ငုတ္တိုႀကီးတခုမွာ သူထိုင္ရင္း ေခ်ာက္ထဲက ျမဴေတြဆိုင္းေနတ့ ဲ စိမ္းစိုေနတ့ ဲ လွ်ိဳႀကီးထဲကို သူ ေငးၾကည့္ေနသည္။ သူ႔ဒါဏ္ရာေတ ြ သက္သာလာၿပီ။ လက္နက္ကိုင္ဘ၀မွာ ပထမဦးဆုံး သူ ရံွဳးနိမ့္ရတ့ ဲ တိုက္ပြဲ။ သူ တာ၀န္ယူထားရတ့ ဲ ေတာင္ကုန္း ရန္သူ႔လက္ က်ဆင္းသြားရၿပီ။ “ကာနယ္ ေနေကာင္းလာၿပီေနာ္” သူရိွရာကို ေလွ်ာက္လာေသာ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာကို သူေတ႔လြ ိုက္ရသည္။ “ေဒါက္တာ ဘယ္တံုးက ေရာက္လဲ” “ေစာေစာကဘ ဲ ကာနယ္ က်မေပးတ့ ဲ ေဆးေတ ြ ကာနယ္ မွန္မွန္ေသာက္ရဲ႕လား” “ေသာက္တယ္ ေသာက္တယ္ ေဒါက္တာေကာ ခ၇ီးပမ္းလာမွာဘဲဘာလိုလို ေျပာေနာ” “ေျပာမွာပါ ကဲကာနယ့္ကို ခ်ပ္ကပ္ပ္ လုပ္ခ်င္တယ္ ကာနယ့္တဲထဲ သြားၾကရေအာင္လား” ေဒါက္တာဒီဘိုးရာန႔ ဲ သူ႔တဲထဲကို ၀င္ခ့ၾဲကသည္။ ရွန္စုံန႔ ဲ လင္ကြန္း ေျပးလာသည္။ “ကာနယ္ ဘာလိုသလဲ” “ေဒါက္တာ့အတြက္ ေကာ္ဖီယူလာၾကကြာ” “ဟုတ္ ကာနယ္” သူ လွဲေလွ်ာင္းေပးရသည္။ အက်ႌ ခြ်တ္ေပးရသည္။ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာက နားက်ပ္ေလးန႔ ဲ ရင္ဘတ္န႔ ဲ ၀မ္းဘိုက္ကို ေထာက္ခါ ၾကည့္သည္။ က်ည္ဆံထိထားေသာ၊ ဗံုးဆန္စေတြ မွန္ထားေသာ ေနရာေတြကို ၾကည့္သည္။ သူ႔လည္ပင္းမွာ ဆြဲထားတဲ့ လက္၀ါးကားတိုင္ ေလာ့ကက္န႔ ဲ ဆြဲႀကိဳးကို ေတ႔သြ ြားသည္။ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာ ေမးမွ သူ ဒီ ဂ်င္းနီ ေပးထားတ့ ဲ ဆြဲႀကိဳးေလးကို သတိရလိုက္သည္။ ဂ်င္းနီက သူ႔လည္ပင္းမွာ ဆြဲထားတာကို ျဖဳတ္ၿပီး သူ႔ကို ဆြဲခိုင္းခ့တဲ ာ။ အႏၲရာယ္ကင္း ေဘးကင္းေစဖို႔။ Blessed လုပ္ထားတ့ ဲ ( ဆုေတာင္း ေကာင္းႀကီးေပးထားတ့ ဲ ) လက္၀ါးကားတိုင္ေလးမို႔ သူ႔ကို အႏၱရာယ္ေဘးကေန လြတ္ေစမ့ ဲ အေဆာင္တခုလို႔ ဂ်င္းနီက ေျပာခ့သဲ ည္။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ သူအရမ္းခ်စ္တ့ ဲ ဂ်င္းနီေလး ေပးထားတာမို႔ သူအၿမဲ လည္ပင္းမွာ ဆြဲထားသည္။ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာက သူ လတ္တေလာ ခဏ အနားယူရမည္လို႔ ေျပာသည္။ စစ္ေျမျပင္မွာ မေနဘဲ လြတ္လြတ္ကင္းကင္းရိွတ့ ဲ ရြာတရြာမွာ ေရွာင္ေနၿပီး အနားယူဖို႔ ေျပာသည္။ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာ ေျပာတာ မွန္သည္။ သူ႔ေျခေထာက္ကို ထိတ့ ဲ ဒါဏ္ရာက ေကာင္းေကာင္း မေပ်ာက္ေသး။ လမ္းေလွ်ာက္လို႔ ေကာင္းေကာင္း မရခ်င္ေသးဘူး။ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာက ေတာင္ေပၚက ရြာေလးတရြာကို သူ႔ကို ေခၚသြားသည္။ သူ႔တပည့္အရင္းတခ်ိဳ႕ သူ႔ကို ေစာင့္ေရွာက္ မစဖို႔ ပါလာသည္။ ရြာထဲက အိမ္တလုံးမွာ သူ႔ကို ေနေစသည္။ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာက တရက္ႏွစ္ရက္ သူန႔ ဲ ခဏေနအုံးမည္လို႔ ေျပာသည္။ ေဒါက္တာမေခ်ာေခ်ာေလးန႔ ဲ အတူတူ နီးနီးစပ္စပ္ ေနေနရတာ သူ စိတ္ေတ ြ လွဳပ္ရွားသည္။ ဂ်င္းနီကို သတိရၿပီး ေဒါက္တာဒီဘိုးရာန႔ ဲ ကင္းကင္းရွင္းရွင္း ေနဖို႔ သူ ႀကိဳးစားသည္။ ဂ်င္းနီသည္ သူ႔တရား၀င္ ခ်စ္သူ မဟုတ္ေသးေပမ့ ဲ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႔ သူယုံၾကည္သည္။ ဂ်င္းနီအေပၚ သူသစၥာရိွရမည္။ ဒီေန႔ မနက္ ရွန္စုံ လုပ္ေပးတ့ ဲ ဆန္ျပဳတ္တခြက္ကို ေသာက္ရင္း သူ ဂ်င္းနီကို လြမ္းေနသည္။ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာက သူန႔ကဲ ပ္ရက္ တဲမွာေနသည္။ မိန္းမေခ်ာေလးတေယာက္န႔ ဲ အတူတူ နီးနီးကပ္ကပ္ ေနေနရတာ သူ႔ကို စာတန္မာန္နတ္က ေသြးေဆာင္ေနသည္လို႔ သူထင္သည္။ လွဳပ္လီလွဳပ္လ့ ဲ ခ်စ္စဖြယ္ ေဒါက္တာမေလး သူ႔ကို စိုက္စိုက္ၾကည့္လိုက္တ့ ဲ မ်က္လုံးရြဲႀကီးေတြကို သူ မရင္ဆိုင္ႏိုင္ဘူး။ တိုက္ပြဲေတ ြ စစ္ပြဲေတ ြ တိုက္ခိုက္လာခ့တဲ ့ ဲ စစ္ေခါင္းေဆာင္တေယာက္ ျဖစ္ေပမ့ ဲ မိန္းမေတြန႔ ဲ ပတ္သက္ရင္ သူသည္ ေသြးနည္း ေသြးေၾကာင္ေနေလသလား သူ႔ဖါသာ ထင္မိသည္။ ညဖက္ေရာက္လာေတာ့ အေအးဓါတ္က ပိုလာသည္။ ေတာင္ထိပ္ေပၚမွာမို႔ ထင္သည္။ ေလက တ၀ွီး၀ွီး တိုက္ေနသည္။ ရွန္စုံက သူ႔ကို ရမ္ကို မတ္ခြက္န႔ ဲ ထည့္ၿပီး လာေပးသည္။ “ကာနယ္ အခ်မ္းေျပေလး မီွ၀ဲလိုက္” တ့။ဲ သူ ရမ္ကို ေသာက္ေနစဥ္ ရွန္စံု တဲထဲက ထြက္သြားသည္။ ထုသားေပသား က်ေနေသာ စစ္သားႀကီးတေယာက္မို႔ ေလဒါဏ္မိုးဒါဏ္ ဘယ္ေလာက္ျပင္းပါေစ မမွဳဘူးေလ။ အမ္စစ္စတင္းကို ရင္မွာ ပိုက္ၿပီး ကင္းေစာင့္ဖို႔ ထြက္သြားတာ။ သူ႔တဲတံခါးေလး ကြ်ီကန ဲ ပြင့္လာသည္။ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာ ၀င္လာေနသည္။ စစ္ေရာင္ဆြယ္တာေလးန႔ ဲ အနက္ေရာင္ထမိန္အႏြမ္းေလးန႔။ဲ အရမ္းလွေနတာဘဲ။ မိတ္ကပ္မလိမ္းျခယ္ ႏွဳတ္ခမ္းမဆိုးဘ ဲ သဘာ၀ လွေနတ့ ဲ ေဒါက္တာမေလးကို သူေငးၾကည့္ေနမိသည္။ “ကာနယ္ အရက္ေသာက္ေနလား” သူ႔ကိုမ်ား တားေတာ့မလား ထင္မိလိုက္သည္။ “ဟုတ္တယ္ သိပ္ေအးလို႔ ရွန္စံုက ရမ္နဲနဲ လာတိုက္တယ္” “ထိုင္မယ္ေနာ္” “ထိုင္ထိုင္ပါ ေဒါက္တာ” ေဒါက္တာဒီဘိုးရာ သူ႔နား ကပ္ၿပီး လာထိုင္သည္။ “က်မကိုလဲ နဲနဲတိုက္” သူ မတ္ခြက္အလြတ္တခြက္ ထဲ ရမ္နဲနဲ ေလာင္းထည့္ေပးလိုက္သည္။ ဆရာ၀န္မေခ်ာေလး ေမာ့ေသာက္လိုက္သည္။ မ်က္ႏွာေလး ရံွဳ႕မ့သဲ ြားသည္။ နားရြက္ဖ်ားေလးေတ ြ အရင္ နီရဲလာၾကသည္။ ၿပီးေတာ့ မ်က္ႏွာေလး ရဲတြတ္လာသည္။ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာက ငယ္ငယ္က ေက်ာင္းသူဘ၀ အေၾကာင္းေတြ သူ႔ကို ေျပာျပသည္။ သူကလည္း သူ ငယ္ငယ္က အမဲလိုက္တာေတ ြ ထိုင္းလက္ေ၀ွ႕ထိုးတာေတြ ေျပာျပသည္။ စကားတေျပာေျပာန႔ ဲ မတ္ခြက္ ထ ဲ ရမ္နဲန ဲ နဲန ဲ ထည့္ႏိွပ္တာ ေနာက္ဆံုး ရမ္ပုလင္းလဲ ခါလီျပ၊ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလံုးလဲ ေရခ်ိန္ကိုက္သြားၾကသည္။ ရွန္စံု ခဏ ၀င္လာၿပီး ယုန္သားကင္နဲနဲ လာေပးသည္။ အလိုက္တသိ ျမန္ျမန္ဘဲ ျပန္ထြက္သြားသည္။ နီးကပ္စြာ အတူထိုင္ေနၾကေတာ့ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာက ၿခံဳလာတ့ ဲ ေစာင္ၾကမ္းေလးကို သူ႔ကိုလဲမွ်ၿပီး ၿခံဳေစေတာ့ သူတို႔ ကိုယ္ခႏၶာခ်င္း ပူးကပ္မိေနၾကသည္။ “ကာနယ္ ေနလို႔ေကာင္းရဲ႕လား သိပ္မခ်မ္းေတာ့ဘူး မဟုတ္လား” “အင္း ေဒါက္တာေရာ အိုေကရဲ႕လား” “အင္း အိုေကတယ္ ကာနယ္ က်မကို ဖက္ထားပါလားဟင္” ေဒါက္တာဒီဘိုးရာ စကားေၾကာင့္ သူ တုန္လွဳပ္ ေျခာက္ျခားသြားသည္။ အခုလဲ ကိုယ္ခ်င္း ပူးကပ္ေနတာ။ ထပ္ၿပီး ဖက္ခိုင္းေနသည္။ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာရဲ႕ ကိုယ္လံုးေလးကို သူ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ဖက္ထားလိုက္သည္။ မ်က္ႏွာခ်င္းကလဲ အရမ္း နီးကပ္ေနသည္။ “ကာနယ္” “က်မကို အထင္ေသးလား” “ေသးဘူး ဘာလို႔ ေသးရမလ” “တခုေျပာၿပခ်င္တယ္” “အင္း ဘာလ”ဲ “ကာနယ္န႔ ဲ တပ္မဟာစခန္းခ်ဳပ္မွာ ေတြ႔ၿပီး ကာနယ္ ျပန္သြားေတာ့ေလ က်မ က်မ ကာနယ့္ကို သတိေတ ြ ရရေနတာ တေယာက္ တေနရာစီ အလုပ္လုပ္ေနၾကရၿပီး ျပန္မေတ႔ၾြကေတာ့ဘူး ကာနယ္လ ဲ တိုက္ပြဲမွာ ထိလာတယ္လ ဲ ၾကားေရာက်မ က်မ အျမန္ေျပးလာခ့တဲ ာ သိလား စိတ္လ ဲ အရမ္းပူသြားတယ္ ကာနယ္” ေစာင္ၿခံဳထဲမွာ ေဒါကတ္ ာဒီဘိုးရာရဲ႕ ခါးသိမ္ေလးကို ဖက္ထားတ့ ဲ သူ႔လက္က ခါးေအာက္က တင္အိအိေတြဆီကို ေရာက္ရွိေနသည္။ “ဘာေၾကာင့္လို႔ ကာနယ္ ထင္လဲဟင္” သူ ဘာျပန္ေျဖရမလ ဲ မသိဘူး။ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာရဲ႕ ပါးျပင္ေလးန႔ ဲ သူ႔ပါးကို ကပ္ထားလိုက္မိသည္။ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာသည္ သူ႔ဖါသာဘ ဲ ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ သူ႔နားနားကို ႏွဳတ္ခမ္းဖူးဖူးေလး ကပ္ၿပီး “ကာနယ့္ကို က်မ ခ်စ္မိလို႔ေပါ့” လို႔ ေလသံေလးန႔ ဲ ေျဖလိုက္တာ။ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာရဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းေဖါင္းအိအိေလးသည္ သူ႔ႏွဳတ္ခမ္းႀကီးအေပၚကို ဖိကပ္လာသည္။ ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္း စုတ္မိၾကတာ ေတာ္ေတာ္န႔ ဲ မရပ္ႏိုင္ၾကေတာ့ဘူး။ 
(ဆက္ရန္)
Powered by Blogger.